Τέλη Μαΐου και όπως όλα δείχνουν, το ποδόσφαιρο θα επιστρέψει σύντομα στη ζωή μας, έστω και σε άδεια γήπεδα. Η ζέστη του καλοκαιριού υπόσχεται πως θα εμποδίσει όσο το περισσότερο δυνατόν τις προσπάθειες των παικτών να αποδείξουν πως η χρονιά δεν καταστράφηκε τελικά, θύμα του κορωνοϊού που έπληξε την υφήλιο.

Βρισκόμαστε στο τελείωμα μιας ιδιαίτερα ξεχωριστής ποδοσφαιρικής σεζόν, όπου όλα τινάχτηκαν ψηλά, στάθηκαν μετέωρα στον ουρανό, και τελικά θα πέσουν και πάλι κάτω, ελπίζοντας να καταλάβουν τη θέση που είχαν πριν το μεγάλο μπαμ!

Θέλοντας να γράψω ένα εναρκτήριο άρθρο επί τη ευκαιρία της αρχόμενης συνεργασίας με την sportdog.gr, θα ήθελα να μιλήσω λιγάκι για την ομάδα της καρδιάς μου, για τον Άρη της Θεσσαλονίκης.

Παραμερίζοντας τα διοικητικο-οικονομικο-πολιτικά που κλυδωνίζουν τον Άρη τους τελευταίους μήνες και στα οποία θα αναφερθούμε άλλη στιγμή, θα μιλήσω για το αγωνιστικό μυστήριο του ποδοσφαιρικού Άρη.

Πράγματι, αν παρατηρήσει κάποιος προσεκτικά της πορεία του Άρη στον χρόνο, θα αντιληφθεί πως αποτελεί μια κατηγορία μόνος του. Δεν ανήκει στις ομάδες του ΠΟΚ που μαζί με τον ΠΑΟΚ έχουν συνθέσει μια τετράδα κορυφής, ωστόσο αποτελεί φόβητρο τους, καθώς έχει αποδείξει περίτρανα πως μπορεί να γίνει δήμιος τους: Η αλαζονεία και η έπαρση του νταμπλούχου ΠΑΟΚ διαλύθηκε σε ένα απόγευμα, όταν το δυνατό χαστούκι της τεσσάρας στο γήπεδο Βικελίδης προσγείωσε ανώμαλα τους φιλοξενούμενους και τους θύμισε πως όσο υπάρχει Άρης, τίποτα δεν θα είναι εύκολο για αυτούς. (Να μην ξεχνάμε πως ο Άρης έκοψε 5 βαθμούς από τον ΠΑΟΚ στο φετινό πρωτάθλημα και ουσιαστικά όρισε κατά μεγάλο ποσοστό την πρώτη θέση).

Το ίδιο μπορούνε να πούνε και οι άνθρωποι του τριφυλιού, που υπέφεραν στο Βικελίδης με μία ακόμη τεσσάρα. ΑΕΚ και ΠΑΟ χρειάστηκαν χείρα βοήθειας από τους διαιτητές ώστε να μη χάσουν στο ΟΑΚΑ από τους κίτρινους, ενώ ο μόνος που δεν είχε απώλειες ήταν ο Ολυμπιακός που όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε πως βρίσκεται ένα επίπεδο παραπάνω από τις υπόλοιπες ομάδες του αυτοαποκαλούμενου big4.

Ο Άρης επιστρέφοντας από τον τετραετή εφιάλτη-κάθαρση του, έχει εδώ και δύο χρόνια αποτελέσει μια από τις καλύτερες ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος και αν είχε περισσότερη σοβαρότητα και ορθό σχεδιασμό από τη διοίκηση του, θα μπορούσε να διεκδικεί επί ίσοις όροις το πρωτάθλημα..

Οι κίτρινοι, στο τέλος αυτής της σεζόν, βρίσκονται μέσα στους στόχους που είχαν στο ξεκίνημα της: Στο πρωτάθλημα κατέκτησαν το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αν και η ήττα στο τελευταίο ματς τους στέρησε την 5η θέση από τον ΟΦΗ. Η διαδικασία των πλέι οφς λογικά θα επιτρέψει στον Άρη να ανέβει παραπάνω σκαλιά.

Το μεγάλο όμως φετινό στοίχημα για τον Άρη είναι το κύπελλο. Η κατάκτηση ενός τίτλου είναι ο πόθος του κάθε αρειανού τα τελευταία πενήντα χρόνια. Ο Άρης χτύπησε την πόρτα του τίτλου τέσσερις φορές από το 2003 και μετά, αλλά η μοίρα το έφερε ώστε να χάσει κάθε φορά, χωρίς μάλιστα να κατορθώσει να πετύχει ούτε ένα γκολ!

Φέτος οι κίτρινοι κατόρθωσαν και πάλι μετά από δέκα χρόνια να μπούνε σε ημιτελικό, σε μια διοργάνωση κατά την οποία πέρασαν στους τέσσερις οι πρώτοι τρεις στη βαθμολογία, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Η κλήρωση που έφερε τον Άρη αντίπαλο με την ΑΕΚ ήταν η καλύτερη δυνατή και στον πρώτο ημιτελικό ο Άρης έχασε στο ΟΑΚΑ με το εύθραστο 2-1, κερδίζοντας το δικαίωμα να ονειρεύεται τον  τελικό, με νίκη στη ρεβάνς του Βικελίδης.

Κάπου εκεί δυστυχώς μας διέκοψε η πανδημία, και σήμερα, δύομιση μήνες μετά, περιμένουμε να ολοκληρωθεί η σειρά των ημιτελικών για να δούμε αν ο Άρης θα διεκδικήσει και πάλι το κύπελλο απέναντι σε έναν εκ των Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ.

Είναι άγνωστη η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι παίκτες μετά την παρατεταμένη απραξία. Ωστόσο αυτό που ισχύει για τους μεν, ισχύει και για του δε, οπότε πιθανότερα οι διαφορές ανάμεσα στις ομάδες παραμένουν ίδιες.

Το σίγουρο είναι πως δεν θα πρέπει να έχουμε απαιτήσεις για υπερθέαμα, λόγω της απραξίας, της ζέστης και φυσικά λόγω του ...ειδικού βάρους που έχει το ελληνικό ποδόσφαιρο!

Ο Άρης θα στερηθεί βέβαια κάτι σημαντικότατο για την ιδιοσυγκρασία του ως ομάδα: Η έλλειψη οπαδών από τις κερκίδες αδικεί τους κίτρινους, καθώς θα αναγκαστούν να αγωνιστούν εναντίον της ΑΕΚ χωρίς τον δωδέκατο παίκτη τους, πράγμα που δεν είχε στερηθεί η Ένωση!

Μπορεί ο Άρης να σηκωθεί, να τινάξει τη σκόνη των περασμένων μηνών και να διεκδικήσει αυτό που δεν κατόρθωσε καμία ομάδα του από το 1970 και μετά;

Είναι ένα μυστήριο του οποίου η λύση θα μας φανερωθεί κατά τις επόμενες εβδομάδες.

Ο Άρης πάντως είναι εδώ, ζωντανός και ισχυρός, ικανός να πετύχει την υπέρβαση..

Στο κάτω κάτω ρε γαμώτο, δύο αγώνες είναι!

Άρης Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Παναθηναϊκός Superleague ΠΑΟΚ Ολυμπιακός