Αυτή είναι η αλήθεια για Ολυμπιακό - Τι θα κάνει ο Μαρτίνς - Ποντένσε ο Μπρούνο

Ολυμπιακός - Πέδρο Μαρτίνς: Και πολύ κράτησε η «εφεδρική μπαταρία» με την οποία σίγουρα με πολύ κόπο και δουλειά εφοδίασε την ομάδα του ο Πέδρο Μαρτίνς στον ψυχολογικό ιδίως τομέα, τον καθαρά ανθρώπινο, σε όλη τούτη τη διάρκεια των play off.

Αρκεί να σκεφτούμε ότι από την πρεμιέρα τους κιόλας, ερχόμενος πίσω ο Ολυμπιακός από τη Θεσσαλονίκη, με τους βαθμούς της νίκης στις αποσκευές του, στο πρώτο ντέρμπι της όλης διαδικασίας στην έδρα του ΠΑΟΚ… ήταν (ανεπίσημα) πρωταθλητής.

Άντε μετά να κρατήσεις το μυαλό, τη συγκέντρωση, τη σκέψη των παικτών σε υψηλά στάνταρ, όταν μηχανικά πια ο οργανισμός, χωρίς πραγματική πρόκληση, χωρίς ουσιαστικό στόχο, το μόνο που δεν κάνει είναι να μένει σε εγρήγορση.

Όταν μάλιστα οι ερυθρόλευκοι εξασφάλισαν και μαθηματικά στην πορεία τον τίτλο και είχε ήδη παρέλθει η διάθεση, η μεγάλη φούρια για μπάλα, ύστερα από τις παρατεταμένες διακοπές δράσης εξαιτίας του lock down, εύλογα, το θέαμα, η απόδοση της ομάδας έφθινε σταδιακά.

Όλα αυτά είναι γεγονότα, είναι φυσιολογικά και δεν έχουν να κάνουν με εξεύρεση δικαιολογιών για το πρώτο χαμένο ματς (και ντέρμπι) της χρονιάς. Άλλωστε, κάποτε θα συνέβαινε και αυτό. Κάποια στιγμή ο Ολυμπιακός θα έχανε παιχνίδι.

Η… ανακάλυψη άλλωστε του «αήττητου πρωταθλήματος» ήταν το κίνητρο που έμοιαζε (και συντηρήθηκε έτσι κι αλλιώς) με την καλλιέργεια συνείδησης στους ποδοσφαιριστές ενός στόχου, με σκοπό να αποφευχθεί η χαλάρωση και να μη χαλάσει η εικόνα ως το τέλος.

Σίγουρα οι αριθμοί και οι στατιστικές υπάρχουν για να συντηρούν τα νέα κεφάλαια της ιστορίας, για να διαδέχονται τα ρεκόρ το ένα το άλλο, ωστόσο δεν μοιάζουν αρκετά για να… βγάλουν λυσσαλέα προσπάθεια στα πόδια των παικτών.

Σαν που, δίχως άλλο, καλούνται να επιδείξουν στο γήπεδο οι παίκτες του Μαρτίνς, στον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ και στις 6 Αυγούστου με την Γουλβς στο «Μολινό».

Για μένα λοιπόν το ερώτημα είναι:

Ο Ολυμπιακός που βλέπουμε τελευταία και με ισχυρή δόση ρεαλισμού και ειλικρίνειας επέκρινε ο ίδιος ο προπονητής στο φινάλε του 0-1 από τον ΠΑΟΚ, οφείλεται…

Στην έλλειψη εποχιακών στόχων πλέον της ομάδας; Σε φυσική, ανθρώπινη «χαλάρωση εργασιών»;
Σε κάποιο μίνι σχεδιασμό προετοιμασίας μετά την καραντίνα, προκειμένου η φυσική κατάσταση των παικτών να είναι στο βαθμό που επιβάλλεται στα κρίσιμα, τα καθοριστικά timing; Άρα, λοιπόν, οι ερυθρόλευκοι θα επανέλθουν στο καλό, ώριμο, φρέσκο αγωνιστικό πρόσωπο τους, με το πραγματικό κάλεσμα, την πρόκληση του δεύτερου τροπαίου της σεζόν και του ευρωπαϊκού ονείρου που έρχονται;
Ή η κάμψη που δείχνει ο Ολυμπιακός και, ειδικά, η «καλή 11άδα του», οι βασικές μονάδες σε τρία σερί παιχνίδια (ΟΦΗ, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, γιατί με τον Άρη στο «Βικελίδης» έπαιξαν κυρίως οι ρεζέρβες) σημαίνει «καμπανάκι» ανησυχίας;

