Η "Ferrari" της Μπάλας και η ατάκα του Κλαφ - Ο "άγνωστος" παικταράς με 708 γκολ και σουτ-δυναμίτη

Η λανθασμένη προφητεία του Μπράιαν Κλαφ περί… Θεού και μπάλας στον ουρανό κι η μανία του «έξω από δω» να πάρει μαζί του, σε τρεις εβδομάδες τέσσερεις μεγάλους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου: χρονικά τους Μιχάιλοβιτς, Πελέ, Βιάλλι και δύο μέρες αργότερα τον 68χρονο Ρομπέρτο «Ντιναμίτε».

Του Αλεσσάντρο Μερκιόρι

…Το παρατσούκλι «δυναμίτιδα», ο Κάρλος Ρομπέρτο Ολιβέιρα, επί 25 χρόνια μύθος της Βάσκο Ντα Γκάμα με 487 γκολ σε 507 παιχνίδια το είχε αποκτήσει τη δεκαετία του ’70 σε μία προπόνηση, ύστερα από ένα τόσο δυνατό σουτ με το οποίο κατάφερε να σκάσει τη μπάλα. Κι εδραιώθηκε την επόμενη, σ’ επίσημο αγώνα όταν με βολίδα έγινε ο πρώτος, «ιερόσυλος» που έσκιζε τα δίκτυα του Μα-ρα-κα-νά.

 Ήταν η εποχή που η Βραζιλία είχε ξεφύγει από το στάτους μίας απλής ποδοσφαιρικής ομάδας, κι είχε εξελιχθεί σε κάτι ανάμεσα στη χαρά του παιχνιδιού και το άπιαστο όνειρο μίας απαγορευμένης, για παράδειγμα Φερράρι. Η εποχή, που τα ονόματα Έντσον Αράντες Ντο Νασιμέντο (Πελέ), Σόκρατες Μπρασιλέιρο Σαμπάιο ντε Σόουζα Βιέιρα ντε Ολιβέιρα (Σόκρατες) ή Αρτούρ Αντούνιες Κοϊμπρα (Ζίκο), δεν ήταν απλά τα ονόματα των ινδαλμάτων μας, αλλά το παραμύθι της καληνύχτα μας.

 Παραδόξως, κι ο «Ντιναμίτε», που δεν τα πήγαινε και τόσο καλά ούτε με τον Ζίκο, σημαία τότε της Φλαμένγκο, ούτε όμως και με τον Σόκρατες (αντίστοιχα της Κορίνθιανς) είχε επίσης τα ινδάλματά του: πάνω απ’ όλους τον Πελέ, στον οποίο στις 29 Δεκεμβρίου είχε προλάβει να στείλει και το τελευταίο του «τιτίβισμα». Αλλά και τον θρύλο της ιταλικής μπάλας, Πάολο Ρόσσι με τον οποίο, το ’80 όταν η Ευρώπη ξανά άνοιξε μία θέση «ξένου» προσφέρθηκε να γίνει το επιθετικό του δίδυμο στην Περούτζα. Τους πρόλαβε η Μπαρτσελόνα, όπου όμως αγωνίστηκε μόνο σε έξι παιχνίδια, με δύο γκολ ενώ τον Ρόσσι τον είδε το ’82 από τον πάγκο ν’ αποκλείει με χατ-τρικ την κατά πολλούς «μεγαλύτερη Βραζιλία όλων των εποχών». Καθαρή ευθύνη και του Τέλε Σαντάνα που για κλασικό Νο 9 του προτιμούσε τον Σερζίνιο: γιατί με τον Ντιναμίτε στο γήπεδο, δίπλα από τους Φαλκάο, Σόκρατες, Σερέζο, Τζούνιορ, Ζίκο ποιος ξέρει πώς θα είχε τελειώσει η τιτανομαχία του «Σαρία».

 Μία ζωή στη Βάσκο Ντα Γκάμα, όπου διετέλεσε και πρόεδρός τη (2008-’14), ο Ντιναμίτε κατέκτησε 1 πρωτάθλημα «Μπραζιλέιρο» (’74) και 5 «Καριόκα» (’77,’82,’87,’88,’92) πετυχαίνοντας συνολικά 708 γκολ σε 1110 παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένων και τα 20, σε 38 αγώνες με τη Σελεσάο, την Πορτουγκέζα ή την Κάμπο Γκράντε.

 Μία τέλεια «μηχανή του γκολ», που θα παίζει πλέον εκεί ψηλά, παρέα με τα υπόλοιπα αστέρια. Κι ας έλεγε κάποτε ο μεγάλος Μπράιαν Κλαφ, στην προσπάθειά του να καταργήσει τη μονότονη σέντρα από τις ομάδες του, Ντέρμπι, Λιντς και Νόττινγκαμ Φόρεστ ότι «ο Θεός, αν ήθελε να παίζουμε μπάλα στον ουρανό θα είχε καλύψει τα σύννεφα με χορτάρι». Τελικά, κι εκεί πάνω όχι μόνο παίζουν, αλλά παρά παίζουν…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ο Τσεκίτσι των... 4.5 εκατ. για ΑΕΚ - Έγκριση Αλμέιδα για Κουγιατέ - "Χρυσό" συμβόλαιο σε Σουάζο!
 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις