Το πόσο άνετα πέρασε ο Παναθηναϊκός από μία έδρα που παραδοσιακά τον δυσκολεύει, δεν αποτυπώνεται στο τελικό 2-0 του Γεντί Κουλέ. Αυτό που έζησε ο ΟΦΗ στο πρώτο μέρος ίσως να μην το ξαναβιώσει φέτος, καθώς είδε μία ομάδα όχι απλά να κυριαρχεί απέναντί του, αλλά να μην τον αφήνει καν να κρατήσει λίγο μπάλα για να «παγώσει», έστω παροδικά, το ρυθμό. Πλήρης αιχμαλωσία!

Τα 2 γκολ που πέτυχαν οι Πράσινοι ήταν λίγο, σε σχέση με τον απίστευτο έλεγχο που είχαν σε όλο το 45λεπτο. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα αυτά χωρίς καν να πιεστεί. Που να έπαιζε δηλαδή η ομάδα και στο 100%.

Όσο κι αν σε κάποιους κάνει εντύπωση, τον κανονικό Παναθηναϊκό ακόμα δεν τον έχουμε δει. Και αυτό είναι το πιο ενθαρρυντικό. Απέναντι στον ΟΦΗ οι Πράσινοι κατέβηκαν χωρίς το βασικό τους δίδυμο στα στόπερ (σ.σ. Σένκεφελντ-Μάγκνουσον), χωρίς αλλαγή στον άξονα, δίχως τον Βέρμπιτς απολύτως έτοιμο, χωρίς το μεγάλο τους αστέρι Μπερνάρντ. Είναι προφανές, ότι τα καλύτερα βρίσκονται μπροστά.

Το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα, είναι αδύνατο να το προβλέψει κανείς τόσο νωρίς. Ωστόσο αυτός ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι πλέον πιο έτοιμος από ποτέ τα τελευταία (πολλά) χρόνια, να κυνηγήσει τον τίτλο μέχρι τέλους. Και όπου βγει. Η επαναφορά στην κανονικότητα έχει ήδη έρθει. Η επαναφορά στην κορυφή του πρωταθλήματος είναι το επόμενο βήμα.

Υ.Γ. Ρούμπεν Πέρεθ, το καλύτερο χαφ του πρωταθλήματος.

Υ.Γ1. Είναι δεδομένο ότι η ομάδα χρειάζεται δύο παίκτες στον άξονα, μετά την πώληση του Αλεξανδρόπουλου στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Ίσως και δεύτερο φορ, περισσότερο απ' ότι στόπερ.