Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: "Δεν νίκησε ο καλύτερος" δήλωσε ο Πέδρο Μαρτίνς για το ελληνικό κλάσικο αλλά μάλλον... ατύχησε στην συγκεκριμένη ατάκα του. Γιατί ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος πως η εν λόγω ατάκα είχε μόνο... επικοίνωνιακή αξία - εκτός του ο τι "μαρτυράει" πόσο τον πείραξε η ήττα/απώλεια του αήττητου 2 χρόνων - αφού στο ποδόσφαιρο υπάρχει το γνωστό αξίωμα :"συχνά δεν κερδίζει ο καλύτερος"! Και εκτός των άλλων ούτε ο Λάζλο Μπόλονι θα μπορούσε να αμφισβητήσει πριν και μετά το 98λεπτο στο "Απόστολος Νικολαϊδης" πως ο Ολυμπιακός ντε φάκτο είναι καλύτερη ομάδα από τον Παναθηναϊκό ( αγωνιστικά μιλάω και δεν πιάνω καν τα μπάτζετ/χρηματιστηριακή αξία τους).

Γιατί τότε έχασε ο Ολυμπιακός, δεχόμενος μάλιστα 2 γκολ από μια ομάδα που τον απείλησε πολύ λιγότερο και έκανε μετρημένες φάσεις για να σκοράρει; 

Πρώτον, γιατί έτσι είναι το ποδοσφαιρο, αν θυμηθείτε κιόλας πως είχε γλιτώσει στο δεύτερο ημίχρονο της Τούμπας την ήττα, σε ένα ντέρμπι που ήταν όντως πολύ κακός... 

Δεύτερον, γιατί οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν ξανά σημαντικά λάθη: χάρισαν δυο γκολ στους "πράσινους", απόρροια αμυντικών τους αδυναμιών που φαίνονται καιρό τώρα ενώ μπήκαν σε ένα ακόμη ματς πνευματικά απροετοιμαστοι και με χαμηλό δείκτη συγκέντρωσης, χωρίς το ...μαχαίρι στα δόντια, που είχαν τα ...παλικάρια του Μπόλονι!! 

Τρίτον, γιατί ο Εμβιλά αποδεικνύεται αναντικατάστατος (όπως ήταν και ο Γκιλιέρμε). Η απουσία του στο ντέρμπι έβγαζε μάτια πόσο σημαντική ήταν. Και για ένα επιπλέον λόγο: χωρίς τον Εμβιλά  άλλαξε η διατάξη, οι Καμαρά - Σίλβα - Φορτούνης δεν μπορούσαν να... βολευτούν και κυρίως χάθηκε το επιθετικό ρπέσινγκ του Καμαρά που κάνει και την διαφορά στα εγχώρια ματς του Ολυμπιακού...

Τέταρτον γιατί σπατάλησε 4 πραγματικά σούπερ ευκαιρίες για γκολ (με Βρουσάι,Χασάν, Ανδρούτσο, Μασούρα), φάσεις στις οποίες το ζητούμενο ήταν η μίνιμουμ ευστοχία!!

Πέμπτον γιατί ο Μαρτίνς κάπου υποτίμησε την δυναμική του Παναθηναϊκού έχοντας στην άκρη του μυαλού του και λίγο... Αιντχόφεν. Στην δική μου οπτική πάντως ο Πορτογάλος μόνο σε μια θέση έκανε ουσιαστικά ροτέισον, σε αυτή του σέντερ φορ, επιλέγοντας τον Χασάν (σχεδόν εξαφανίστηκε) αντί του Ελ Αραμπί, με τον Αιγύπτιο να μην μπορεί να κρατήσει καθόλου μπάλα ψηλά. Και το κοουτσαρισμά του... δικαιώθηκε μόνο στο τελευταίο ζευγάρι αλλαγών, Καίπερς - Μασούρας, δηλαδή μετά το 2-0, όταν απέκτησε περισσότερη κίνηση και σταμάτησαν να παίζουν το ...γύρω, γύρω όλοι και σεντραρουμε ( η εικόνα με το 4-4-2 και μέχρι το δεύτερο γκολ του Σανκαρέ)!!

