Τζενάρο Γκατούζο: Έχουν περάσει σχεδόν 9 χρόνια από το ιστορικό ξέσπασμά του για τα όσα γράφονταν για τον ίδιο, τους παίκτες του και τον ΟΦΗ. Ψευδείς, διαβεβαίωνε ειδήσεις που είχε συνοψίσει με το περιβόητο «Ola *alakia! 100% *alakia…».

«Δεν φεύγω εγώ από την ομάδα. Είμαι καπετάνιος και δεν παρατάω τόσο εύκολα το καράβι. Δεν είμαστε ούτε η Μπαρτσελόνα, ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι ποδοσφαιριστές δεν πρέπει να το ίδιο να παίζουν με την καρδιά τους», είχε τότε αστράψει και βροντήξει ο Ιταλός τεχνικός, τον Σεπτέμβριο του ’14 ύστερα από το 2-3 από τον Αστέρα Τρίπολης. Μετά κέρδισε τον Παναθηναϊκό στη «Λεωφόρο», μετά παραιτήθηκε, τον εκλιπαρούσαν να μείνει, το μετάνιωσε, επέστρεψε και τον Δεκέμβριο σήκωσε λευκή σημαία, πήρε το καπελάκι του και γύρισε σπίτι του. Αφήνοντας τον ΟΦΗ, και την Κρήτη στα κρύα του λουτρού, επιπλέον με την ανολοκλήρωτη ψευδαίσθηση της υπόσχεσης ότι θα έβλεπαν στο Νησί ολόκληρο Ντελ Πιέρο, όταν ο «Μέγας Αλέξανδρος» δεν είχε ακόμη πειστεί ν’ αφήσει την Αυστραλία για την Ελλάδα ή την Ινδία, όπου και τελικά κατέληξε παρέα με τους Νέστα, Κανναβάρο, Ματεράτσι.  

 

Ο Τζενάρο Γκατούζο, λοιπόν, πιθανότατα ετοιμάζεται να επιστρέψει στην Ελλάδα, εννέα χρόνια μετά το σύντομο και ηφαιστειώδες πέρασμά του από τον ΟΦΗ. Ανεπίσημα φαίνεται να είναι ο επίλεκτος του Ολυμπιακού κι ο πλέον κατάλληλος προπονητής για να ξανά δώσει στους «ερυθρόλευκους» την χαμένη, αγωνιστική τους ταυτότητα.

Επίσημα όμως, για την ώρα ο ιταλικός Τύπος αρκέστηκε στην απλή μεταφορά ελληνικών δημοσιευμάτων ίσως γιατί είναι πολύ περισσότερο απασχολημένος στο να λύσει το δύσκολο παζλ των δικών τους πάγκων που εμπλέκει τους Αντόνιο Κόντε (Ίντερ, Γιουβέντους ή Μίλαν;), Τιάγκο Μότα (Ίντερ, Γιουβέντους ή Παρί;), Μασσιμιλιάνο Αλλέγκρι (Παρί ή Ρεάλ Μαδρίτης), Κάρλο Αντσελόττι (Εθνική Βραζιλίας ή Παρί;), Ζοσέ Μουρίνιο (Ίντερ, Μπαρτσελόνα ή Παρί;). Εν ολίγοις, και με όλο τον σεβασμό, πολύ μεγαλύτερα ονόματα και με πολύ περισσότερη πείρα από το curriculum του κατεξοχήν μαχητή, αλλά και ιδιόρρυθμου «Ρίνο».

