Δεν φταίει μόνο ο Μαρτίνς - Πού ήταν οι Καμαρά, Μπουχαλάκης, Μασούρας; "Θέμα" στα αποδυτήρια

Η φάση μετά το χαστούκι από τη Μακάμπι είναι: γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω. Σπάνια δυσκολεύομαι να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις. Από που ν' αρχίσω και πως να τελειώσω αυτό το κείμενο; Τι διαφορετικό να πω; Ποιά οπτική να δώσω που ενδεχομένως δεν έχει δοθεί από κάποιον ήδη; Αυτό που σίγουρα θα πω είναι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς έχει μια σπουδαία ιστορία στον Ολυμπιακό την οποία κανείς και τίποτα δεν μπορεί να διαγράψει. Για κάποιους λόγους έγινε ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία των ερυθρόλευκων που φημίζονται από τα γεννοφάσκια τους για μια ομάδα που έχει ηλεκτρικό πάγκο και τους αρέσουν οι συχνές αλλαγές. Για κάποιους λόγους μόλις πριν από μερικούς μήνες ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανανέωσε το συμβόλαιο του Πορτογάλου για δύο ακόμα χρόνια.

Τώρα, με το κεφάλι να φέρνει... σβούρες από το σοκ της 4άρας από τη Μακάμπι, ελάχιστοι καταφέρνουν να θυμηθούν έστω και έναν απ' αυτούς τους λόγους. Ο 52χρονος τεχνικός ωστόσο είναι εκείνος που πήρε μια ομάδα από το σχεδόν μηδέν και την αναδημιούργησε οδηγώντας τη σε τρία μάγκικα πρωταθλήματα, ένα κύπελλο ειδικών συνθηκών και σπουδαίες προκρίσεις στην Ευρώπη με κορυφαίες όλων εκείνες κόντρα σε Άρσεναλ και Μίλαν. Και σ' αυτή την πορεία υπήρξαν και τεράστια διαστήματα που η ομάδα έπαιξε και πολύ ελκυστικό ποδόσφαιρο και χόρευε το Καραϊσκάκη από ικανοποίηση, ακόμα και την 1η σεζόν που τίτλος δεν κατακτήθηκε.

Η ιστορία λοιπόν έγραψε και δεν ξεγράφει. Όπως προφανώς δεν θα ξεγράψει και αυτή την 4άρα από τη Μακάμπι που ήταν ταπεινωτική. Δεν ήταν μόνο το σκορ, ήταν η εικόνα που είχε ο Ολυμπιακός. Μια ομάδα που... δάγκωνε και σου έβγαζε τα συκώτια έδειξε ανήμπορη. ΟΚ, προφανώς θα συμφωνήσουμε ότι ένας προπονητής έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για μια αποτυχία ή μια γενική εικόνα. Αλήθεια όμως, με τους παίκτες τι γίνεται; Είναι εκτός... κάδρου;

Ο Μαντί Καμαρά που μας είχε τρελάνει με την καλή έννοια πριν από δύο χρόνια με τις εμφανίσεις του, που ήταν στα δύο ματς; Ο Γιώργος Μασούρας που ακούγαμε τον Μάιο ότι τον θέλουν διάφορες ομάδες με πολλά λεφτά, που ήταν στα δύο ματς; Ο Ανδρέας Μπουχαλάκης, ο άνθρωπος που βρήκε επιτέλους ρόλο βασικού σε υψηλό επίπεδο στην καριέρα του μόνο επί Μαρτίνς στον Ολυμπιακό, τι έκανε για να ανταποδώσει; Ή μήπως ο Παπέ Σισέ που ανέβαινε για να οργανώσει και να σκοράρει και άφηνε πίσω... ξέφωτο για τους παίκτες της Μακάμπι που έβγαιναν με αριθμητικό πλεονέκτημα στις αντεπιθέσεις;

Θα μπορούσε να γίνει κάτι διαφορετικά στη ρεβάνς με τη Μακάμπι; Μετά Χριστόν προφήτες ψάξτε αλλού, υπάρχουν πολλοί, δεν ανήκω στην κατηγορία. Ενδεχομένως θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς κάποια πράγματα αλλά μιλάμε υποθετικά. Ποιός εγγυάται ότι αν έπαιζε ο Χ αντί του Ψ θα ήταν καλύτερα τα πράγματα; Κι αν εκείνος ήταν ακόμα χειρότερος; Σόρι αλλά δεν πάει έτσι, δεν είναι τόσο απλό όσο μας φαίνεται εμάς απέξω. Τέσπα, ο καθένας έχει τη γνώμη του, επιτρέψτε μου να έχω τη δική μου. Το θέμα είναι τι κάνει τώρα ο Ολυμπιακός. Τι αποφασίζει δηλαδή ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

ΥΓ: Ο Ζίνκερναγκελ είναι ακόμα εμφανώς ανέτοιμος και φάνηκε από τις αντοχές που δεν είχε. Προς το τέλος του ημιχρόνου άρχισε να ξεμένει από ανάσες και δυνάμεις. Παρεμπιπτόντως είναι απορίας άξιο γιατί κάνει αυτό το αχρείαστο φάουλ στο 0-1.

ΥΓ2: Ανέτοιμος είναι και ο Βρσάλικο αλλά έβγαλε εγωϊσμό.

ΥΓ3: Είναι τίμιος ο Κανέ όπως ξέραμε αλλά ξέρουμε επίσης πως έχει και συγκεκριμένο αγωνιστικό ταβάνι.

ΥΓ4: Εγωϊσμό έβγαλε και ο Μανωλάς, όσο το ματς παίζονταν ήταν αρκετά καλός, μετά τον παρέσυρε κι αυτόν το όλο σκηνικό.

ΥΓ5: Τους τελευταίους μήνες έχουν χαθεί τα πολλά χαμόγελα από ένα μέρος όπου θα έπρεπε να υπάρχουν μόνο τέτοια ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Δε μιλάω για την κερκίδα, για τα αποδυτήρια μιλάω...