Παναθηναϊκοί πανηγυρίζουν γιατί… κέρδισε η ΑΕΚ την ΕΠΟ; Ξέχασαν τη συμμαχία και την... Τούμπα!

Παναθηναϊκός - ΕΠΟ: Βουνό τα προβλήματα αναμφίβολα για τον Παναθηναϊκό εν όψει της συνέχειας των πλέι-οφ και συγκεκριμένα του αγώνα με τον ΠΑΟΚ.

Όμως επειδή γι' αυτά έχουμε ακόμα καιρό και θα δούμε πως θα έχουν διαμορφωθεί παραμονές του συγκεκριμένου αγώνα, να μιλήσουμε για ένα σοβαρό θέμα που έχει κάνει την εμφάνισή του στην Παναθηναϊκή καθημερινότητα.

Κι αυτό είναι οι αντιδράσεις στον Παναθηναϊκό με αφορμή τις εκλογές στην ΕΠΟ και την... ευνουχισμένη νίκη του Θοδωρή Ζαγοράκη καθώς ναι μεν βγήκε ο ίδιος πρόεδρος, αλλά χωρίς κανένα από τους "δικούς του" στο συμβούλιο.

Επισήμως φυσικά ο Παναθηναϊκός δεν πήρε καμιά θέση, αλλά όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, ανέλαβαν τα ημιεπίσημα εξαπτέρυγα την... παρουσίαση και ανάλυση της θέσης του Παναθηναϊκού αντ' αυτού.

Προσωπικά δεν μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη η εκλογή Ζαγοράκη ή η σύνθεση του συμβουλίου της ΕΠΟ.

Κι αυτό γιατί θεωρώ χαμένη εκ των προτέρων μάχη που γίνεται όχι για να αλλάξει κάτι στο ποδόσφαιρο, αλλά για το ποιά πρόσωπα θα διαχειριστούν αυτή την κατάσταση, με τους ίδιους πάντα σκοτεινούς και αντιποδοσφαιρικούς όρους ενός παιχνιδιου για τον έλεγχο των παρασκηνίων, αντί για μια ξεκάθαρη αντίθεση στο να παίζεται ακριβώς το ποδόσφαιρο με όρους παρασκηνίου.

Εκείνο όμως που δεν μπορώ ούτε να καταλάβω και ούτε να αποδεχθώ, είναι το να βλέπω "Παναθηναϊκούς" να πανηγυρίζουν γιατί... κέρδισε η ΑΕΚ την μάχη της πλειοψηφίας στις εκλογές της ΕΠΟ.

Μιλάμε ότι εδώ πρόκειται για... κρίση ταυτότητας των συγκεκριμένων "Παναθηναϊκών" ή για την ανοιχτή εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων με τον μανδύα του "Παναθηναϊκού".

Να υποθέσω ότι αυτή η πανηγυρική αντιμετώπιση έχει να κάνει με κάποια... συμμαχία στην δεδομένη στιγμή με κάποια από τις πλευρές που διεκδικούσαν τα οφίτσια της ΕΠΟ;

Αν ναι και τι έγινε;

Κι αφήνοντας εντελώς την ουσία της ιστορίας, το τι δηλαδή θα έπρεπε να προσδοκά και να κυνηγά ο Παναθηναϊκός από τις εκλογές στην ΕΠΟ, δηλαδή ένα άλλο ποδόσφαιρο με άλλους όρους και κανόνες.

Έστω ότι την δεδομένη στιγμή ως "Παναθηναϊκός" είμαστε "πιο κοντά" με αυτούς που "νίκησαν".

Τι περιμένει λοιπόν ο Παναθηναϊκός απ' αυτή την... συμμαχία και πανηγυρίζει;

Μια πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση από το παρασκήνιο;

Πιο καλές... διαιτησίες;

Και καλά, ακόμα και αν τα έχει αυτά πρόσκαιρα και που θα τα έχει μόνο και μόνο γιατί δεν απειλεί σαν δύναμη και ποδοσφαιρική οντότητα κάτι ουσιαστικό στο ελληνικό πρωτάθλημα, δεν διδάχθηκε τίποτα από το πρόσφατο παρελθόν και τις ανάλογες "συμμαχίες" που είχε κάνει; Δεν διδάχθηκε τίποτα από τις συμμαχίες του με δυνάμεις που θα έφερναν την εξυγίανση στο ποδόσφαιρο και στην συνέχεια όταν κάποιες φορές απείλησε τα συμφέροντα των συγκεκριμένων δύνάμεων, τον πέρναγαν πριονοκορδέλα κανονική και με τον νόμο στα ημιτελικά κυπέλλου στην Τούμπα και αλλού;

Προς τι τα πανηγύρια λοιπόν;

Για να πούμε ότι... κάπου νικήσαμε και εμείς ή γιατί προσδοκούμε κομματάκι από την πίτα του παρασκηνίου του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Κι αν αυτό είναι τελικά, αυτό είναι το ζητούμενο από την δράση του Παναθηναϊκού και τις προσπάθειές του για το αύριο του ελληνικού ποδοσφαίρου;

Το να γίνεται κάθε φορά ουρά του ενός και του άλλου και από κει και πέρα απλά να πανηγυρίζει αν είναι με τον νικητή ή να φωνάζει αν ο... σύμμαχός του απέτυχε;

Μιλάμε δηλαδή για πολύ... πρωταγωνιστικό ρόλο.

Αλλά και πάλι δεν είναι αυτή η ουσία.

Η ουσία είναι τι ποδόσφαιρο θέλουμε, τι ποδόσφαιρο θά έπρεπε να θέλει ο Παναθηναϊκός και ποιά θα έπρεπε να είναι η δράση και η παρεμβατικότητά του σε αυτή την ιστορία.

Καθώς το βασικό ούτε ήταν ούτε θα είναι η "συμμετοχή" στον έλεγχο του παρασκηνίου και το πλασάρισμα δίπλα στον κάθε φορά νικητή ή ισχυρό, αλλά η σταθερή και αμετακίνητη θέση και προσπάθεια για ένα ποδόσφαιρο που δεν θα κυριαρχεί το παρασκήνιο και δεν θα χρειάζεται προστάτες και νταβαντζήδες του παρασκηνίου και της νύχτας για να πουλάνε εξυπηρετήσεις "επ' αμοιβή" στις ομάδες αν δεν θέλουν να πάθουν τα... χειρότερα.

Αλλά αυτό προφανώς και για όσους πλαισιώνουν αυτή την στιγμή τον Γιάννη Αλαφούζο και επηρεάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις αποφάσεις και επιλογές του, είναι... ανεπιθύμητες ιστορίες καθώς, εκτός των άλλων, δεν συμβάλλουν στην συνέχιση του μύθου περί "μη προστασίας της ομάδας" στα... επάρατα χρόνια, αλλά και φυσικά δεν βγάζουν και... μεροκάματα από την εμπλοκή και τις υπηρεσίες τους αντίστοιχα σε μια τέτοια υγιή ποδοσφαιρικά και Παναθηναϊκά κατεύθυνση..