του Κώστα Γκόντζου
Τους τιμώρησε η μπάλα και έκλεισαν ξανά στόματα στη Λεωφόρο! Ο Κώστας Γκόντζος γράφει για τον Φώτη Ιωαννίδη που μπορεί να γίνει ο επόμενος επιθετικός του Τριφυλλιού, αλλά και για τη σκληρή κριτική που δέχθηκε από όσους δεν θέλουν να αγωνίζονται Έλληνες παίκτες στην 11αδα...
Κανονικά από την Κυριακή το μεσημέρι, κάποια πληκτρολόγια και κάποιες πένες θα έπρεπε ήδη να έχουν... αποτεθεί για καύση και ανακύκλωση.
Καθώς λες και η μπάλα τιμωρεί και κρατάει γινάτια στην αμπαλοσύνη και στην επί τούτου κριτική, ήρθε αυτή η ματσάρα του Ιωαννίδη να κλείσει μπόλικα στόματα.
Μιλάμε ότι λες και κάποιο... αόρατο χέρι τον είχε επιλέξει για το "εύκολο θύμα", επί ένα μήνα Ιαννίδης είχε φορτωθεί όλα τα δεινά του Παναθηναϊκού.
Ήταν το σήμα κατατεθέν της... ακαταλληλότητας του ρόστερ του Παναθηναϊκού, ήταν η εύκολη και προφανής εξήγηση της επιθετικής δυστοκίας των πρασίνων, ήταν το σημείο αναφοράς των ευθυνών του Γιοβάνοβιτς καθε φορά που τον χρησιμοποιούσε και ειδικά όταν τον ξεκίναγε στην βασική ενδεκάδα και ότι άλλο φανταστεί ο νους σας.
Δεν έχει φορ ο Παναθηναϊκός, μόνο ο Καρλίτος αξίζει (ο οποίος σημειωτέον σε όλα τα παιχνίδια μετά τον τραυματισμό του είτε έμπαινε στο γήπεδο είτε όχι το ίδιο ήταν, αλλά τελεί υπό την... προστασία του κυκλώματος στον Παναθηναϊκό), φέρτε επειγόντως ξένο φορ και πάει λέγοντας.
Το ότι ο Ιωαννίδης σε κάθε παιχνίδι που εμφανιζόταν όχι απλά έδινε τα πάντα αλλά ήταν και καλός από πλευράς απόδοσης και όποτε απουσίαζε ή έβγαινε από την ενδεκάδα φαινόταν αμέσως το κενό του, όπως για παράδειγμα στην Τούμπα, ελάχιστη σημασία είχε και κανενα δεν ενδιέφερε.
Ειδικά μετά από εκείνη την ευκαιρία που όντως πέταξε με απίστευτο τρόπο στα πουλιά στην Κρήτη με τον ΟΦΗ ο νεαρός φορ, οι κραυγές και η... απαίτηση των ειδικών της Παναθηναϊκοφροσύνης να εξαφανισθεί από το προσκήνιο και να μην ξαναδεί ενδεκάδα, ήταν το μόνιμο κρεσέντο των αναλύσεων και... παρατηρήσεων στον Παναθηναϊκό για μια εβδομάδα.
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα ανέκδοτα και όλους τους άσχετους που έχουν μαζευτεί στον Παναθηναϊκό και επηρεάζουν καταστάσεις και αποφάσεις κιόλας τρομάρα τους, η ουσία και με τον Ιωαννίδη είναι μία.
Αυτή την στιγμή ο νεαρός φορ μαζί με τον Αλεξανδροπουλο, είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει και να αναδείξει ο Παναθηναϊκός.
Στα 21 του χρόνια ο Ιωαννίδης όχι μόνο παίζει με απίστευτη ωριμότητα και αποτελεί κίνδυνο και αιτία... ενασχόλησης για οποιαδήποτε άμυνα του ελληνικού πρωταθλήματος, αλλά παρουσιάζει και το εξής αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο.
Ενώ θεωρητικά και σαν εμφάνιση είναι ένα βαρύ φορ περιοχής με κινήσεις και στιλ που θυμίζουν πάρα πολύ τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, είναι ταυτόχρονα και πολύ καλός χειριστής της μπάλας και κάτω με τα πόδια και ψηλά με το κεφάλι.
Αν αυτός δουλευτεί κατάλληλα και κυρίως αφεθεί να παίξει και να βελτιωθεί σε ένα υγιές περιβάλλον μιας κανονικής ποδοσφαιρικής ομάδας, είναι θέμα χρόνου να αναδειχθεί στον κορυφαίο Έλληνα φορ και να πάρει αγκαζέ την φανέλα του φορ στην Εθνική.
Αλλά αυτά στον σημερινό Παναθηναϊκό της αμπαλοσύνης και της,,., επικοινωνιακής σαχλαμάρας είναι ψιλά γράμματα.
Στον Παναθηναϊκό που λες και υπάρχει μια... ατσάλινη πόρτα σε οποιονδήποτε νεαρό Έλληνα παίκτη δείχνει ότι ξέρει μπάλα και μπορεί να κάνει καριέρα, όντως περιπτώσεις σαν του Ιωαννίδη μόνο από τύχη και συγκυρίες μπορεί να σωθούν και να αναδειχθούν ποδοσφαιρικά.
Στον Παναθηναϊκό που αποθεώνεται η κάθε μετριότητα, φτάνει να είναι... μεταγραφή και να πρέπει να δικαιολογηθεί και η απόκτησή της και τα λεφτά που ξοδεύτηκαν -και συνήθως... πετάχτηκαν στο χιόνι- για να αποκτηθεί, περιπτώσεις σαν του Ιωαννίδη που... δεν βγάζουν εύκολο και ορατό κέρδος για μια σειρά τυχάρπαστους που έχουν κατσικωθεί στον Παναθηναϊκό, είναι απλά... ανεπιθύμητες.
Γι' αυτό και το πιο λογικό ποδοσφαιρικά πράγμα στον Παναθηναϊκό αυτή την στιγμή και εδώ και ένα χρόνο περίπου, ότι δηλαδή .... απαγορεύεται ποδοσφαιρικά και από μια σειρά άλλες απόψεις ο Ιωαννίδης και ο Αλεξανδρόπουλος να μην ξεκινάνε στην βασική ενδεκάδα αν δεν είναι τιμωρημένοι ή τραυματίες, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται λογικά από κανένα, αλλά χλευάζεται κιόλας από τους... φρουρούς της Παναθηναϊκοφροσύνης και τους πάσης φύσεως νταβατζήδες -ποδοσφαιρικούς και μη- στα... πέριξ και ορισμένες φορές και εντός του Παναθηναϊκού.
Αλλά αυτό είναι χρόνια ασθένεια και μάλλον μη αναστρέψιμη.
Εδώ σ' αυτή την ομάδα δεν γλίτωσαν άλλοι κι άλλοι, ο Αλεξανδρόπουλος με τον Ιωαννίδη θα γλίτωναν...
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
