Το ελληνικό Big 4 - πού είναι kαι οι 4 ομάδες της κορυφής στη βαθμολογία της Super League - όπως αναμενόταν αυτή την Κυριακή έκανε το τέσσερα στα τέσσερα! Πιο άνετα από όλους η ΑΕΚ, πιο δύσκολα ο Ολυμπιακός, με σχετικό χτυποκάρδι στο τέλος ο ΠΑΟΚ και με σοβαρότητα ο Παναθηναϊκός. Χαρακτηριστικό και των 4 πως το μάξιμουμ - ανάλογα την ομάδα - που απέδωσαν σχετικά καλό ποδόσφαιρο, ήταν το σαρανταπεντάλεπτο.
Σημειολογικά οι δύο δικέφαλοι που έπαιζαν εντός έδρας καθάρισαν στο πρώτο ημίχρονο και μετά κατέβασαν ταχύτητα, οι δύο αιώνιοι που έπαιζαν εκτός έδρας, στο δεύτερο ημίχρονο. Απόδειξη πως και οι 4 ομάδες ήταν πολύ κουρασμένες από τα ευρωπαϊκά παιχνίδια τους αλλά και ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ποιότητας από τους αντιπάλους τους στο ελληνικό πρωτάθλημα, δηλαδή αυτή την αγωνιστική από τις Λαμία, Κηφισιά, Αστέρα και Παναιτωλικό!!
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΆ ΘΥΜΙΣΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΠΕΡΣΙΝΗ ΑΕΚ ΑΛΛΑ...
Η ΑΕΚ σε καμία περίπτωση δεν ήταν χθες η ΑΕΚ που μας είχε συνηθίσει και ας κέρδισε 3-0. Θεωρώ πώς ήταν από τα πιο μέτρια παιχνίδια της, σίγουρα από τα πλέον βαρετά!! Και ας σκόραρε για πρώτη φορά τη φετινή σεζόν στο πρώτο 15λεπτο, για την ακρίβεια μόλις στο 11', κι ας επανήλθαν στο σκοράρισμα οι Γκαρσία/Αραούχο (επίσης τα πρώτα τους γκολ στη φετινή Superleague). Αυτό βέβαια την έκανε πιο ήρεμη και μετέτρεψε σε ήσυχο το παιχνίδι της, παρότι η Λαμία είναι ένα σύνολο με καλή δομή, καλούς παίκτες (αναγεννημένος ο Καρλίτος, πολύ καλός ο Μαρτίνες, καλά και τα 3 χαφ της), γενικά είχε μία καλή αλλά ακίνδυνη εικόνα.
Άξιο επισήμανσης πως όλα έγιναν πιο εύκολα για την ΑΕΚ όταν κόντρα στη Λαμία είδαμε το περσινό μεσοεπιθετικό σχήμα της, δηλαδή τον Λιβάι φουνταριστό, τον Αραούχο από πίσω του, Γκατσίνοβιτς και Ελίασον δεξιά και αριστερά, και πίσω από όλους ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών Πινέδα. Και η αλήθεια είναι πως για 45 ο Αλμέιδα πρέπει να χάρηκε γιατί είδε την ομάδα του να βγάζει τους περσινούς επιθετικούς μηχανισμούς αλλά και να έχει την περσινή παραγωγικότητα. Για εκείνους μάλιστα που πιστεύουν στους οιωνούς και στις γκράντε επαναλήψεις/ωραίες ιστορίες, η ΑΕΚ πέρσι τέτοια εποχή στην ίδια θέση ήταν και με την ίδια απόσταση από τον επίσης πρωτοπόρο Παναθηναϊκό και στο τέλος σήκωσε την πρωταθληματική κούπα!!
