Δεν θα δούμε νορμάλ μπάσκετ από την Εθνική - Ηρωικός ο Αγραβάνης

Ελλάδα - Ιταλία: Βλέποντας χτες την Ιταλία να χαζολογάει με τους Εσθονούς και να παίζει μπάσκετ επιεικώς ασόβαρο, σκέφτηκα ότι για πλάκα τους έχουμε με διαφορά είκοσι πόντους, Κι έφαγα τα μούτρα μου, βεβαίως, γιατί καταλήξαμε σε ψυχοβγάλτη πρώτης διαλογής, που αν δεν υπήρχαν ο Γιάννης κι ο Ντόρσεϊ μπορεί και να το γύρναγαν οι ατζούροι το ματς. Με ολίγα σπόρια από τους διαιτητές, το ξέρω, αλλά έδρα είναι αυτή τα σπόρια γνωρίζουν μια χαρά που να τα δώσουν τα κοράκια. Και πάλι καλά να λέμε που το υπόλοιπο καρπούζι το μοίρασαν σωστά…

Αλλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση παιδιά. Νορμάλ μπάσκετ από την εθνική μας δεν θα δούμε ως την τελική φάση. Πληγωμένο είναι το θήριο, όπως φάνηκε σήμερα για μια ακόμη φορά. Ο Σλούκας δεν έχει ορμή και πατήματα, ο Παπαγιάννης δεν είναι απλώς βαρύς είναι ασήκωτος, ο Παπαπέτρου βγήκε στο πέλαγος με βάρκα την ελπίδα κι ο Κώστας Αντετοκούνμπο ακόμη γυαλίζει πάγκο και δεν έχουμε ιδέα πότε θα γυρίσει στο παρκέ. Αν γυρίσει…

Οπότε, δηλαδή, τι ακριβώς ροτέσιο να κάνεις στα γκαρντ, όταν τρέμει η ψυχή σου μην και ξανατραυματιστεί ο Σλούκας, όταν ο Καλάθης θυμίζει τη θεία μου τη Θοδώρα με την ποδιά της γεμάτη σύκα και ο Λαρεντζάκης δεν διαθέτει ακόμη παραστάσεις τόσο υψηλού επιπέδου; Έπαιξε συγκινητική άμυνα το παιδί, το παραδέχομαι, θέλει όμως ακόμη ψήσιμο για να σταθεί απέναντι σε παίκτες που την Ευρωλίγκα και τις δύσκολες καταστάσεις τις έχουν ψωμοτύρι.

Και πάλι καλά να λέμε που ο Γιάννης για μια ακόμη φορά κατέθεσε τα σκώτια του στο γήπεδο. Ναι, ναι, με το πρόβλημά του στο μακρινό σουτ, αυτό το ξέραμε κι από χτες όμως, δεν είναι κάτι καινούριο. Όπως γνωρίζαμε πολύ καλά ότι πάλι αυτός θα έβγαζε τα κάστανα από τη φωτιά όταν κόλλαγε η υπόλοιπη ομάδα. Μαζί, φυσικά, με τον Τάιλερ Ντόρσεϊ (αναμένω με αγωνία τι παρατσούκλι θα του βγάλουν!) και τον Αγραβάνη που σήμερα δώσανε κάτι παραπάνω από τις απαραίτητες ανάσες. Ο πρώτος με αίμα πιο παγωμένο κι από την καρδιά της άπιστης κι ο δεύτερος με ηρωικό μπάσκετ σε άμυνα και επίθεση. Αν ήταν και λιγότερο ασόβαρος…

Κι αν ήταν ο Παπαπέτρου κάτι παραπάνω από σκιά του εαυτού του, επίσης. Εντάξει, από τραυματισμό γυρνάει κι αυτός, εντάξει μπορεί να του ζητάει ο Ιτούδης πράγματα που τον ζορίζουν, αλλά σήμερα, σε άμυνα και επίθεση, ήταν πραγματικό ναυάγιο. Σαν σταματημένο τον περνάγανε οι Ιταλοί και όταν είχε τη μπάλα στα χέρια του τη μπουμπούνιζε, σήκω φύγε ρε, μου ‘καψες τα δάχτυλα. Αν δεν βελτιωθεί τάχιστα θα έχουμε προβλήματα, γιατί τον Θανάση τον έχουν πάρει χαμπάρι όλοι ότι μόνο προσωπική άμυνα μπορεί να παίξει και τον βάζουν στο στόχαστρο…

Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι νίκη είναι και στο γήπεδό τους μέσα και ερχόσουνα από κλωτσομπουνίδι με τους Κροάτες (το τι ξύλο έφαγε ο Γιάννης δεν λέγεται…) και όχι από προπονησούλα με τους Εσθονούς. Την κρατάς, κάνεις τώρα εσύ τους πειραματισμούς σου με τα τσικό του ομίλου, δένεις την ομάδα και πας πανέτοιμος στην επόμενη φάση. Αρκεί να βοηθήσουν και οι μπασκετικοί θεοί, μην σου τύχουν κι άλλοι τραυματισμοί!