Βόλος - ΠΑΟΚ: Ξέρετε τι μου θύμισε σήμερα ο ΠΑΟΚ;
Μου θύμισε μια ταινία που είδα πριν από κάτι μέρες στην τηλεόραση και πρωταγωνιστούσε ο Τζέραρντ Μπάτλερ και ήταν καπετάνιος σε ένα αμερικάνικο πυρηνικό υποβρύχιο και το υποβρύχιο αυτό ήταν της κλάσης Κυνηγός/Δολοφόνος.
Αυτό  ήταν κι ο ΠΑΟΚ, στην αναμέτρησή του με τον Βόλο:
Κυνηγός και Δολοφόνος ταυτόχρονα!

Στη φέρμα τον είχε τον Βόλο σε όλη τη διάρκεια του ενενηντάλεπτου και όταν τον έβρισκε μπόσικο τον έστελνε για τακτοποίηση δια χειρός Μπούκουρα. Πράγμα το οποίο το είδαμε και στον πρώτο γύρο, στην Τούμπα, θα μου πει κάποιος, μόνο που τότε ο Δικέφαλος του Βορρά έπαιζε σαν ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία και όχι σαν ομάδα του Ρατσβάν Λουτσέσκου.
Και αυτή ήταν η μεγάλη, η ειδοποιός διαφορά στο σημερινό παιχνίδι:
Σήμερα είδαμε τον ΠΑΟΚ που γουστάρει, που οραματίζεται, που οικοδομεί ο Ρουμάνος προπονητής του.


Μια μάδα σκυλί ατάιγο που λένε και στην Πάτρα, μια ομάδα που δεν ησυχάζει και δεν σε αφήνει ήσυχο, μια ομάδα που δεν παρατάει φάσεις, μια ομάδα που σε βουτάει το σβέρκο και σε πάει καρότσα. Αυτή η ομάδα που πριν από λίγα χρόνια κέρδισε από τη μία πρωτάθλημα αήττητη και από την άλλη το σεβασμό των αντιπάλων της. Μια ομάδα που χαράζει μια γραμμή στο χορτάρι και δεν κάνει πίσω…



Σήμερα λοιπόν, φάνηκε σαν να επέστρεψε στα γήπεδα ο μεγάλος ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου.
Φάνηκε λέω, κάτσε να το γράψω και με μεγάλα γράμματα, ΦΑΝΗΚΕ, και αναμένουμε να δούμε αν η επιστροφή είναι για μόνιμη εγκατάσταση ή περαστική του τύπου airbnb. Μην ξεχνάμε ότι την άλλη Κυριακή έχει ντέρμπι με Ολυμπιακό, όπου κρίνεται η μισή σαιζόν για τους ασπρόμαυρους. Κερδάς και συνεχίζεις με το κεφάλι ψηλά και όλες τις δικαιολογίες του κόσμου. Χάνεις και σε παίρνει από κάτω, κουτρουβάλα και των γονέων. Άλλο  όμως να πας σε τέτοιο καυγά με τεσσάρα στο Βόλο κι άλλο με κάνα μηδέν-μηδέν της συμφοράς…

Πολλές οι ελπίδες σαν να λέμε και πολλοί οι παίκτες σε ανοδική πορεία. Δείχνει, ας πούμε, να τσιτώνει ξανά ο Άκπομ και να θυμίζει εκείνο το τούρμπο της πρώτης του παρουσίας στον ΠΑΟΚ. Σήμερα κέρδισε όλες τις μονομαχίες με τους αντιπάλους του, χωνόταν παντού, δεν κώλωνε πουθενά, σκύλιασε να βάλει γκολ και το πέτυχε. Κι από κοντά ο Μιτρίτσα, στην πιο επαγγελματική ως τώρα εμφάνισή του με τον Δικέφαλο. Ως και σοβαρό μπορούσε να τον χαρακτηρίσει κανείς, αν, τέλος πάντων, υπάρχει ίχνος σοβαρότητας στο κεφάλι του. Με τον Μπίσεσβαρ να έχει πάρει τις αναπνοές του και να επιστρέφει στον κόσμο των ζωντανών, τον Ζίβκοβιτς σε διαρκή φόρμα και ατέλειωτα γκάζια, τον Κούρτιτς να ράβει μοντελάκι το παιχνίδι όλης της ομάδας, τον Τσιγγάρα να κόβει τους αντιπάλους σε κάθε δυνατή ευκαιρία και να μην σταματάει ποτέ τις κούρσες και τον Ίνγκασον να συμπληρώνει ιδανικά τον Μιχαηλίδη, τι άλλο θέλει ο Λουτσέσκου; Ως και ο Πασχαλάκης έκανε τρεις επιτυχημένες εξόδους, υπάρχει Θεός ρε φίλε, υπάρχει Θεός και μιλάει ρουμάνικα!

Υ.Γ.: Αυτός ο Σάστρε δεν με πολυέπεισε. Εντάξει έβαλε γκολ τύπου Αγκιμπού σε ΑΕΚ, εντάξει προωθείται πολύ όμορφα, αλλά πίσω σε δυο-τρεις φάσεις ήταν εντελώς χωνί. Με το Βόλο δεν το πλήρωσε ο ΠΑΟΚ, αλλά με τον Ολυμπιακό δεν θα είναι τόσο ευκολάκι…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Όλα τούμπα λόγω Ολιβέιρα, πώληση τον Φεβρουάριο; - "Διώχνει" τρεις στόπερ - Φέρνει εξτρέμ ο Μπότο!