Για να κάνω όμως, και το συνήγορο του διαβόλου, η ΑΕΚ στη χθεσινή της παράσταση απέδειξε και πάλι πως εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό παραγωγικά από τους Γκαρσία και Αραούχο, παρότι το καλοκαίρι δόθηκαν τόσα εκατομμύρια για να ενισχυθεί στις θέσεις τους, με τους Πόνσε και Πιζάρο. Οι όποιες συγκρίσεις δικές σας για αυτά τα δύο δίδυμα αφού αν μη τι άλλο οι δύο νεοαποκτηθέντες παραμένουν στάσιμοι, χωρίς να εμφανίζουν μία σταδιακή έστω αλλά αξιόλογη βελτίωση μέχρι τώρα. Ειδικά ο Μεξικάνος που δεν μπορεί να βρει το ρυθμό και τις εντάσεις που ζητάει η ΑΕΚ!!
Από κει και πέρα οι πρωταθλητές δεν παίρνουν τα πράγματα που θα έπρεπε και από τους μπακ.Ο Ρότα που έλειπε, μπορεί να είναι μέτριος αλλά βγάζει πολύ μεγάλη ενέργεια, ο δε Σιντιμπέ είναι σαφώς πιο ποιοτικός αλλά συνήθως εμφανίζεται -όπως χθες- πολύ σβηστός! Και απόντος του Χατζισαφί στα αριστερά, ο Μοχαμαντί σου δίνει την εντύπωση πώς παίζει μόνο με το ένστικτο του και για να τρέχει...
Η "ΑΠΑΝΤΗΣΗ" ΤΟΥ ΜΑΝΤΣΙΝΙ ΣΤΟΝ ΙΒΑΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΟ ΣΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΟΛΟΙ....
Στην Καισαριανή ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς επέλεξε να κάνει rotation φρεσκαρίσματος σε σχέση με την αρχική 11άδα του ματς στη Γαλλία, αλλάζοντας όλη την μεσοεπιθετική του 4άδα: Σπόραρ, Μαντσίνι, Τζούρισιτς, Αιτόρ αντί των Ιωαννίδη, Παλάσιος, Μπερνάρ και Βιλένα! Κάτι που εμπεριείχε ένα άλφα ρίσκο αφού οι τρεις πρώτοι από τους τέσσερις μέχρι τώρα ήταν αναντικατάστατοι και πολύ κομβικοί στο παραγωγικό/δημιουργικό παιχνίδι των πράσινων.
Κάπως έτσι λοιπόν ο πρωτοπόρος με την Κηφισιά πέταξε ένα ημίχρονο, το πρώτο, κόντρα στην φετινή του συνήθεια το πρωτάθλημα αφού μέχρι χθες τέτοια ματς και με αντίστοιχους αντιπάλους, τα καθάριζε από το α' 45λεπτο και μετά έφερνε και μεγάλα σκορ...
Η Κηφισιά του Γιόχαν Αναστασίου που είναι μία ομάδα η οποία ξέρει εκτός από την συντεταγμένη άμυνα πού παίζει - ανεξάρτητα από τα πρόσωπα - να χτυπάει και στις μεταβάσεις, είναι αλήθεια πως εμφανίστηκε πιο σκληρή και πιο ανταγωνιστική απέναντι στον Παναθηναϊκό σε σχέση με την εικόνα της κόντρα στην ΑΕΚ. Τότε βέβαια είχε καταφέρει να σκοράρει και να τσιμπήσει έναν τελείως αναπάντεχο και μάλλον ανέλπιστο βαθμό, αλλά χθες σταμάτησε στο... δοκάρι του Λοντίγκιν.
Ο Παναθηναϊκός εκτός από σοβαρός ήταν και τυχερός στο δεύτερο ημίχρονο, γιατί σχετικά γρήγορα βρήκε ένα γκολ από τον καλύτερό του παίκτη - ο οποίος ίσως έχει και τα περισσότερα παράπονα από τον Γιοβάνοβιτς - και αναφέρομαι ασφαλώς στον Ντάνιελ Μαντσίνι. Ο Αργεντίνος που ήταν ο κορυφαίος των πράσινων, σκόραρε στο 58' και το γκολ του αρκούσε για να δώσει το τρίποντο στο τριφύλλι. Κυρίως να του επιτρέψει να διατηρήσει ένα σημαντικό βαθμολογικό προβάδισμα έναντι των τριών ομάδων που τον ακολουθούν.
