Άρης: Τρεις χρονιές που βγαίνει Ευρώπη, ο μόνος αποκαρδιωτικός - δίκαιος αποκλεισμός είναι αυτός με την Κόλος. Την Πέμπτη οι Θεσσαλονικείς αποκλείστηκαν από την Αστάνα και θύμισαν την τρομερή βραδιά της 15ης Αυγούστου του 2019 απέναντι στην Μόλντε. Η παρελθοντολογία πολλές φορές βοηθάει γιατί μας κάνει να κατανοήσουμε περισσότερο το σήμερα ή να δώσει τις κατάλληλες άμυνες που χρειάζονται για το... αύριο.

Στο ματς με την Αστάνα ο Άρης ήταν άψογος από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν απειλήθηκε παρά μόνο σε δύο φάσεις, μία εκ των οποίων ήρθε και το γκολ. Η αμυντική λειτουργία ήταν άψογη και δε θύμιζε σε καμία περίπτωση το πρώτο ματς στο Καζακστάν. Δυναμική προθήκη για το κέντρο της άμυνας ο Φαμπιάνο, ο οποίος έκανε μία πάρα πολύ καλή παρθενική εμφάνιση.

Ο Άρης είχε τους χώρους. Είχε τη διάθεση, είχε το τσαγανό, είχε δηλαδή όλα αυτά που χρειάζονται για ένα τέτοιο ματς. Κέρδισε τον αντίπαλό του κατά κράτος, αλλά υπολόγιζε χωρίς τον Ιταλό διαιτητή Michael Fabbri. Ήταν καταλυτικός ο ρόλος του στην αναμέτρηση. Αποβάλει αδίκως τον Ματέο Γκαρσία, δεν δίνει πέναλτι σε ανατροπή του Μπερτόγλιο στις καθυστερήσεις του δεύτερου ημιχρόνου (είχε προηγηθεί η αποβολή). Ο Άρης έπαιξε στην  παράταση με 10 ποδοσφαιριστές. Δεν θα ήταν βαρύ να πούμε ότι ο Ιταλός ρέφερι ήταν ανεκδιήγητος!

Χωρίς να πιστεύουμε σε δεισιδαιμονίες, είναι πραγματικά ανεξήγητη το πως ο Άρης φτάνει συνεχώς στην πηγή και «δεν... πίνει νερό». Είναι λες και κάποιος τον «έχει μουτζώσει». Επειδή όμως στο ποδόσφαιρο επικρατεί η λογική και αυτή είναι το εργαλείο που μας δίνει τη δυνατότητα να αναλύσουμε - εκτιμήσουμε πράγματα, καταστάσεις και χωρίς διάθεση να χρυσώσουμε το πικρό χάπι του αποκλεισμού, οφείλουν οι φίλοι του Άρη να είναι περήφανοι γι' αυτό που είδαν.

Δεν χωρά τώρα απογοήτευση ούτε μεγάλες κουβέντες περί «χαμένης χρονιάς». Αν η ομάδα του Άκη Μάντζιου πατήσει πάνω σε αυτό το μενταλιτέ που έδειξε το βράδυ της Πέμπτης, σίγουρα θα πρωταγωνιστήσει. Θα βάλει γερές βάσεις για να... «πιει νερό αυτή τη φορά». Πρέπει να αποφευχθεί η εσωστρέφεια.

Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Έτσι συμβαίνει και με τον Άρη. Η πίκρα του αποκλεισμού στα τελευταία δευτερόλεπτα είναι μεγάλη. Το βάρος ασήκωτο. Οι ευρωπαϊκές αναμετρήσεις φέρνουν αίγλη. Και για να αποκτήσεις αυτήν την αίγλη χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση και προετοιμασία. Επαναχάραξη προτεραιοτήτων. Οι ήττες αυτές πολλές φορές λειτουργούν ως μπουστ για το επόμενο βήμα. Και αυτό δεν προκύπτει από την σκέψη του συντάκτη αλλά από τα χειροκροτήματα των χιλιάδων φίλων της ομάδας στους ποδοσφαιριστές μετά τον αγώνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κρίμα κι άδικο για Άρη - "Μαχαιριά" στο 120’ από Αστάνα - Έβγαλε ψυχή, αλλά αποκλείστηκε (ΒΙΝΤΕΟ)  

Άρης Ποδόσφαιρο