ΑΕK: Όχι μόνο από όσα προκύπτουν ιστορικά από την πορεία της, φτιάχνει ομάδα για πρωταθλητισμό. Επειτα από χρόνια κινήσεων που έλειπε το υπόβαθρο, η ΑΕΚ – τον τελευταίο ενάμιση χρόνο για είμαστε ακριβείς – την πάει αλλιώς τη δουλειά.

Προσθέτω και όσα συνέβησαν το περυσινό καλοκαίρι, γιατί τηρουμένων των συνθηκών, υπήρχε ποσοστό επιτυχίας. Η ΑΕΚ έκλεισε πέρυσι το καλοκαίρι Λιβάι και Σιμάνσκι, που είναι παίκτες που σίγουρα θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα ομάδα, ανανέωσε τον Γαλανόπουλο, έκλεισε παίκτες όπως οι Ανσαριφάρντ, Τάνκοβιτς και Σάκχοφ, που μπορούν να είναι ικανοποιητικές λύσεις σε μια μαραθώνια σεζόν, έστω και χωρίς Ευρώπη.

Φέτος όμως, το πράγμα πάει αρκετά πιο συγκροτημένα προς μια κατεύθυνση. Η ΑΕΚ έχει προσθέσει στο υλικό της παίκτες που σχεδόν στο σύνολο τους – εξαιρώ τους Μισελέν και Μήτογλου, αλλά με τον Γάλλο να έχει παραστάσεις από υψηλό επίπεδο και να κουβαλά σημαντικό βιογραφικό και προοπτικές – ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα, εμπειρία και κλάση. Αν η ποιότητα αποτελεί ζητούμενο σταθερά σε κάθε μεταγραφή, πλέον τέθηκαν σοβαρά τα ζητήματα της προσωπικότητας και της εμπειρίας.

Τι γινόταν μέχρι και πέρυσι στην ΑΕΚ; Μια ομάδα που είχε συμβιβαστεί με την αποτυχία, που δεν είχε τρόπο να γυρίσει ένα παιχνίδι, που όταν βρισκόταν μια δύσκολη στιγμή μέσα σε ένα ματς οι παίκτες της παρέδιδαν τα όπλα. Ηταν φανερό, πως δεν υπήρχαν εκείνοι που θα τραβούσαν την ομάδα στα δύσκολα, που θα έβαζαν τις φωνές, που θα εμψύχωναν όπου χρειαζόταν, που θα μπορούσαν να κρατήσουν το οικοδόμημα όρθιο.

Η ΑΕΚ ήθελε να διαλύσει το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας που υπήρχε μέχρι πέρυσι και το έκανε. Ηθελε να προσθέσει παίκτες με προσωπικότητα και ξεχωριστή εμπειρία. Το έκανε. Οι περισσότεροι από τους παίκτες που υπάρχουν τώρα στο ρόστερ της Ενωσης, είναι παίκτες που βρίσκονται στα 30+. Περισσότερο από την ηλικία, επειδή αν δεν έχεις νοοτροπία νικητή δύσκολα την αποκτάς με τα χρόνια, μετρά πως πρόκειται για δυνατούς χαρακτήρες.

Από πού να ξεκινήσεις; Από τον Στάνκοβιτς και τον Λε Ταλέκ που στράβωσαν όσο λίγοι με τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό; Την τρέλα του Βράνιες; Την αρχηγική παρουσία του Τζαβέλλα; Την άνεση και τα πολλά ματς του Χατζισαφί; Τον ώριμο και κατασταλαγμένο Αραούχο; Ή τώρα τον Αμπραμπατ, που έχει φάει τα ευρωπαϊκά γήπεδα με το κουτάλι και είπε εξ αρχής την πραγματικότητα: «Φυσικά, ο στόχος είναι ένας και είναι το πρωτάθλημα».