Το μεγάλο ερώτημα, το οποίο βέβαια μόνο ο χρόνος μπορεί να το απαντήσει, είναι αν ο φετινός - πιο αναβαθμισμένος από πλευράς ρόστερ - Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς, θα μπορέσει να διαχειριστεί και να αντέξει την πίεση του να είναι πρώτος και όλοι οι άλλοι να τον κυνηγούν!! Κυρίως δε να αποδείξει στα πολλά ντέρμπι με τους ανταγωνιστές του που θα ακολουθήσουν, κάτι που δεν κατάφερε πέρυσι στο τέλος, δηλαδή πώς μπορεί να αντέξει και να πάρει το πρωτάθλημα!!!
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΥ ΠΑΟΚ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ!
Ο ΠΑΟΚ του οποίου ο αγώνας προηγήθηκε εκείνου της ΑΕΚ, αρκέστηκε κι αυτός σε ένα καλό πρώτο ημίχρονο για να κάνει την ανατροπή και να κερδίσει με 2-1 το πολύ αδύνατο επιθετικά Παναιτωλικό. Η ομάδα του Λουτσέσκου στο δεύτερο ημίχρονο είχε διαστήματα πολύ μεγάλης κατοχής αλλά είναι αλήθεια πως κάπου έπαιξε με τη φωτιά όσο με το ματς πλησίαζε προς το τέλος του.
Στην επανάληψη ο χωρίς πολύ ενέργεια ΠΑΟΚ θεωρητικά πήγε να κάνει διαχείριση του σκορ αλλά βρέθηκε χωρίς σοβαρή ευκαιρία για να πετύχει το 3-1 και να κλείδωνε τη νίκη του... Εδώ που τα λέμε δεν ήθελε και πολύ για να την πάθει όπως ακριβώς με την Αμπερντίν πριν από τρία βράδια, που τον ισοφάρισε σε 2-2. Απλά η ομάδα του Γιάννη Πετράκη δεν διαθέτει τον εκτελεστή σκόρερ από τον οποίο θα μπορούσε κάτι να βρει στο τελευταίο εικοσάλεπτο της αναμέτρησης, όταν ο Παναιτωλικός στρίμωξέ τον ΠΑΟΚ, όποιος μόνο αμυνόταν και μάλιστα αυτό δεν το έκανε καλά.
Στο δια ταύτα και πέρα από την χθεσινή αναμέτρηση, το πρόβλημα για τους ασπρόμαυρους δεν εντοπίζεται μόνο στην απουσία τον Ραχμάν Μπαμπά και Κουλιεράκη, ούτε στην πειραματική αμυντική τετράδα του, ειδικά με Κεντζόρα και Μιχαηλίδη δίδυμο στόπερ αλλά κυρίως στο ότι η βασική κεντρικοί του μέσοι αλλά και οι αναπληρωματικοί, με εξαίρεση ίσως τον Τσιγάρα που δεν είναι όμως τόσο ποιοτικός, δεν έχουν εντάσεις και τρεξίματα στο παιχνίδι τους! Με αποτέλεσμα να εμφανίζονται μεγάλα κενά μεσοαμυντικά και οι μπακ του (ακραίοι και κεντρικοί) να δέχονται μεγάλες πιέσεις...
Τουλάχιστον ο Λουτσέσκου είδε τον ακριβοπληρωμένο του σέντερ-φορ Σαμάτα να σκοράρει για δεύτερο σερί ματς (ο Τανζανός σημείωσε και δεύτερο γκολ χθες που ακυρώθηκε ως οφσάιντ) και αυτό πρέπει να τον χαροποιεί για την συνέχεια. Η ομάδα του πάντως χρειάζεται σίγουρα 3 στοχευμένες προσθήκες σε συγκεκριμένες θέσεις και με παίκτες διαφορετικών χαρακτηριστικών (συν να παίξει επιτέλους ο πολυδιαφημισμένος Μάρκος Αντόνιο), αν θέλει να μείνει μέχρι το τέλος της σεζόν και κυρίως στα play-off ανταγωνιστική τη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.