Ο... σταυρός που κουβαλάει ο Μαρτίνς - Κινδυνεύει από "λιβανιστήρι" ο ΠΑΟ

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός: Γιατί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν... βλέπει Γιαννίκη/Μάντζιο και γιατί οι Μαρτίνς/Λουτσέσκου είναι ... ειδική κατηγορία;

Από τι κινδυνεύει αυτός ο Παναθηναϊκός, ποιο παραμένει το αδύνατο σημείο του και πως θα ... γίνει Ολυμπιακός;

Γιατί ο Άκης Μάντζιος δεν μπορεί να εκμεταλευτεί το υλικό και τις προσωπικότητες του Άρη;

Τι σου προκαλεί συμπάθεια στον Μαρτίνς ακόμη και στις κακές βραδιές του στην δουλειά, όπως στην Ριζούπολη;

Πάμε να τα δούμε αναλυτικά:

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ -1: αντικειμενικά είναι η πιο δουλεμένη/ βελτιωμένη ομάδα του πρωταθλήματος, Σε σχέση βέβαια με αυτές που τους προηγούμενους μήνες δεν είχαν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, σε αντίθεση δηλαδή με ο,τι συνέβαινε με τους Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Πέδρο Μαρτίνς και Ραζβάν Λουτσέσκου, χωρίς να ψάχνουν δικαιολογίες, δεν είχαν την πολυτέλεια να δουλεύουν στις προπονήσεις όλη την εβδομάδα. Κάτι πολύ σημαντικό...

ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ -1: η μεγάλη του επιτυχία είναι πως έκανε ξανά τον Παναθηναϊκό να παίζει... ποδόσφαιρο με αρχές και συγχρόνως να είναι αποτελεσματικός. Με καλό passing game, με κατοχή μπάλα αλλά και build up. Με καλή διαχείριση.Κάλυψε τα αμυντικά κενά που είχε η ομάδα του με καλό, ομαδικό τρόπο, ώστε πλέον να μην δέχεται εύκολα γκολ. Έβγαλε νέους πρωταγωνιστές ακόμη και από το περσινό ρόστερ που είχαν απαξιωθεί (Παλάσιος/Ρούμπεν Πέρεθ - Αϊτόρ / Καρλίτος /Σάντσες). Κέρδισε παίκτες που για διαφορετικούς λόγους φαινόταν πως θα χαθούν (Βιγιαφάνες/Μαουρίτσιο). Γνωρίζοντας το βάρος της φανέλας του "τριφυλλιού" επένδυσε σε αυτό κι εκμεταλλεύεται σχεδόν στο απόλυτο βαθμό την έδρα του. Ακόμη και με αντιπάλους με πιο ποιοτικό ρόστερ αλλά πιο ελαφριά φανέλα , όπως ο Άρης...

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ -2: αν κινδυνεύει από κάτι, είναι από το υπερβολικό... λιβανιστήρι που του γίνεται ξανά. Κάτι φυσικά που δεν είναι φαινόμενο μόνο των "πράσινων" αλλά το βλέπουμε και σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό. Από την στιγμή που δεν αναδεικνύεις τα προβλήματα σε μια ομάδα, τα σκεπάζεις ή ζεις με την ψευδαίσθηση και η κριτική/αυτοκριτική σου είναι ανάλογα με το αποτέλεσμα, οι ομάδες σε βάθος σεζόν δεν βελτιώνονται! Κανόνας...

ΓΙΟΒΑΝΟΒΙΤΣ -2: για να επιστρέψω στον Παναθηναϊκό του Σερβου κόουτς, είναι βελτιωμένος, έχει δουλευτεί για να πετύχει τον στόχο του, δηλαδή την έξοδο στην Ευρώπη, αλλά μέχρι εκεί. Δεν έγινε και... Ολυμπιακός! Παραμένει ομάδα που μπορείς να την μπλοκάρεις όπως ο ΟΦΗ του Νιόπλια ή να της δώσεις χώρο και και την κτυπήσεις στην κόντρα όπως η ΑΕΚ του Γιαννίκη. Ο ΠΑΟ για να πλησιάσει τον αιώνιο αντίπαλο του, θα χρειαστεί να κρατήσει/επενδύσει στον κόουτς Ιβάν και την δουλειά του αλλά και να βάλει ακόμη πολλή ατομική ποιότητα στο ρόστερ του. Κυρίως δε να βελτιωθεί στο επιθετικό τρίτο! Κόντρα στον Άρη ευτύχησε να προηγηθει στο σκορ, εκεί που είναι το πρόβλημά του με ισάξιους αντιπάλους...

ΜΑΝΤΖΙΟΣ: είναι ένας κανονικός, καλός και έντιμος προπονητής. Η καλή ομάδα του Άρη αναμφισβήτητα έχει σε μεγάλο βαθμό την σφραγίδα του. Το ζητούμενο όμως, είναι αν ο ίδιος ο προπονητής, σε ένα ποιοτικά αναβαθμισμένο ρόστερ, όπως το φετινό του Άρη, μπορεί να εκμεταλλευτεί το υλικό/προσωπικότητες του και να κρατήσει τις ισορροπίες. Γιατί κόντρα στον Παναθηναϊκό, μπορεί να είχε σοβαρές απουσίες μεσοεπιθετικά αλλά και ο ίδιος απενεργοποίησε τα όπλα του (δεν ξεκίνησε τον Μπερτόλιο, πέρασε τον Εντιαγέ αριστερά, έπαιξε με δυο αριστερά μπακ) δεν είχε ξεκάθαρη στόχευση, σε μια περισσότερη (από πλευράς του) παθητική προσέγγιση της αναμέτρησης. Ο Άκης Μάντζιος προπονητικά έχει αποδείξει πως μπορεί το...Ζάσταβα να το κάνει οδηγικά να μοιάζει με Γκόλφ αλλά μπαίνει σε ακραία αμφισβήτηση αν μπορεί να... οδηγήσει μια ποδοσφαιρική Μερτσέντες!

ΜΑΡΤΙΝΣ: στην Ριζούπολη αναμφίβολα ήταν - και ο ίδιος - όπως και η ομάδα του σε πολύ κακή βραδιά. Στον Ολυμπιακό ήταν εμφανές πως κόστισε ένα έλλειμμα σοβαρότητας. Ειδικά στο πως ξεκίνησε. Προφανώς και ο Μαρτίνς τα περιμενε πολύ πιο εύκολα, έχασε χρόνο και μετά έχασε και την διαύγειά του στην διαχείριση του ματς και του 0-0.Γενικότερα ο φετινός Ολυμπιακός όταν δεν μπαίνει καλά στο παιχνίδι και δεν βρίσκει το γκολ στο πρώτο ημίχρονο, έχει... θέμα. O Πέδρο Μαρτίνς σου δίνει την εντύπωση, κάποιες στιγμές, πως νιώθει/αισθάνεται σαν να κουβαλάει ένα τεράστιο σταυρό στην πλάτη του, ΑΥΤΌΝ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΠΑΝΤΟΥ. Και ο οποίος δεν του επιτρέπει να χαλαρώσει ούτε στις γιορτές, ούτε όταν παίζει με τον ουραγό ή τον Λεβαδειακό στο Κύπελλο...