Ακούω σε διάφορες πλευρές να γίνονται αναφορές στις ηλικίες και πως είναι ομάδα μιας χρήσης αυτή που δημιουργείται. Κατά πρώτον, δεν είναι ομάδα μιας χρήσης, γιατί άπαντες δεσμεύονται με συμβόλαιο 2+ ετών. Αλλά πέρα από το τυπικό της υπόθεσης, υπάρχει και το ουσιαστικό. Μήπως ορισμένοι έχουν λησμονήσει, πως η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα φυτώριο; Πως η ΑΕΚ έχει φτιαξιά πρωταθλητισμού και πρέπει να έχει παίκτες που θα μπορούν να αντέξουν την πίεση;

Κατά τη γνώμη μου, αυτός είναι ο δρόμος. Δεν ξέρω αν οι επιλογές θα αποδειχθούν επιτυχημένες, αλλά η στόχευση είναι ξεκάθαρη και ορθή. Η ΑΕΚ πρέπει να πάει με παίκτες που θα μπαίνουν στο γήπεδο για να νικήσουν. Δίπλα σε αυτούς, κοντά σε καθοδηγητές της νίκης, μπορούν να εξελιχθούν και να βγουν 1-2 παιδιά νεαρής ηλικίας. Οχι άτακτα και χωρίς λογική, όχι εξ ανάγκης, αλλά με πρόγραμμα και έπειτα από μεθοδική δουλειά που θα πρέπει να γίνεται στα Σπάτα.

Μετά τον Αμραμπατ, η ΑΕΚ κινείται για την απόκτηση ενός ακόμα δημιουργικού μεσοεπιθετικού, που θα μπορεί να παίξει σε όλες τις θέσεις πίσω από τον φορ. Εάν σε αυτές τις κινήσεις, προσθέσει έναν ακόμα κεντρικό μέσο με ικανότητες στη δημιουργία παιχνιδιού και ένα αριστερό μπακ, νομίζω πως θα έχει καλύψει σε απόλυτο βαθμό όλες τις θέσεις που υπάρχουν κενά. Αναλογιστείτε, πως εάν συμβούν όλα αυτά, μπορεί να υπάρχει 11άδα της ΑΕΚ με μοναδικό «παλιό» πρόσωπο τον Λιβάι!

Ολα θα κριθούν στο χορτάρι, αλλά είναι δεδομένο πως η απόκτηση ενός κλασάτου παίκτη όπως ο Αμραμπατ, έφτιαξε ακόμα περισσότερο το κλίμα που είχε βελτιώσει ο Μισελέν. Μαθαίνω πως ο Μιλόγεβιτς είναι ενθουσιασμένος με την προοπτική του Μαροκινού και δεν βλέπει την ώρα να δουλέψει και με αυτόν στο 100%. Ετσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μάλιστα, ίσως να είναι και καλό πως πάμε για αναβολή της έναρξης του πρωταθλήματος.

Υ.Γ.: Μια κουβέντα για τις δηλώσεις Παππά και το θόρυβο που έχουν προκαλέσει. Κανείς δεν περίμενε από τον Παππά να βγάλει ΑΕΚόμετρο, να φιλά φανέλες και να αλλάξει κάτι από αυτό που είναι. Γνωρίζουμε όλοι τις οπαδικές του προτιμήσεις και είναι σεβαστές. Όπως απόλυτα σεβαστή και κατανοητή, η απόφαση της ΑΕΚ να πάρει έναν παίκτη με τη δική του ποιότητα, δίχως να ασχοληθεί με το οπαδικό παρελθόν του. Αλλά κατά τη γνώμη μου, ήταν τουλάχιστον περιττές οι αναφορές στην Παναθηϊκοφροσύνη του. Δεν του ζήτησε κανείς να γίνει ΑΕΚ, αλλά δεν χρειάζεται να χτυπάς στα μούτρα πως είσαι Παναθηναϊκός. Ο Παππάς ήρθε στην ΑΕΚ ως μπασκετμπολίστας και η μόνη σύνδεση που μπορεί να υπάρχει με το ενωσίτικο κοινό, αφορά το πόσο θα τιμήσει τη φανέλα που θα φορά. Η ΑΕΚ είναι πάνω από πολιτικές ιδεολογίες και όποιος δεν το κάνει, κάπου έχει δει λάθος τη δουλειά. Στο παρελθόν, έχουν αγωνιστεί με τη φανέλα της ΑΕΚ, άνθρωποι που γνωρίζαμε πόσο Ολυμπιακοί ή Παναθηναϊκοί ήταν, αλλά κανείς δεν μπήκε σε τέτοιες διαδικασίες. Η κοινή σύνδεση όλων μας είναι η ΑΕΚ και μόνο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ανατροπή στην ΑΕΚ - Μεταγραφή έκπληξη μετά τον Άμραμπατ - Deal 10 εκατομμυρίων ο Μελισσανίδης

 

Ποδόσφαιρο ΑΕΚ Superleague