Βρήκε τον... αντί-Σπανούλη ο Ολυμπιακός - Προτιμώ και να χάνω με Φουρνιέ!

Μετά από δείγμα δέκα αγώνων στην Ευρωλίγκα (όχι ότι χρειαζόταν απαραιτήτως τόσος χρόνος) είναι ασφαλές να πούμε ότι ο Ολυμπιακός κάλυψε το μεγάλο κενό που δημιουργήθηκε στο ρόστερ του, από τη μέρα (9/4/21) που ο Βασίλης Σπανούλης έβγαλε τα μπασκετικά του παπούτσια για να βάλει προπονητικά… σκαρπίνια.

Από τη μέρα εκείνη οι ερυθρόλευκοι αγωνίστηκαν σε τρία Final-4 κι άγγιξαν την κούπα την δεύτερη φορά, πριν ο Γιουλ και στην συνέχεια το άστοχο σουτ του Κώστα Σλούκα την πάρουν μέσα από τα χέρια τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι τη μοναδική φορά που ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε αυτή την τριετία σε τελικό είχε στο ρόστερ του τον MVP Σάσα Βεζένκοφ και τον νυν αρχηγό του Παναθηναϊκού.

Η περσινή πορεία μέχρι το Final-4 φαντάζει σαν επιτυχία καθώς έγινε χωρίς την ύπαρξη του Σάσα, αλλά και του Σλούκα. Χωρίς δηλαδή την παρουσία ενός πολύ μεγάλου παίκτη που θα πάρει την ομάδα από το χέρι στα δύσκολα.

Φέτος ο Βεζένκοφ επέστρεψε στα παλιά του λημέρια, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Η μεγάλη διαφορά όμως είναι η προσθήκη του ΝΒΑερ Εβάν Φουρνιέ. Ένας άλλος καραφλός, μουσάτος ήρθε να πάρει την σκυτάλη από τα χέρια του Σπανούλη και να δώσει τον ρυθμό της αντεπίθεσης.

Οταν ο Ολυμπιακός έχασε τον αγώνα στην έδρα της Φενέρ με τον Γάλλο διεθνή να κάνει δύο λάθη στο φινάλε, είπα ότι προτιμώ να χάνω με λάθη του Φουρνιέ, παρά με τον Φουρνιέ στον πάγκο.

Αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Οταν η μπάλα καίει οι σούπερ σταρ είναι που αναλαμβάνουν την ευθύνη, με μεγάλες πιθανότητες να ολοκληρώσουν την δουλειά.

Στους τελευταίες πέντε αγώνες (με Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκό, Βιλερμπάν και Μακάμπι) ο Γάλλος έχει 18,2 πόντους κατά μέσο όρο, με το νούμερο να βρίσκεται κάτω από τους είκοσι λόγω των δέκα πόντων που πέτυχε εναντίον των Μαδριλένων. Μαζί με τον Βεζένκοφ είναι οι σταθερές του κόουτς Μπαρτζώκα στην επίθεση. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι έχουν αμφότεροι το σθένος και την ικανότητα να την βάζουν στο καλάθι ακόμα κι όταν εκείνη καίει.

Αυτό που ξεχωρίζει όμως στον Φουρνιέ δεν είναι τόσο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του και το αρχηγικό πνεύμα, αλλά η διάθεση του και το κίνητρο να πετύχει σπουδαία πράγματα με τον Ολυμπιακό, στην επιστροφή του στην Ευρώπη.