Για να «πούμε» όμως τα πράγματα με το όνομά τους εκείνο το, θρυλικό ξέσπασμα άλλα… Μαλεζάνι, για να καταλαβαινόμαστε δεν είχε να κάνει μόνο με τα όσα ψευδή μπορεί να γράφτηκαν. Έκρυβε πολλά περισσότερα μηνύματα. Ήταν το προσωπικό του παράπονο για τα όσα του είχε υποσχεθεί ο τότε πρόεδρος Μάνθος Πουλινάκης αποκρύπτοντάς του τα μισά. Δηλαδή, από τη μία ναι μεν τον είχε ενημερώσει για τις οικονομικές δυσκολίες της ομάδας, από την άλλη όμως του είχε αποκρύψει το μέγεθος των προβλημάτων. Με αποτέλεσμα, ο Γκατούζο να χρειαστεί να βάλει από την τσέπη του χρήματα, είτε για να πληρωθεί το προπονητικό τιμ που ο ίδιος είχε επιλέξει, και φέρει από την Ιταλία. Είτε για να «χαρτζιλικώνει» συχνά, πυκνά τους παίκτες που δεν κατάφερναν, με τίποτα να φτάσουν στο τέλος του μήνα. Είτε, ακόμη χειρότερα να βάζει από την τσέπη του, κάθε τρεις μέρες ακόμη και το καθαριστήριο για την «μπουγάδα» που είθισται να χρειάζεται μία ομάδα. Απόλυτα λογικό, κάποια στιγμή να πει κι εκείνος «φτάνει, δεν πάει άλλο». Απόλυτα φυσιολογικό, ακόμη κι ένας γεννημένος μαχητής σαν κι αυτόν να τα παρατήσει και ν’ αναζητήσει πλέον ήρεμες καταστάσεις.

Πήγε, λοιπόν στην Πίζα, την ανέβασε στη Serie B, μετά ανέλαβε τους μικρούς της Μίλαν, το ’17 πήρε την θέση του Μοντέλλα στην πρώτη ομάδα, σε δύο χρόνια όμως δεν μπόρεσε να την οδηγήσει πέρα από μία 6η και μία 5η θέση. Απολύθηκε, ανέλαβε για 1.5 χρόνο τη Νάπολι, πέρα όμως από ένα Κύπελλο Ιταλίας κι εκεί απέτυχε να προκριθεί στο Champions League. Ξανά απολύθηκε, απέρριψε, προ Αντόνιο Κόντε πρόταση από την Τόττεναμ και συμφώνησε με την Φιορεντίνα, αλλά ύστερα από μόλις δύο εβδομάδες τα παράτησε λόγω διαφωνιών ως προς το διαθέσιμο, για παίκτες, budget. Και μετά πήγε στη Βαλένθια όπου επίσης τα παράτησε ύστερα από έξι μήνες, αφήνοντας τις «νυχτερίδες» στο βάραθρο της Segunda Division.

Δεν είναι, λοιπόν, ούτε Μουρίνιο, ούτε Αντσελόττι, ούτε και Γκουαρντιόλα, είναι πάντως ένας τελειομανής προπονητής, πιστός στο 4-3-3, έντιμος όσο λίγοι, ένας ακούραστος εργάτης και παθιασμένος με το ποδόσφαιρο που απλά προσπαθεί να μεταδώσει και στους παίκτες του το πνεύμα του μαχητή που τον είχε χαρακτηρίσει κι όταν ο ίδιος ήταν το «αφεντικό» της μεσαίας γραμμής της Μίλαν και της Squadra Azzurra.

Τώρα, εάν θα ξανάρθει στην Ελλάδα ή εάν θα είναι ο πλέον κατάλληλος για τον πάγκο μίας απαιτητικής ομάδας, όπως ο Ολυμπιακός θα το αποδείξει μόνο η Ιστορία. Το βέβαιο είναι ότι, όποιος αποφασίσει να συνεργαστεί μαζί του, καλό είναι να του ξεκαθαρίσει από την αρχή τι ακριβώς θέλει και ποιους ακριβώς στόχους έχει γιατί δεν το’ χει και πολύ, *alakia… xe*alakia να τα ξανά πετάξει όλα στον βρόντο…   

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τρίτη κρούση Ολυμπιακού σε Γκατούζο - Συμβόλαιο 5.8 εκατ. ο Ρούντι Γκαρσία - Ούτε... καταδέχθηκε την ΑΕΚ!

Super League Τζενάρο Γκατούζο ΟΦΗ Ποδόσφαιρο Ολυμπιακός Μίλαν