Δεν είναι μυρωδιάς ο Μπόλονι; Πήρε κι άλλο... σκαλπ - Το μεγάλο δώρο Γκαρσία

Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ: Όταν ήμασταν μωρά, στο Τρίκαλο της δεκαετίας του εβδομήντα, υπήρχε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που το λέγανε «Φωτεινός Παντογνώστης».
Όπου ήταν ένα ταμπλό, πάνω κάτω εβδομήντα επί σαραντα πόντους και είχε επάνω γραμμένες καμιά σαρανταριά ερωτήσεις.
Ας πούμε «είναι θηλαστικό η φάλαινα;», κάτι τέτοια, παιδικά.

Κι από δίπλα απ’ την ερώτηση είχε δυο υποδοχές και η μία έγραφε «ναι» και η άλλη «όχι». Κι έβαζες εσύ μια βύσμα στην υποδοχή κι άμα ήτανε λάθος η επιλογή σου δεν συνέβαινε τίποτα. Άμα, όμως, ήταν σωστή η επιλογή σου, άναβε ένα φωτάκι. Γιατί η υποδοχή ήταν συνδεδεμένη με μπαταρία, εξ ου και το όνομα «Φωτεινός Παντογνώστης»!

Αυτά στο μακρινό παρελθόν, όταν δεν είχε ακόμη ο κοσμάκης κινητά και ταμπλέτες και πλεηστέσιο και αναγκαζόταν να ερεθίζει τη φαντασία του με φτηνές ταχυδακτυλουργίες. Αν υπήρχε, ωστόσο, κάτι ανάλογο στη σύγχρονη εποχή, κάθε εβδομάδα, για να μην πω κάθε μέρα θα άλλαζε η απάντηση στην ερώτηση «είναι καλός προπονητής ο Μπόλονι;»

Τη μία βδομάδα θα φώταγε «ναι», την άλλη «όχι», την παράλλη ξανά «ναι» και πάει λέγοντας, Ώσπου να τρελαθεί εντελώς ο ποδοσφαιρόφιλος και να σταματήσει να δίνει έστω μια δεκάρα που θα ‘λεγε κι ο Τζων Λέννον…

Σήμερα λοιπόν ο κακός, ψυχρός κι ανάποδος Μπόλονι κέρδισε ένα ντέρμπι. Ή μάλλον κέρδισε ένα ακόμη ντέρμπι κι έδεσε ένα ακόμη σκαλπ στο ζωνάρι του. Με σύστημα… μπολονέζικο στο πρώτο ημίχρονο (όλοι πίσω από τη σέντρα και κάνουμε την προσευχή μας να βγει η μακρινή μπαλιά του Βιγιαφάνιες στον Χατζηγιοβάνη) και απόλυτης κυριαρχίας στο δεύτερο (όταν έβαλε και δεύτερο γκολ ο Παναθηναϊκος και κατ΄ουσίαν δεν ανησύχησε ποτέ ότι θα χάσει τη νίκη).

Τον βοήθησε, βέβαια, στο τίμιο έργο του και ο Γκαρσία, ο οποίος έκανε την σούπερ λάθος αλλαγή στο 67^ο λεπτό κι αντί να βγάλει τον Τζόλη, που του είχε πάρει τα μέτρα και τα βρακιά ο Μολό, πήγε κι έβγαλε τον συνδετικό κρίκο της ομάδας του μεταξύ κέντρου και επιθέσεως. Έξω λοιπόν ο Ουάρντα και άμεση κατάρρευση του ΠΑΟΚ, που έδωσε χώρο και πρωτοβουλία στο τριφύλλι για να κάνει το παιχνίδι του. Ε, δεν θα το έκανε, τόσο κορόιδα είναι δηλαδή οι παίκτες του ΠΑΟ να μην καταλάβουν ότι οι απέναντι γίνανε σκορποχώρι από τη μία στιγμή στην άλλη; Συγγνώμη, αλλά σε κάτι τέτοια οι ποδοσφαιριστές μυρίζουν αίμα καλύτερα κι απ’ τους καρχαρίες. Μη σου πω καλύτερα κι απ’ τα πιρανχα…

Όπερ και εγένετο, με τον Μπόλονι να τους σπρώχνει διαρκώς στην επίθεση, τον Βιγιαφάνιες να γλεντάει τους αντιπάλους του (στο δεύτερο ημίχρονο άναψε ο Βιγιαφάνιες κι έσβησε ο Ελ Καντουρί), τους πράσινους να παίρνουν θάρρος και να ορμάνε (ως και ο αμπελαλέ Αγιούμπ έκανε σουτάρα στο 69^ο λεπτό) και τον Δικέφαλο του Βορρά κυριολεκτικά να πελαγώνει. Φυσιολογικά ήρθε το δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού και κάπου εκεί έληξε η σεμνή τελετή, παρά την αγωνιώδη προσπάθεια των ασπρόμαυρων μπας και το τουμπάρουν. Και πήρε παράταση ζωής ο Λάζλο, που ξαφνικά ξανάγινε βαθύς γνώστης του ποδοσφαίρου αντί για μυρωδιάς!

Υ.Γ. 1: Μία ευκαιρία ο Μακέντα, ένα γκολ. Ο Σφιντέρσκι, πάλι, όλων εκτός θέσεως βρισκόταν…

Υ.Γ. 2: Δύο γκολ έφαγε ο ΠΑΟΚ και στα δύο τα σέντερ μπακ του υστέρησαν. Όλο και κάποιος πάντως θα τα φορτώσει στον αντιτουριστικό Ζίφκοβιτς.

Υ.Γ. 3: Αυτός ο Μπάμπα διασκελισμό έχει, ταχύτητα δεν έχει. Και σήμερα ήταν πιο ωμός κι από σούσι…