Εκτον, γιατί ο Μπόλονι, με ευστροφία "γριάς αλεπόυς" έβγαλε ξανά...λαγούς από το καπέλο του, κερδίζοντας την παρτίδα στην σκακιέρα των πάγκων κι ένα ακόμη ντέρμπι. Με τον Μακέντα εκτός 20άδας, τους Βιγιαφάνιες, Χατζηγιοβάνη, Καρλίτος να ξεκινάνε από τον πάγκο και μόνο ο Ισπανός να μπαίνει αλλαγή και όντως να... σκίζετε και μακριά από την περιοχή (κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει στα προηγούμενα ματς).

Έβδομον, γιατί τόσο ο Μπόλονι, όσο και οι παίκτες του ήθελαν πολύ περισσότερο την νίκη αυτή από τον Μαρτίνς και τους δικούς του παίκτες. Και σε τέτοια ντέρμπι η θέληση μπορεί να κάνει την διαφορά, καταργώντας κάθε βαθμολογική διαφορά. Έκανε και χθες τον θεωρητικά(βαθμολογικά κι αγωνιστικά) χειρότερο να μοιάζει για 80' πιο ψυχωμένος, πιο αθλητικός, πιο έξυπνος, πιο δυνατός!!

Και όγδοον, γιατί  στην φάση που έκρινε το αποτέλεσμα του ντέρμπι ο Διούδης απέδειξε και στον Σα ποιος είναι ο πιο φορμαρισμένος κίπερ αυτή την εποχή κι ας παίζει με πρόβλημα στην μέση εδώ και 3 μήνες. Ο Διούδης βγάζει στοπ στον Μασούρα και κρατάει το 2-1 υπέρ της ομάδας του, όταν ο Πορτογάλος συναδελφός του είχε "πνίξει" το  γκολ/2-1...

Νομίζω πως σας τα ανέλυσα σωστά γιατί ο Παναθηναϊκός κέρδισε δίκαια και χωρίς να αποτελεί έκπληξη για μένα τον μέχρι χθες βράδυ αήττητο Ολυμπιακό, ο οποίος κάλλιστα κι αυτός θα μπορούσε να είχε βγει νικητής αλλά με τα αν...

Ο επίλογος μου θα είναι αφιερωμένος στον Μέγα Μπόλονι! Ο Ρουμάνος "παππούς", όπως ήδη μάλλον...χλευαστικά τον έχουν βαπτίσει, μπορεί να είναι περισσότερο δημοφιλής εκτός οργανισμού Παναθηναϊκού παρά εντός (έχω την εντύπωση πως μόνο ο Αλαφούζος και μερικοί άλλοι τον γουστάρουν πραγματικά στο Κορωπί) ΑΛΛΆ είναι ένας κανονικός, καλός, Οld schooll προπονητής, ο οποίος έχει βγάλει τεράστιους ποδοσφαιριστές και έχει κατακτήσει τίτλους. 

Ο Μπόλονι ,λοιπόν, ξέρει πολύ καλά σε ποιο κλαμπ βρίσκεται, καταλαβαίνει πόσο μεγάλη ανάγκη  έχει αυτή η ομάδα του Παναθηναϊκού τις νίκες στα ντέρμπι, πόσο μάλλον κόντρα στον αιώνιο αντίπαλό του και γνωρίζει τον τρόπο (με το δικό του πάντα στυλ, που στα 67του χρόνια δεν θα το αλλάξει, πιστεύει και το δείχνει με κάθε ευκαιρία πως οι άλλοι θα πρέπει να αλλάξουν για να πετύχουν όλοι μαζί) που θα επαναφέρει τους "πράσινους" στην κανονικότητα και στην Ευρώπη. Η πραγματικά πρωταθληματική πορεία που κάνει ο Παναθηναικός το 2021 και στον δεύτερο γύρο, με μόλις ένα βαθμό λιγότερο από τον "εκτοξευμένο" Ολυμπιακό τα λέει όλα για το έργο του...

Ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι (γιατί είναι καθαρά δικό του δημιούργημα, αν και την παρέλαβε στο απόλυτο τίποτα, ένα χάος αντί για ομάδα), δεν παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο αλλά σκοπιμότητας. Με τελείως μακιαβελική φιλοσοφία ο δημιουργός της ενδιαφέρεται για την βαθμοθηρία και μόνο και καλά κάνει... 
Παράλληλα όμως, ΚΑΤΌΡΘΩΣΕ να κτίσει μια αθλητική ομάδα, καλά γυμνασμένη,  που σταδιακά αποκτάει ρυθμό/ταχύτητα/τακτική. Θα σταθώ κυρίως σε κάτι που έχει γίνει σπέκουλα σε βάρος του. Από τα κορυφαία της δουλειάς του Μπόλονι είναι η δίκαιη και κυρίως σωστή αξιολόγηση στο ποιος πρέπει να παίζει και σε ποια θέση. Το είδαμε με τον Ζαγαρίτη που έφυγε, το βλέπουμε με τον Ιωαννίδη, τον Μολό, τον Βέλεθ, τον Αλεξανδρόπουλο.
Δεν ξέρω αν πρέπει ήδη αρκετοί να ζητήσουν ΣΥΓΝΩΜΗ απο τον "παππού" για την απαξίωση του, σκόπιμη ή μη, ενορχηστρωμένη ή όχι, που του γίνεταο.

Ο Μπόλονι ούτε θα την αποζητήσει, ούτε την έχει ανάγκη κι αυτό φαίνεται. Και κυρίως είναι πολύ ώριμος για να καταλάβει τι γίνεται δίπλα του κι από απορρέουν όλα αυτά. 

Προς το παρόν παίρνει/μαζεύει...αφειδώς ταυτότητες, συνεχίζοντας την δουλειά του όπως αυτός ξέρει. Ενός κανονικού προπονητή, με κανονική καθημερινότητα, σωστές τακτικές ανά παιχνίδι, σκληρού/ξεροκέφαλου κι αρνούμενος να παίξει τον "πατερούλη" των παικτών, να "χαιδέψει" πρόσωπα και συμπεριφορές.

Καλώς ή κακώς αυτός είναι ο Μπόλονι. Ένας "Μικρός Δικτάκτορας" ("η οικογένεια είναι για τα Χριστούγεννα και οι παρέες για τα καφενεία" ένα από τα μότο του για τις ομάδες), ο οποίος δεν υπολογίζει πολύ στην δύναμη του προπονητικού του τιμ αφού του αρέσει να περνάνε όλα από αυτον, με τις... ιδιοτροπίες του όταν δεν γίνεται το δικό του, συγκρουσιακός τύπος που δεν θα χρησιμοποιήσει...φίλτρα στην γλώσσα του και που απαιτεί από τους παίκτες του να πιέζονται συνέχεια και να βγάζουν εντάσεις και στις προπονήσεις. Επίσης,δεν λογαριάζει τι θα του γράψουν τα ΜΜΕ  ενώ είναι εμφανές πως δεν έχει την Επικοινωνία του Γιώργου Δώνη και το πληρώνει.

Στο δια ταύτα ο Μπόλονι αποδεικνύει τώρα πως με αυτόν προπονητή ο Παναθηναϊκός (θα κάνει την προετοιμασία, θα πλανάρει την ομάδα και με επιλογές δικές του σε παίκτες το καλοκαίρι) μπορεί να ξαναγίνει ο παλιός, δυνατός Παναθηναϊκός που θα κάνει πρωταθλητισμό.

*** ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μεγάλα λάθη Μαρτίνς, αυτοί τον…. εξέθεσαν - Τεράστιο το πρόβλημα - Μπροστά από ΑΕΚ-ΠΑΟΚ ο ΠΑΟ!