Ο… Μαραντόνα των φτωχών στον ΠΑΟ - "Ταλαιπωρία" Τσούμπερ - Δεν μοιάζει με ποδοσφαιριστή ο Βράνιες

Πώς το ‘λεγε ο συγχωρεμένος ο Αλέφαντος; Α κάτσε, το θυμήθηκα:
Καλώς τα παιδιά, καλώς τα, τρία μηδέν!

Το αυτό και στη Λεωφόρο, που δεν πρόλαβε καλά να φύγει απ’ τη μνήμη μας η εικόνα απ’ τα συχαρίκια των αρχηγών με τους διαιτητές στη σέντρα κι άρχισαν μπαίνουν τα γκολ το ένα πίσω από το άλλο. Και μάλιστα σε φάση fake news ουκρανικού πολέμου, να τραβάει τα μαλλιά του ο δόλιος ο Γιαννίκης.
Δεκαπέντε λεπτά κυριαρχία η ΑΕΚ μέσα στο γήπεδο;
Ηλίθιο πέναλτυ ο Ρότα, ένα μηδέν!
Πάει να συνέλθει ο Δικέφαλος, για να ανταποδώσει;
Χαϊδεύει τον Παλάσιος αντί να τον κλαδέψει ο Τζαβέλας, δύο μηδέν!
Σκίζονται οι κιτρινόμαυροι να φτάσουν στο ημίχρονο με σκορ που μπορεί να τουμπάρει;
Κάνει σέντρα πονηρή ο Αϊτορ, κοιμάται ο Βράνιες, την τσιμπάει ο Ιωαννίδης, τρία μηδέν!

Κι εκεί πλέον, κοίταξαν τον ουρανό οι παίκτες του Γιαννίκη και παραδέχτηκαν ότι δεν γύρναγε το ματσάκι. Και πώς να γυρίσει δηλαδή με τον Αϊτορ στην καλύτερη εμφάνισή του με την πράσινη φανέλα και τον Αλεξανδρόπουλο να παίζει εκτός από τη μυγοσκοτώστρα και τον κουρέα της Σεβίλλης. Με την ψιλή τους τα πήρε των ΑΕΚτζήδων στο 44^ο λεπτό όταν μπούκαρε στην περιοχή με εκπληκτικό σόλο, πάσαρε υποδειγματικά στον Ιωαννίδη και ίσα ίσα απέκρουσε ο Τσιντώτας.

Μιας και μίλησα όμως για τον φορ του Παναθηναϊκού, οφείλω να σημειώσω ότι μας δικαιώνει όλους (και τη διοίκηση του συλλόγου!) που πιστέψαμε στο ταλέντο του. Το παιδί της μιλάει της μπάλας, έχει ταχύτητα, έχει δύναμη, χώνεται σε όλες τις φάσεις, τοποθετείται αλφαδιασμένα μέσα στο γήπεδο και χαίρεται να τρώει ξύλο. Εντάξει, δεν είναι Μακέντα στην τελική προσπάθεια, αλλά κι ο Μακέντα δεν είναι ποδοσφαιριστής πια. Αν δουλέψει λίγο στα τελειώματα ο Ιωαννίδης, θα αποδειχθεί μεγάλη επένδυση για τους πράσινους. Και για την εθνική ομάδα, γιατί όχι;

Επί τη ευκαιρία, να πω και δυο λόγια για τον Παλάσιος, που τόσο μας είχε απογοητεύσει στις πρώτες του εβδομάδες επί ελληνικού εδάφους. Ο παίκτης, λοιπόν, απέκτησε φυσική κατάσταση και πλέον έχει ξεδιπλώσει τις ικανότητές του και μας σερβίρει γλαρόσουπα. Μπράβο του, αν συνεχίσει έτσι θα κερδίσει δίκαια το προσωνύμιο του «Μαραντόνα των φτωχών» που του απένειμε ο φίλος μου (και φανατικός Παναθηναϊκός) ο Αλέκος απ’ τα Τρίκαλα!

Και πάμε και στην άλλη την πλευρά, που έφαγε τα τρία τα γκολάκια. Εδώ, από τη μέση και πάνω, γνωστά τα φαινόμενα. Στα κιλά του έπαιξε ο καθένας, χωρίς εκπλήξεις. Ο Τσούμπερ ταλαιπώρησε τη μπάλα αλλά είχε τουλάχιστον ένα δοκάρι, ο Ανσαριφαρντ όχι στα βαθιά Καρίμ παιδί μου θα πνιγείς, ο Αραούχο γάτος αλλά άτυχος, ο Μάνταλος μία στουπέτσι, μία γιουβέτσι, μία κοκορέτσι, ο Γκαρσία ένα ημίχρονο να το πιείς στο ποτήρι κι ένα για τα σκατά, κι ο Άμραμπατ είχε πάει ογδοηκοστό λεπτό κι ακόμη γκάστρωνε γαϊδούρα στον ανήφορο. Πώς τα καταφέρνει στα τριάντα τέσσερα δεν ξέρω, αλλά αν υπάρχει κάνα μαγικό φίλτρο πληρώνω όσο όσο για τη συνταγή!

Το μεγάλο, ωστόσο, πρόβλημα της ΑΕΚ ήταν από τη μέση και κάτω. Εκεί όπου ο Ρότα έκανε ένα γελοίο πέναλτι, ο Χατζησαφί ούτε τη σκιά του Παλάσιος δεν μπορούσε να μαρκάρει κι ο Βράνιες άκουγε τον Χρήστο Κυριαζή να του τραγουδάει τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια. Έτσι είναι παιδιά, αλήθειες να λέμε. Στα εικοσιπέντε του, όσο κακή ζωή και να ‘κανε ο Βόσνιος ήταν καθαρόαιμο. Στα τριάντα φεύγα του, πάλι, μοιάζει περισσότερο με κατσέρ και λιγότερο με ποδοσφαιριστή. Και χάνει φάσεις, που μια φορά κι έναν καιρό θα τις καθάριζε με το βλέμμα και μόνο…