Μόνο έτσι θα πετύχει στην ΑΕΚ ο Γιαννίκης - Θέλει παικταρά τον Γενάρη

Εποχή Γιαννίκη, λοιπόν, στην ΑΕΚ. Νέος, φιλόδοξος, με θέληση να πετύχει. Αναμφίβολα, αυτά εντάσσονται στα μεγάλα ατού που μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κάποιος. Επίσης, θα προσέθετα κάτι που παρατήρησα έντονα από τη στιγμή που ο Γιαννίκης μπήκε στη ζωή μας. Πως γουστάρει το ποδόσφαιρο, δεν φοβάται να μιλήσει γι’ αυτό. Εχει το γνωστικό επίπεδο, τη μόρφωση για να σταθεί, δεν φοβάται και δεν θεωρεί ταμπού να συζητήσει για συστήματα, τακτικές, πρόσωπα.

Δεδομένο επίσης, πως δεν έχει την εμπειρία της μεγάλης ομάδας, παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο. Πρόβλημα. Οπως επίσης πως είναι Ελληνας και αυτό σημαίνει πως θα εισπράττει όλον τον περίγυρο εντός και εκτός ομάδας. Δεν έχει μεγάλο ποδοσφαιρικό όνομα, δεν έχει καμία σύνδεση με την ΑΕΚ. Προέρχεται από οικογένεια που φτιάχτηκε στη Γερμανία, είναι γεγονός πως είναι Ελληνογερμανός με καταγωγή από τα Τρίκαλα. Κρατήστε το αυτό για τα παρακάτω.

Επειτα από το (προσωπικό) στραπάτσο με τον Μιλόγεβιτς, η ΑΕΚ έπρεπε να πάει σε μια γρήγορη επιλογή. Στο παρελθόν, τέτοιες κινήσεις οδήγησαν σε πανικό. Κάποτε ήρθε ο Μοράις, ο Πογέτ, ο Χιμένεθ. Βέβαια, εάν κάποιος αναλογιστεί πως στις κινήσεις που δεν έγιναν με πανικό, αλλά στηρίχθηκαν σε σκάουτινγκ με χρόνο και πολλές συζητήσεις, πέρασε σε Καρντόσο, Καρέρα και Μιλόγεβιτς, δεν ξέρω εάν υπάρχει και κάποια τεράστια διαφορά.

Ξέρω δεδομένα πως η ΑΕΚ ψάχτηκε αυτές τις ώρες και για τεχνικό από το εξωτερικό. Χτύπησε κάποιες μεγάλες πόρτες, ήθελε να έχει όλες τις λύσεις στο τραπέζι πριν την τελική απόφαση. Να πω την αλήθεια, στο τέλος της ημέρας είναι προτιμότερο να κάνεις την επιλογή που σε «ψήνει» περισσότερο. Από το να πηγαίνεις σε λύσεις που έχεις ερωτηματικά, καλύτερα να δοκιμάζεις εκείνο που πιστεύεις και να πάρεις το ρίσκο που αναλογεί.

Τα είπαμε και τις προηγούμενες ημέρες. Οσο καλές προθέσεις και εάν υπάρχουν, όσα και εάν όλα δείχνουν απόλυτα σωστά στα χαρτιά, δεν μπορείς να είσαι ποτέ βέβαιος πως αυτό που θα κάνεις θα πετύχει. Εφόσον μεσολαβεί ο ανθρώπινος παράγοντας, όλα είναι ρευστά. Στην ΑΕΚ το διαπίστωσαν με τον Μιλόγεβιτς. Αν και όταν κάνεις κουβέντες επί ώρες, πρέπει να έχεις την ικανότητα να διαγνώσεις το πρόβλημα που μπορεί κάποιος να αντιλαμβάνεται σε συνάντηση 10’.

Ο Γιαννίκης θέλει να πετύχει. Θα δουλέψει, θα ασχολείται με την ομάδα, θα βάλει νέα στοιχεία. Εκτιμώ πως αν προσθέσει πάθος, καταφέρει να γεμίσει τους παίκτες και να δώσει βασική τακτική συμπεριφορά στην ομάδα, θα υπάρξουν άμεσα οφέλη. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει σε βάθος χρόνου. Ετσι και αλλιώς, στην ΑΕΚ δύσκολα μπορείς να κάνεις μακρόπνοες κουβέντες και αναλύσεις και να μην εκτεθείς από τα γεγονότα. Στην προκειμένη περίπτωση, για να πετύχει ο Γιαννίκης, η ΑΕΚ θα πρέπει να καλύψει συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που κατά τη γνώμη μου είναι:

1. Πλήρη και ειλικρινή στήριξη από το κλαμπ: είναι γεγονός, πως πολλές φορές η ΑΕΚ μπαίνει σε καταστάσεις βυζαντινές. Κουβέντες, διάδρομοι, δωματιάκια. Γι’ αυτό πολλές φορές σας έχω πει, ότι η ΑΕΚ αναζητά τον «νέο Μπάγεβιτς». Οχι μόνο επειδή χρειάζεται κάποιον με την προπονητική κλάση του Ντούσκο, αλλά κυρίως γιατί απαιτείται να υπάρχει η προσωπικότητα που θα υπερνικά τους πάντες και θα είναι σε άμεση, ανοιχτή γραμμή με τον Μελισσανίδη. Ο Μιλόγεβιτς μπορούσε να το κάνει και το έχασε, χάθηκε όλη η ιστορία. Ο Γιαννίκης ας επενδύσει σε αυτό, το κλαμπ να κατανοήσει πως πρέπει να επενδύσει πάνω του.

2. Επικοινωνιακή στήριξη: βρισκόμαστε στο 2021, στην εποχή της απόλυτης επικοινωνίας. Στην ΑΕΚ πολλές φορές αγνοούν αυτήν την πτυχή της σημερινής πραγματικότητας. Πήραν τον Καρέρα και εμφανίστηκε ως τσόντα του Σλούτσκι. Πήγαν στον Μιλόγεβιτς και οι περισσότεροι έμειναν με την εντύπωση πως τον πήραν επειδή έφαγαν πόρτες, ενώ τον ήθελαν – κακώς όπως αποδείχθηκε – τρία χρόνια. Παραδόξως, με τον Γιαννίκη δεν χάθηκε η μπάλα. Αλλά επειδή φαίνεται ένα απλό και ανοιχτό παιδί, χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προστασία. Γεννήθηκε στη Γερμανία, μιλά τα ελληνικά με ιδιαίτερο τρόπο, εάν αρχίσουν γελάκια, ναζάκια και δεν επιβληθεί, τότε θα σκάβουν το λάκκο του. Σε όλα τα επίπεδα, με κάθε τρόπο.

3. Μεταγραφές και αξιοποίηση υλικού: η ΑΕΚ έκανε 14 μεταγραφές στην προηγούμενη μεταγραφική περίοδο και προχωρά σταθερά στη μετάβαση της στη νέα εποχή. Ωστόσο, άπαντες παραδέχονται πως υπάρχουν ακόμα πολλά να γίνουν. Το ξεκίνημα της χρονιάς, ήδη φανέρωσε άμεσα ένα τεράστιο πρόβλημα στη μεσαία γραμμή. Νοκ άουτ ο Γαλανόπουλος, ερωτηματικά για Σιμάνσκι και Σιμόες, χαμηλές πτήσεις Λε Ταλέκ και Σάκχοφ. Η ΑΕΚ πρέπει να βρει έναν παικταρά για το Γενάρη. Ισως και για την άμυνα. Μέχρι τότε, ο Γιαννίκης πρέπει να βρει τις λύσεις. Να εκμεταλλευθεί στο έπακρο τις δυνατότητες του υλικού του, να μην κολλήσει σε ονόματα, εθνικότητες, ηλικίες, θέσεις που αγωνίζονταν μέχρι τώρα.

4. Καλό φεγγάρι: στο ποδόσφαιρο έχω δει πολλά αυτά τα χρόνια. Δεν λέω τα πάντα, γιατί ακόμα γίνονται πράγματα που με σοκάρουν, όπως συνέβη με τον Μιλόγεβιτς. Δεδομένο είναι πάντως, πως και οι μουγκοί έχουν μιλήσει κατά καιρούς. Ξέρω καλά πια, πως μια ομάδα με καλό κλίμα, μπορεί να προσδοκά και σε καλοτυχία. Να πάει δοκάρι και μέσα μια φορά και όχι μόνιμα δοκάρι και έξω. Ο Μιλόγεβιτς δεν είχε στην ΑΕΚ το άστρο του στον Αστέρα που του εξασφάλιζε προκρίσεις, ας ελπίσουμε πως ο Γιαννίκης θα έχει την τύχη που απαιτείται προκειμένου να καθιερωθεί και να δείξει τη δουλειά του.

Αν γίνουν όλα αυτά, τότε νομίζω πως το πρότζεκτ Γιαννίκη έχει καλές πιθανότητες επιτυχίας. Ειδάλλως, ακόμα και ένα από αυτά να μη λειτουργήσει σύμφωνα με τις απαιτήσεις, η ΑΕΚ θα βρεθεί σύντομα στον ίδιο παρονομαστή, να ψάχνει τον επόμενο προπονητή. Ας αφήσουμε κατά μέρος μεγαλοστομίες και σκέψεις για το κατά πόσο θα είναι ο Γιαννίκης στην «OPAP Arena – Αγιά Σοφιά». Ας τον δούμε να δουλεύει μεθοδικά και να τον κρίνουμε γι’ αυτό και μόνο.