Μήπως μετά από 55 επίσημα παιχνίδια, συν το απροσδόκητο και άγνωστο χρονικό διάστημα της διακοπής της αγωνιστικής δραστηριότητας… έκαψαν τον σχεδιασμό για να βγει φυσιολογικά η χρονιά, με αποτέλεσμα η κόπωση να μην είναι πια αναστρέψιμη;

Στο πρόσωπο του Πέδρο Μαρτίνς ήταν εύγλωττος ο προβληματισμός μετά την ήττα της Κυριακής. Οι δηλώσεις του, όπως και η μεγάλη καθυστέρηση να φύγει με τους συνεργάτες του από το Καραϊσκάκη, πολλή ώρα μετά τη λήξη του ματς, μαρτυρούν τις σκέψεις στις οποίες είναι βυθισμένος.

Απομένουν δύο αγώνες για να ολοκληρωθεί το «μίνι πρωτάθλημα» και λιγότερο από δύο εβδομάδες για τον τελικό της Ριζούπολης. Το ταξίδι στο Ηράκλειο Κρήτης και το ντέρμπι με την ΑΕΚ την ερχόμενη Κυριακή, δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο για τον Πορτογάλο προπονητή, παρά μόνο ευκαιρίες να αγοράσουν χρόνο όλοι τους στο Ρέντη.

Και ιδίως οι παίκτες, ιδιαίτερα σαν τους Βαλμπουενά, Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκη, Ομάρ, Σεμέδο (που δεν θα παίξει κιόλας στην Αγγλία, λόγω τιμωρίας), Καμαρά, Ελ Αραμπί – ο Κώστας Τσιμίκας πήρε πρόσφατα ανάσες και είναι νεότερος όλων αυτών -, ακόμα και ο Ζοσέ Σα, που έχουν τραβήξει ακατάπαυστα το κάρο από τη λάσπη τους προηγούμενους μήνες, έχουν ανάγκη μίνι ανάπαυσης.

Ώρα να πάρουν ευκαιρίες, να παίξουν παίκτες που σε άλλες ομάδες, κοντά στα στάνταρ του Ολυμπιακού μάλιστα, θα ήταν βασικοί! Ο Χασάν, ο Ραντζέλοβιτς, ο Καφού, ο Αλέν, ο Μπρούνο (διεμβολισμό από τα πλάγια με ασίστ για γκολ όπως στο ακυρωθέν του Χασάν με τον ΠΑΟΚ, που ξεκίνησε από φαντεζί ενέργεια του Βραζιλιάνου είχαμε να δούμε από την εποχή του Ποντένσε), να τεσταριστεί το δίδυμο άμυνας Σισέ-Μπα, που θα αγωνιστεί κόντρα στην Γουλβς, να παίξει ολόκληρα ματς, ψάχνοντας ρυθμό, ο αρχηγός Φορτούνης…

Και, τέλος πάντων, κάποιοι από αυτούς, που θα φωνάξουν «παρών», γιατί να μην… εισβάλλουν στην 11άδα για τα «ρέστα» της χρονιάς!

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΜΕ ότι μας κατέβει στο κεφάλι ή επικοινωνιακά βγάζουν τεχνηέντως προς τα έξω τα επιτελεία των ομάδων και η πλύση εγκεφάλου παίρνει και δίνει: Το CAS τράβηξε γερά το αυτί της Επιτροπής Εφέσεων και η ΕΠΟ έγινε (ακόμα μία φορά) ρεζίλι διεθνώς. «Δεν δικάσατε κύριοι και μας ζαλίζετε, πετώντας μας μπαλάκια» ήταν ουσιαστικά η απόκριση του Ανώτατου Διαιτητικού Δικαστηρίου και γύρισε πίσω το φάκελο στην Ελλάδα για να κάνουν οι εφέτες τη δουλειά τους και τίποτε παραπάνω! Εάν θα στηριχθεί εν τέλει η απόφαση στη γνωμοδότηση της Επιτροπής Επαγγελματισμού Αθλητισμού, αυτό είναι κάτι που θα το κρίνουν οι δικαστές. Να κριθεί όμως και να υπάρξει σκεπτικό απόφασης με νομικά στηρίγματα. Όχι δέσμευσης από την ΕΕΑ και… απελθέτω το ποτήριον για να… βγάλει το φίδι από την τρύπα το CAS! Όχι αποφυγή ευθυνών, «ποντιοπιλατικές», κουτοπόνηρες κινήσεις!..

Εν κατακλείδι, η υπόθεση πολυιδιοκτησίας ΠΑΟΚ-Ξάνθης εκκρεμοδικεί! Κανείς δεν απαλλάχθηκε, κανείς δεν… κέρδισε!