Το έγραψα μετά τις ... καμπάνες του Σεράγεβο, λόγω της εμφάνισης - ήττας, υπερθεματίζω τώρα, μετά τον αποκλεισμό - "τραγωδία" από την (ομάδα - νούμερο 844 του ranking της UEFA) Βελέζ και το... κοσμοϊστορικό γεγονός που έβγαλε ξανά τους Μοσταριανούς να πανηγυρίζουν στους δρόμους της πόλης-πατρίδας του "πρίγκηπα του Νερέτβα", Ντούσαν Μπάγεβιτς. Η AEK θέλει κι άλλες κι άλλες μεταγραφές, "ξήλωμα" του περσινού ρόστερ της σε απόλυτο βαθμό αλλά και "σουτάρισμα" προσώπων που βρίσκονται χρόνια στο ποδοσφαιρικό τμήμα και τα περίξ του, εμποτισμένα με την ανίατα αρρωστημένη νοοτροπία της τελευταίας σχεδόν 3ετίας!!
Το... ιστορικό στραπάτσο από την Βελέζ δεν αντιμετωπίζεται με παραιτήσεις, κραυγές/κορώνες, εξιλαστήρια θύματα, μεταγραφικές φωτοβολίδες, κινήσεις απόγνωσης στο όνομα απλά της επιβίωσης την επόμενη ημέρα ή με το διάσημο επικοινωνιακά... "κινέζικο κουτί" (καθοδηγούμε την κοινή γνώμη και όχι μόνο, σε κάποιο άλλο θέμα, γεγονός, ακόμη και αν πρόκειται για...τρικ ή θα χρειαστεί να κατασκευαστεί).
Η εσωστρέφεια που έχει συσσωρευτεί όλο το 2021 στην ΑΕΚ, απειλεί απο το ξεκίνημα κιόλας της νέας σεζόν, με... υπονόμευση και την εκπληκτική προοπτική που δίνει η ..."Αγια Σοφιά". Στην ΑΕΚ τα κατάφεραν έτσι ώστε λίγους μήνες πριν μπει στο νέο της γήπεδο, να κινδυνεύει η ομάδα να αποξενωθεί απο τον κόσμο της! Αυτή είναι η πικρή αλήθεια
Προπονητες και τεχνικοί διευθυντές πάνε και έρχονται τα τελευταία χρόνια στην ΑΕΚ αλλά ο ηγέτης και οι άνθρωποι του δεν αλλάζουν μυαλά και το πρόβλημα παραμένει. Οπότε ο Δημήτρης Μελισσανίδης και μόνο αυτός, μπορεί να καταφέρει τα... λεγόμενα... 3Α!! Αναγνώριση - Αποδοχή - Αλλαγή του (κεντρικού) προβλήματος!!
Όσον αφορά στο αγωνιστικό κομμάτι, είδα μια ΑΕΚ που απο τον προπονητή της δεν ήταν πνευματικά προετοιμασμένη όσο θα έπρεπε για τις συγκεκριμένες συνθήκες και που όσο περνούσε η ώρα κυριευόταν κι αυτός απο απόγνωση (φυσούσε και ξεφυσούσε). Και είδα ξανά μια ΑΕΚ που θέλει γενναίες ακόμη προσθαφαιρέσεις.
1ον) Η ΑΕΚ θέλει βασικό (πιο βασικό...πεθαίνεις) δεξιό μπάκ. Από τον... Δεκέμρβιο. Τον χειμώνα ήρθε ο Νταντσένκο (με αγορά αξιοσέβαστη για τα στάνταρ του Μελισσανίδη) αλλά πολύ γρήγορα απαξιώθηκε απο... πρώην, νυν και επόμενους. Και έφτασε η Ένωση να παίζει Ιούλιο ευρωπαϊκό ματς ξανά μανά με τον Μπακάκη βασικό δεξιό μπακ (χωρίς μάλιστα να είναι κακός) και αλλαγή του (όταν χρειάστηκε) τον Σβάρνα!! Έλεος... Όχι άλλο Μπακάκη στην ΑΕΚ! Και δεν έχει να κάνει με την φιλοτιμία ή την απόδοση του...
2ον) Η AEK θέλει βασικό αριστερό μπακ και τον ... Χατζησαφί για συμπληρωματικό πολυεργαλείο (έτσι κι αλλιώς ο Ιρανός τα τελευταία 2,5 χρόνια παίζει σε άλλες... θέσεις). Το πρότζεκτ Μιτάι είναι πολύ εύκολο να καεί, μιλάμε για ταλαντούχο αλλά πολύ άγουρο μπακ, που θέλει παραστάσεις, να έχει μπροστά του έναν όντως σπουδαίο βασικό και να έμπαινε σε μια καλά οργανωμένη/κτισμένη/συμπαγή και με αλληλοκαλύψεις ομάδα συνόλου (που προσπαθεί τώρα να φτιάξει ο Μιλόγεβιτς). Όσον αφορά στον Έλντερ Λόπες... δεν περιγράφω άλλο
3ον) Η ΑΕΚ θέλει βασικό αριστερό εξτρέμ. Εξτρεμ όμως και όχι... Τάνκοβιτς που είναι ένας μικρός Λιβάγια ή Μάνταλο να ακροβολίζεται εκεί. Και οι δυο αυτοί είναι για ελεύθερο ρόλο, πίσω από τον φουνταριστό. Ο Μανταλος στα εύκολα ματς και για εσωτερικός μέσος στον άξονα. Ούτε μπορεί βέβαια να στηρίζεται στον Αλμπάνη, που είναι καλός παίκτης αλλά στην Ένωση για κάποιο λόγο όταν πρέπει να βγει μπροστά και να εκτοξευτεί... φρακάρει/"μπλοκάρει". Ο Αλμπάνης που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει ο...Μασούρας της ΑΕΚ αλλά δεν το αντέχει, είτε λόγω χαρακτήρα, είτε λόγω λήψης απόφασης ή συμβαίνει κάτι άλλο...
