Δύο παικταράδες… καθάρισαν για ΠΑΟΚ - Γι’ αυτό γύρισε ο Πασχαλάκης;

ΠΑΟΚ - ΑΕΚ: Εγωισμός παιδιά, τίποτε άλλο!

Σήμερα στην Τούμπα, δεν κέρδισε ούτε η στρατηγική του Γκαρσία, ούτε η ιστορία του ΠΑΟΚ, ούτε η δημιουργικότητα των παικτών με την ασπρόμαυρη φανέλα. Σήμερα κέρδισε ο ποδοσφαιρικός εγωισμός δύο παικτών που βλέπουν την καριέρα τους να παίρνει την πάνω βόλτα.

Να την παίρνει πρώτη φορά στην περίπτωση του Σφιντέρσκι, που ως τώρα ήταν ελπιδοφόρος και να την ξαναπαίρνει στην περίπτωση του Αντρίγια Ζίβκοβιτς που είχε καταγραφεί ως παιχταράς και παραλίγο να δει τα ραδίκια ανάποδα στη Μπενφίκα.

Αμφότεροι κλήθηκαν στις εθνικές ομάδες των χωρών τους, της Πολωνίας και της Σερβίας, και αποφάσισαν να το γιορτάσουν με μια επίδειξη των ταλέντων τους και, κυρίως, της εκτελεστικής τους δεινότητας. Δύο γκολ ο κοντός, ένα γκολ ο ξανθός και πάρτην κάτω την ΑΕΚ!

Τον Δικέφαλο του Νότου που κυριάρχησε ολοκληρωτικά από το εξηκοστό λεπτό και ύστερα, όταν ο ΠΑΟΚ για λόγους που γνωρίζουν μόνο ο Γκαρσία και το προπονητικό επιτελείο του όχι απλώς οπισθοχώρησε άλλα άφησε όλο το γήπεδο στην ομάδα του Χιμένεθ. Πίεση μηδέν, άπαντες πίσω από τη σέντρα, ταμπούρι, λεωφορείο τύπου Μουρίνιο και ό,τι προκύψει. Δεν προέκυψε βεβαίως, πρώτον διότι οι εμπνεύσεις του Μάνταλου τελείωσαν στην πάσα για το γκολ του Ολιβέιρα και δεύτερον γιατί ο Ζίβκοβιτς ντούμπλαρε σαν δαιμονισμένος και δεν άφησε ούτε μία φορά τον Λιβάι τον τρομερό να κάνει τις γνωστές του κούρσες. Μπρος Ζίβκοβιτς, πίσω Ζίβκοβιτς, παντού Ζίβκοβιτς, λες και ήθελε ν’ αποδείξει κάτι ο Σέρβος σε όσους τον είχαν αμφισβητήσει…

Την ίδια ώρα ο Κρίστιτσιτς, που επίσης κλήθηκε στην εθνική Σερβίας, τσαλαβατούσε στα ρηχά νερά σαν τα πεντάχρονα. Μόνο το κουβαδάκι του έλειπε για να ολοκληρώσει την παραλιακή παρουσία του, ενώ και ο Σιμάνσκι αποφάσισε να πάρει ρεπό από τις καλές εμφανίσεις σε μια κρίσιμη βραδιά. Κι όλο κλαίγανε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια! Σχεδόν 60 % κατοχή είχε η ΑΕΚ σε πρώτο και δεύτερο ημίχρονο κι από ουσία μηδέν. Όλο κο-κο-κο κι από αυγό τίποτα, όπως σημείωναν και οι παλαιότεροι αθλητικοί συντάκτες όταν θέλανε να περιγράψουν την ματαιότητα της υπεροχής. Είν’ οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων, που έλεγε και ο Καβάφης. Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης σήμερα, έπεσε η Ένωση στα νυχάκια του Αλεξανδρινού…

Εσωστρέφεια λοιπόν και πάλι για τους κιτρινόμαυρους και υποπτεύομαι ότι αύριο με το που θα ανατείλει ο ήλιος θα τρέχει φωτογραφικό συνεργείο στη Φιλαδέλφεια για καινούρια ενσταντανέ απ’ τα μπετά. Η μοναδική χαρά είναι που απέμεινε στους ΑΕΚτζήδες, καθώς βλέπουν την ομάδα τους να πέφτει από χαντάκι σε χαντάκι. Και τα δεξιά τους μπακ να εξολοθρεύονται με κάθε δυνατό τρόπο από τους αντιπάλους. Όχι ότι τα σέντερ μπακ τα καταφέρνουν καλύτερα, αλλά αυτό το χάσμα των κιτρινόμαυρων από δεξιά θυμίζει κανονικά ταινία τρόμου. Όταν δεν θυμίζει ταινία του Σειρηνάκη δηλαδή…

Υ.Γ.: Γιατί επανήλθε ο Ντόουγκλας στην ενδεκάδα του ΠΑΟΚ το καταλαβαίνω. Θα παίξει τη μπάλα του ο Τσιγγάρας, καλό ταλέντο είναι, αλλά για την ώρα χρειάζεται η εμπειρία του Βραζιλιάνου.

Γιατί, πάλι, ξαναγύρισε ο Πασχαλάκης δεν πολυχωράει στο μυαλό μου. Επειδή μπήκε στον κόπο να ζητήσει συγγνώμη δηλαδή; Για να κάνει σπέσιαλ σπαγγάτο στο γκολ του Ολιβέϊρα και να ρουφήξει σαν φρουτοχυμό το γκολάκι;