ΑΕΚ - ΠΑΟΚ: Τρίτο μεγάλο ραντεβού της χρονιάς. Συνυπολογίζοντας βέβαια και τον τελικό του Κυπέλλου, που ήταν το φινάλε της προηγούμενης σεζόν, αλλά επί της ουσίας αφορά χρονικά αυτή την περίοδο. Τρίτο μεγάλο ραντεβού και η AΕΚ έχει 2/3. Αποτυχία στον τελικό, προβληματική εμφάνιση χθες και την επική πρόκριση επί της Βόλφσμπουργκ. Δεν είναι θετικό το πρόσημο. Και δεν θα άλλαζε αυτό, ακόμα και αν η AΕΚ κατάφερνε να κρατήσει χθες τη νίκη ως το φινάλε.

Ηταν ένα παιχνίδι που δημιούργησε πάρα πολλά ερωτηματικά και αμφιβολίες για τα όσα συμβαίνουν εντός των Σπατών και κυρίως για το πώς προχωρά αυτή η ομάδα. Υπάρχουν πολλά θέματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν. Στη δεδομένη χρονική συγκυρία, με τα συνεχόμενα παιχνίδια, ο μόνος που μπορεί να απαντήσει ξεκάθαρα είναι ο αγωνιστικός χώρος και η εικόνα που θα δείχνει η ομάδα του Καρέρα από εδώ και πέρα.

Σε ένα πολύ σύντομο σχόλιο για την εικόνα του ματς, προφανώς αντιλαμβάνομαι πως ο Καρέρα δεν θέλησε να αφήσει ανοιχτούς χώρους στον ΠΑOΚ για να τρέξει, καθώς έχει φανεί από το ξεκίνημα της σεζόν πως έτσι όπως έχει δομηθεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης από τον Φερέιρα, αρέσκεται και παίζει καλό ποδόσφαιρο, μπορεί να είναι πάρα πολύ επικίνδυνη όταν βρίσκει χώρους να τρέξει σε αντεπιθέσεις. Το πλήρωσαν ακριβά η Μπενφίκα και η Μπεσίκτας, ενώ από την άλλη ζορίζεται πάρα πολύ όταν έχει απέναντί του οργανωμένες ομάδες που δεν του δίνουν ελεύθερους χώρους.

Από αυτό όμως, μέχρι του να εμφανιστεί μία ομάδα που δεν μπορούσε να κάνει φάσεις και ολοκλήρωσε παιχνίδι με.. μιάμιση τελική, νομίζω πως υπάρχει τεράστια απόσταση. Χάθηκαν τζάμπα οι δύο βαθμοί από τη στιγμή που μπήκε αυτό το γκολ στο 89' και μάλιστα σε φάση που μέχρι εκείνη τη στιγμή -ή μέχρι 5-10 λεπτά πριν από εκείνη τη στιγμή για να είμαι ακριβής- φαινόταν πως τα στόπερ της AΕΚ τις καθάριζαν όλες.

Είναι τρομερό, ότι ενώ για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια τα στόπερ της AΕΚ εμπνέουν εμπιστοσύνη και καθάριζαν με χαρακτηριστική άνεση κάθε σέντρα που υπήρχε, στο τέλος φάνηκε και αυτοί να ξεμένουν από δυνάμεις. Να μην έχουν φρεσκάδα και να κάνουν το ένα μετά το άλλο τα λάθη, που παραλίγο να στοιχίσουν ακόμα και την ήττα στην τελευταία φάση. Αλλά κάποιες φορές, αρκεί ένα λάθος ή μια σειρά λαθών, για να γίνει το κακό.

Δεν μπορεί να παραβλέψει κανείς τις δέκα απουσίες. Οκτώ πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, τον Σβάρνα πριν την έναρξη του ματς και τον Αλμπάνη στη διάρκεια του. Δεν μπορεί να παραγνωρίσει κανείς ότι οι επιλογές του Καρέρα είχαν περιοριστεί πάρα πολύ. Αλλά από την άλλη, πιστεύω πως υπάρχει προσδοκία από έναν προπονητή της εμπειρίας και των ικανοτήτων του Ιταλού, να παρουσιάζει μία διαφορετική εικόνα.

Το μέγιστο αγωνιστικό ζήτημα της AΕΚ στη χθεσινή αναμέτρηση, ήταν η αδυναμία να κυκλοφορήσει την μπάλα στη μεσαία γραμμή. Να έχει κατοχή και κυκλοφορία της μπάλας, να υπάρχει ένας παίκτης που θα είναι σημείο αναφοράς και που θα μπορεί να κρατά την μπάλα για να δίνει ανάσες στην άμυνα και να μπορεί να οργανώσει την επίθεση, περιμένοντας να ανέβουν οι συμπαίκτες του.

Για άλλη μία φορά αποδείχτηκε πόσο κομβική είναι για την ΑΕΚ η παρουσία του Μάνταλου στην 11άδα, αλλά χθες δεν μπορούσε να είναι εκεί. Αυτό ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα, άλυτο σε όλο το ματς. Μεγάλο, γιατί η AΕΚ δεν μπόρεσε επί της ουσίας σε κανένα σημείο του αγώνα να επιβάλει το δικό τους ρυθμό. Εδωσε χώρο και κατοχή στον ΠΑΟΚ και εμφάνισε μία φοβική νοοτροπία σε όλο το παιχνίδι.

Στοιχείο προβληματισμού δεύτερο, η κακή εικόνα με την οποία μπαίνει η AΕΚ στο γήπεδο. Τόσο στο πρώτο ημίχρονο, όσο και στο δεύτερο, η AΕΚ μπήκε πάρα πολύ αμυντικά. Το μήνυμα που πέρασε στους παίκτες -όπως φάνηκε από την εικόνα τους μέσα στο γήπεδο-  ήταν απλά να παίξουν άμυνα και να κρατήσουν μακριά τον αντίπαλο. Αυτό δεν μπορεί να σε πάει μακριά, γιατί δεν έχεις καν τους παίκτες για να μπορέσεις να παίξεις με αυτό τον τρόπο.

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ότι υπάρχει πρώτιστα θέμα νοοτροπίας. Αν ήταν το ματς με τον ΠΑOΚ μόνο, θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι ένα κακό διάβασμα του αγώνα. Είναι αλήθεια όμως, ότι επί εποχής Καρέρα, σε όλα τα μεγάλα ραντεβού, σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια, η AΕΚ εμφανίζεται κατώτερη των προσδοκιών και με μία φοβική αντιμετώπιση προς τον αντίπαλο. Ισως κάποιες φορές αυτό να δικαιολογούνταν από την ικανότητα του ρόστερ και από τις επιλογές που υπήρχαν. Τώρα όμως, με αυτό το υλικό που έχει ηAΕΚ, δεν νομίζω πως είναι λογικό να μπαίνει και να περιμένει μονίμως πίσω από τη σέντρα τον ΠΑOΚ. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να το δει διαφορετικά ο Καρέρα.

Αλλο μεγάλο θέμα, το οποίο είναι ζήτημα του Καρέρα και του επιτελείου του, αφορά τη φρεσκάδα της ομάδας. Δεν θέλω να γίνω γιατρός ούτε γυμναστής, ωστόσο μπορούν να γίνουν συγκεκριμένες διαπιστώσεις. Αυτές είναι πως η AΕΚ δεν έχει φρεσκάδα και υπάρχει πρόβλημα στις δυνάμεις που εμφανίζουν οι παίκτες της AΕΚ μέσα στο γήπεδο. Ο Καρέρα μίλησε για πρόβλημα στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, ενώ άνοιξε ακόμα και θέμα για το προπονητικό κέντρο. Πράγματι, έβλεπα παίκτες που γλιστρούσαν. Το παράδοξο είναι πως είδα μόνο παίκτες της AΕΚ.

