Αποφάσεις χωρίς συναίσθημα - Τι θα γίνει με Ελ Αραμπί και Βαλμπουενά

Στο ματς του Ολυμπιακού με τον ΠΑΟΚ που προηγήθηκε της απονομής και της φιέστας για το 47ο, προφανώς, δεν «χωράει» κριτική. Τι παραπάνω δηλαδή να προσθέσει κανείς τώρα, Μάη μήνα για τους πρωταθλητές;

Και ειδικά σε ένα ματς ειδική συνθήκη όπως αυτό. Ένα ματς που το μυαλό πριν από τη σέντρα ήταν... αλλού, δηλαδή στην απονομή, το πάρτι και φυσικά τις διακοπές. Ένα ματς στο οποίο ο Μαρτίνς έδωσε ξανά ευκαιρίες σε νεαρά παιδιά αλλά και μεγαλύτερα δίχως πολύ χρόνο ως τώρα. Ένα ματς στο οποίο και ο ΠΑΟΚ δεν μπήκε ντε και καλά να κάνει το καλύτερο που μπορεί, να το διαχειριστεί μπήκε αφού τον νοιάζει να μείνει όσο φρέσκος γίνεται για τον τελικό κυπέλλου με τον -τρεχαλατζή- Παναθηναϊκό. Συνεπώς μπορεί να πει κανείς ότι το 90λεπτο μεταξύ Ολυμπιακού και ΠΑΟΚ είχε ελάχιστη αξία. Αυτό που έχει αξία είναι, πια, να δούμε τι αποφάσεις έχει πάρει και θα πάρει ο Ολυμπιακός.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι οι Πειραιώτες καλούνται να πάρουν μια σειρά από σημαντικές αποφάσεις. Πέρα από τον ΠΑΟΚ που αποτελεί τον πιο σοβαρό ανταγωνιστή του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια, δείχνει να έχει επιστρέψει για τα καλά ο Παναθηναϊκός. Δείχνει λέω γιατί αν έχεις επιστρέψει ή όχι μετράει στη διάρκεια. Και θα δούμε πόσα... ψάρια θα πιάσουν οι πράσινοι τη νέα σεζόν. Αν δηλαδή μπορούν να κάνουν πρωταθλητισμό ή θα αρκεστούν σε εντυπώσεις (και ενδεχομένως ένα κύπελλο αν το κατακτήσουν στον τελικό με τον ΠΑΟΚ) γιατί μου φαίνεται... ξεχνούν όλοι ότι αυτή τη στιγμή το τριφύλλι είναι 19 ολόκληρους βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.

Γιατί μπορεί όντως οι πράσινοι να τα πήγαν εξαιρετικά στα 4 φετινά ντέρμπι με τους ερυθρόλευκους κερδίζοντας 2 και αποσπώντας ισοπαλία στα άλλα 2, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε την ουσία. Την ουσία, δηλαδή το πρωτάθλημα, το πήρε περίπατο ο Ολυμπιακός. Τεσπά, αυτά είναι ζητήματα του Παναθηναϊκού. Εκείνος θα απαντήσει αν θέλει και μπορεί παραπάνω τη νέα σεζόν. Το δικό μας θέμα σ' αυτήν εδώ την «κουβέντα» είναι τι θα κάνει ο Ολυμπιακός.

Για μένα το σημαντικό είναι να παρθούν όλες οι σημαντικές αποφάσεις ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ. Ό,τι αποφασιστεί να είναι με βάση την -ποδοσφαιρική- λογική και όχι το συναίσθημα ή την προσφορά κάποιων (παικτών) στο παρελθόν. Τα συμβόλαια που υπογράφονται εξάλλου υπογράφονται γι' αυτά που ΘΑ προσφέρει κάποιος, όχι γι' αυτά που προσέφερε. Γι' αυτά που προσέφερε στο παρελθόν έχει ήδη εξοφληθεί / πληρωθεί. Το θέμα είναι το σήμερα και το αύριο. Μιλάω φυσικά για τα συμβόλαια των Ελ Αραμπί και Βαλμπουενά. Θα ανανεώσουν; Πρέπει να ανανεώσουν; Κι αν ναι, με πόσα; Κι αν ναι, με πόσο σημαντικό ή λιγότερο σημαντικό ρόλο; Πόσο θα ποντάρει ή πρέπει να ποντάρει πάνω τους η ομάδα; Έχω γνώμη αλλά δεν έχει αξία. Αξία έχει τι θα αποφασίσει ο Ολυμπιακός και εκείνοι που μαζί με την απόφαση θα πάρουν και το όποιο ρίσκο.

Κάποια πράγματα, για μένα τουλάχιστον, είναι πολύ πιο απλά απ' όσο παρουσιάζονται. Τα συζητάμε και τα ξανασυζητάμε και πάει λέγοντας. Ένα κι ένα κάνει δύο. Τον θέλουμε έναν παίκτη; Κι αν τον θέλουμε πόσα τον κοστολογούμε και πόσα μπορεί να μας προσφέρει; Πόσο σίγουροι είμαστε και τι ρίσκο περιέχει η κάθε περίπτωση; Αυτές οι απλές ερωτήσεις πρέπει να απαντώνται κάθε φορά. Και πρέπει να απαντώνται από τους αληθινούς γνώστες, όχι από τον κόσμο σε ραδιόφωνα, σάιτ ή social media όπου η άποψη είναι εντελώς ανέξοδη αφού κανένας οπαδός δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής ή μη επιλογής...