4ον) Η ΑΕΚ θέλει έναν νέο ...Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο ή ένα... Ριμπερί , για παράδειγμα. Έναν ποιοτικό, έμπειρο, με προσωπικότητα μεσοεπιθετικό, που θα έχει γκολ/ασιστ και την ατομική ενέργεια στο ρεπερτοριό του και θα αποτελέσει όνομα και πράγμα game changer χωρίς να χρειάζεται να παίζει συνέχεια ή ολόκληρα 90λεπτα. Όπως δηλαδή συνέβη με τον Λάζαρο την σεζόν του πρωταθλήματος. Και πόσο μάλλον στην σύγχρονη εποχή των 5 αλλαγών, που κάποιοι προπονητές το έκαναν... εργαλείο διαφοράς και έμαθαν να το διαχειρίζονται. Κλασικό παράδειγμα ο Μαρτίνς στον Ολυμπιακό!
5ον) Η ΑΕΚ θέλει πάση θυσία και ένα ποιοτικό μπακ απ του Λιβάι Γκαρσία στο δεξί φτερό της. Για να βάλει κι ανταγωνισμό στον Λιβάι αλλά και για διαθέτει μια αξιόπιστη λύση όταν ο τελευταίος "μπλοκάρεται" από τους αντιπάλους ή όταν... "αυτομπλοκάρεται"
6ον) Η ΑΕΚ θέλει και τρίτο σέντερ φορ, με διαφορετικά χαρακτηριστικά απο των Αραούχο - Καρίμ (τύπου Τζερόνιμο Μπαράλες, για παράδειγμα), ο οποίος θα συμβιβαστεί με τον ρόλο/χρόνο που θα παίρνει αλλά και με την ιεραρχία της θέσης. Και συγχρόνως θα είναι έμπειρος και άμεσης προσαρμογής κι... ανάφλεξης (όχι νέος, άπειρος και ταλαντούχος). Ενας στράικερ ακόμη που θα επιτρέπει στον προοπονητή ΚΑΙ να μην εξαρτάται απο την μίρλα του Ανσαριφάρντ επειδή δεν θα είναι ο βασικός ή απο τα ... φεγγάρια του εύθραστου συναισθηματικά "Τσίνο"! Γίνομαι κατανοητός, ελπίζω...
7ον) Η AEK θέλει και ένα 8αρο -10άρι για τον χώρο της μεσαίας της γραμμής, με διαφορετικά χαρακτηριστικά απο αυτά που βρίσεις στους χαφ του υπάρχοντος "κιτρινόμαυρου" ρόστερ. Πιο αθλητικό και πιο ηγετικό από τον Μάνταλο ακόμη κι αν υποβιβαστεί ο κάπτεν της ΑΕΚ σε δευτεροπρώτος! Κάποτε θα πρέπει να συμβεί κι αυτό, δεν νομίζεται; Το βλέπουμε και με τον Φορτούνη στον Ολυμπιακό. Τον ...Φορτούνη επαναλαμβάνω!
8ον) Η ΑΕΚ θέλει και δευτερο τερματοφύλακα αντί του Τσιντώτα για να κάνει τα ρεπό του Στάνκοβιτς. Με την χθεσινή εικόνα του Αυστριακού όλοι νομίζω αντιλήφθηκαν πως με αυτόν στο πρώτοματς, πιθανότατα σήμερα οι "κιτρινόμαυροι" να είχαν προκριθεί. ΗAEK ακόμη και μετά τις 6 + 1 (Χατζησαφί) μεταγραφές που έχει κάνει, χρειάζεται ακόμη 2/3 της ντουζινας νέους παίκτες. Τουλάχιστον ακόμη 8 μεταγραφές όπως και κάποιες αποχωρήσεις/εκαθαρίσεις για να αλλάξει την νοοτροπία.
9ο) ΗAEK κοινώς πρέπει να βγάλει τον... καρκίνο απο μέσα της. Συνδιαστικά με το οτι ο ηγέτης της, Δημητρης Μελισσανίδης, θα πρέπει όχι απλά να αναθεωρήσει αλλά και να αλλάξει και το σκεπτικό/αντίληψή του και το στυλ λειτουργίας ως προς το ποδοσφαιρικό κομμάτι. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν έμπειρο, πολύ πετυχημένο, με ισχυρότατη προσωπικότητα, αυτοδημιούργητο άνθρωπο/επιχειρηματία ο οποίος όμως, πλέον είτε από άγνοια, είτε από εγωισμό/συνήθεια μη παραδοχής του προβλήματος, είτε από ποδοσφαιρικό παλαιοπαραγοντισμό κρατάει την ομάδα ουσιαστικά εγκλωβισμένη σε πλαίσιο και ποδοσφαιρικές ιδέες περασμένων δεκαετιών.