Αυτά τα θεωρώ δικαιολογίες σε ένα βαθμό. Αυτό που βλέπω είναι πως οι παίκτες της AΕΚ δυσκολεύονται να τρέξουν, δυσκολεύονται να αντέξουν σε υψηλό τέμπο. Αλλωστε δεν πρέπει να λησμονούμε, ότι μετά την σειρά των αγώνων με Λαμία, Βόλφσμπουργκ και Ατρόμητο, σε 12 μέρες οι παίκτες της AΕΚ έκαναν έξι προπονήσεις, ένα φιλικό και είχαν πέντε μέρες ρεπό! Ακόμα και έτσι όμως, είδατε πως εμφανίστηκαν με αυτή την εικόνα

Εκ των προσώπων του αγώνα ήταν ο Μιτάι. Στα δικά μου μάτια το πρόσημο είναι θετικό. Εδειξε αγωνιστικό θράσος, καλή τεχνική κατάρτιση, διάθεση να παίξει με την μπάλα κάτω. Ειδικά από το 20λεπτο και μετά, όταν βρήκε περισσότερη αυτοπεποίθηση κατάφερε να βγάλει περισσότερα στοιχεία. Το πρόβλημα στην αγωνιστική εικόνα ξεκινούσε από τις οδηγίες που είχε για την αντιμετώπιση του Μάτος. Φαινόταν, ότι σε πολλές φάσεις περίμενε τον Βραζλιάνο και του έδινε χώρο για να ξεκινήσει την προσπάθειά του και άρα να έρχεται να πέφτει με φορά πάνω του, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που θα έπρεπε να γίνει είναι ο Μιτάϊ να βγαίνει πρώτος πάνω στην μπάλα και να μην επιτρέπεις στον Μάτος να ξεκινάει την προσπάθειά του.

Είναι καλό εδώ να δούμε -επειδή έπεσε πολύ βάρος πάνω στην πρεμιέρα του Μιτάι και στον τρόπο που αγωνίστηκε ο Παουλίνιο- ότι η ρίζα του προβλήματος αφορά την κακή αμυντική συμπεριφορά των Λιβάγια και Τάνκοβιτς. Δύο παίκτες που δεν ακολουθούσαν τους αντιπάλους τους, που έδιναν χώρο για να ξεκινούν τις φάσεις και αυτό όλο μεγέθυνε το πρόβλημα. Αν συνυπολογίσετε το αργό κέντρο της AΕΚ, που ξέρουμε ότι στηρίζεται κυρίως στον εγκεφαλικό τρόπο παιχνιδιού, τότε έχετε ένα μεγάλο μέρος της εικόνας του χθεσινού ματς. Αρκεί να θυμηθείτε τις επελάσεις που έκανε ο Γιαννούλης στο ξεκίνημα, μέχρι που απείλησε ο Τάνκοβιτς στην υπεροχή γκολάρα του Ανσαριφάρντ και αναγκάστηκε να μένει πιο πίσω προκειμένου να μην αφήνει μόνο του τον Σουηδό.

Η χρόνια είναι ακόμα στην αρχή της. Η Ευρώπη ξεκινά την Πέμπτη, το πρωτάθλημα δεν έχει χαθεί παρά τις απαισιόδοξες εκτιμήσεις που υπάρχουν σε αρκετούς μετά το χθεσινό ματς. Αλλά πρέπει να αλλάξει η AΕΚ, για να γυρίσει το χαρτί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Τον "γλέντησε" κανονικά: Γι' αυτό έχασε το πέναλτι ο Μακέντα - Η μεγάλη ΜΑΓΚΙΑ του Καρέρα με ΠΑΟΚ

ΑΕΚ ΠΑΟΚ