Θυμίζει τον ΠΑΟΚ που σκορπούσε τρόμο στην Ελλάδα - Το γραφικόμετρο βαράει κόκκινο στον Άρη

Ο ΠΑΟΚ όχι απλά έμεινε αλώβητος από τη «ζούγκλα» του Χαριλάου, αλλά έφυγε με τη νίκη με μια μάγκικη ανατροπή, και πλέον έχει όλο το χρόνο να πάρει ανάσες και να πάει στη διακοπή με το ηθικό στα ύψη, και την απαραίτητη ηρεμία για να προετοιμαστεί ενόψει των επόμενων μεγάλων μαχών του πρωταθλήματος, στην προσπάθεια για το μεγάλο... ριφιφί!

Είμαι σίγουρος πως οι αντίπαλοι του Δικεφάλου σημάδευαν το ματς με τον Άρη και ήλπιζαν ότι θα «σκοντάψει» σε αυτό, για να τεθεί εκτός διεκδίκησης πρωταθλήματος. Το ότι ο συμπολίτης βλέπει αυτά τα παιχνίδια σαν.. τελικό Champions League άλλωστε είναι κάτι παραπάνω από γνωστό.

Βάζω και στοίχημα ότι κανείς από τους υπόλοιπους διεκδικητές τις κορυφής δεν θα βιώσει τέτοια πολεμική ατμόσφαιρα στο γήπεδο του Άρη, κάποιοι μάλιστα ίσως απολαύσουν και ιδιαίτερης φιλοξενίας, όπως συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Και σίγουρα δεν θα κατέβει στον αγωνιστικό χώρο ο ισχυρός άνδρας των «κιτρινόμαυρων» για να κάνει «ντου» στον αντίπαλο προπονητή.

Για να γυρίσουμε στο αγωνιστικό. τέτοιου είδους ματς δεν είναι ποτέ εύκολα, και για τον ΠΑΟΚ το έργο ήταν εξ αρχής δύσκολο, αφού δεν είχε στη διάθεση του τον νέο του ηγέτη, τον Ίνγκι Ίνγκασον. Ο Ισλανδός αποτελεί όχι μόνο μια σταθερά στην άμυνα, αλλά έχει εξελιχθεί οργανικά σε αρχηγό, που όχι μόνο φορά το περιβραχιόνιο στο μπράτσο του, αλλά συμπεριφέρεται και ως τέτοιος όταν παραστεί ανάγκη. Η εικόνα του να εμψυχώνει και να μιλά στους συμπαίκτες του στο Χαριλάου παγιώνει την άποψη ότι αποτελεί μια από τις μορφές του ΠΑΟΚ της νέας εποχής.

Οι απουσίες έφεραν αναγκαστικά αλλαγές και η αλήθεια είναι ότι αρχικό πλάνο του Ράζβαν Λουτσέσκου δεν λειτούργησε, με τον ΠΑΟΚ να έχει μια μάλλον μέτρια εικόνα στα πρώτα 45λεπτα.

Έτσι οδηγήθηκε στο ημίχρονο όντας πίσω στο σκορ, με τον Ρουμάνο τεχνικό να παίρνει την απόφαση να τραβήξει τρία νέα χαρτιά από τον πάγκο του για να αλλάξει την εικόνα της ομάδας του. Τελικά δικαιώθηκε στον απόλυτο βαθμό, αφού εντόπισε σωστά το πρόβλημα και η παρέμβαση του ήταν καθοριστική για να αλλάξει η ροή του παιχνιδιού.

Ο Στέφαν Σβαμπ ήταν ίσως ο κορυφαίος από τη στιγμή που πέρασε στο παιχνίδι κι ο Σάστρε έβγαλε ψυχή , καλύπτοντας την τρύπα που είχε δημιουργηθεί στα δεξιά της άμυνας και γενικότερα η εικόνα του ΠΑΟΚ στην επανάληψη δεν είχε καμία σχέση με τα όσα είδαμε στο πρώτο ημίχρονο.

Μπορεί αυτή η νίκη στο Χαριλάου να σημαίνει πολλά στην οικονομία του πρωταθλήματος, μπορεί και τελικά να μη σημαίνει και τίποτα. Ωστόσο το σημαντικό στα δικά μου μάτια είναι ότι ο ΠΑΟΚ έβγαλε προσωπικότητα και έδειξε ότι συνεχίζει να προσθέτει πράγματα στο ρεπερτόριο του.

Συνεχίζει να κερδίζει μεγάλα παιχνίδια, ενώ για πρώτη φορά φέτος πήρε ένα τέτοιο, ενώ αυτό έμοιαζε να στραβώνει από νωρίς. Και μάλιστα σε μια τόσο εχθρική έδρα με τον αντίπαλο να παίζει το παιχνίδι της χρονιάς του.

Με όσα έχουμε δει φέτος, δεν μπορώ να πω ότι είμαι σίγουρος ότι ο ΠΑΟΚ θα πανηγυρίζει στο τέλος της διαδρομής. Ωστόσο βγάζει το μέταλλο του πρωταθλητισμού και αρχίζει να θυμίζει την ομαδάρα των σεζόν 2017-2019 που κυριάρχησε στα ελληνικά γήπεδα και σκορπούσε τον τρόμο.

Δεν λέω ότι διαθέτει την πλειάδα λύσεων εκείνης της εποχής, έχει ωστόσο τον ίδιο προπονητή και δείχνει πως έχει χτίσει την ίδια νοοτροπία.

Τέλος, έχουμε φτάσει να μιλάμε για τα αυτονόητα, αλλά στο Χαριλάου το VAR δούλεψε, ευτυχώς, για να μην δούμε περιστατικά Τρίπολης και Ιωαννίνων.

Οι διαμαρτυρίες του Άρη μου δείχνουν ότι μάλλον οι άνθρωποι του θα προτιμούσαν να μην λειτουργούσε η συγκεκριμένη τεχνολογία, τουλάχιστον στα παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ. Δεν μπορεί κάποιος να πιστεύει πραγματικά ότι δεν υπάρχει πέναλτι στην ανατροπή του Σβαμπ. Όταν δε η κουβέντα πάει στο... πλάγιο πριν την παράβαση, το γραφικόμετρο βαράει κόκκινο!

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ο επίσημος Άρης για να στηρίξει το αφήγημα της δήθεν αδικίας, χρησιμοποιεί μια φωτογραφία που αποδεικνύει ότι το πλάγιο εκτελέστηκε με τον πλέον νόμιμο τρόπο! Μιλάμε για τον ορισμό του επικοινωνιακού αυτογκόλ.