Δεν ήταν κρυφό πριν από το ΠΑΟΚ- Άρης, ότι η ομάδα του Λουτσέσκου βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο. Η βαριά ήττα στην Αθήνα, σε συνδυασμό με το ότι ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν εντός έδρας με τον Βόλο, μπορούσε να τον αφήσει αρκετά μακριά από τη διεκδίκηση της τρίτης θέσης, και παράλληλα να τον βυθίσει στην εσωστρέφεια και την μουρμούρα.

O ΠΑΟΚ δεν χρειαζόταν μια νίκη απλά για «τσιρότο» μετά από ένα δύσκολο βράδυ, αλλά και για πρακτικούς λόγους, καθώς μια πιθανή απώλεια θα μπορούσε να αποβεί μοιραία.

Κι όταν δεν βρίσκεις γκολ στο καλό σου πρώτο μισάωρο, και αντιθέτως βλέπεις τον αντίπαλο σου να σκοράρει σε μια από τις λιγοστές του ευκαιρίες, μετά από ένα κραυγαλέο λάθος της άμυνας, το πράγμα στραβώνει.

Τέτοιες καταστάσεις, και με όλα όσα έχουν προηγηθεί, μπορούν να λυγίσουν την οποιαδήποτε ομάδα. Το αποτέλεσμα πάντα είναι αυτό που μετράει, αλλά το πρώτο πράγμα που κρατάω εγώ είναι η αντίδραση.



Θέλει ποιότητα, προσωπικότητα και ποδοσφαιρική «μαγκιά» για να γυρίσεις ένα τέτοιο παιχνίδι- ροντέο, και τελικά να το πάρεις, παρόλο που ο αντίπαλος βρίσκει ένα, όμορφο, γκολ, και πάλι από το πουθενά για να ισοφαρίσει την πρώτη σου ανατροπή.  

Την ποιότητα και την προσωπικότητα την έχει ο Τάισον, με τον Βραζιλιάνο να δείχνει για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι πως βρίσκεται στο ανέβασμα του. Πράγμα σημαντικό, με δεδομένο ότι ο Νάρεϊ βρίσκεται στα «πιτς» και οι επιλογές στη μεσοεπιθετική γραμμή είναι περιορισμένες. Ήρθε και το γκολ του Αντρίγια, για να σχολάσει την υπόθεση και να δώσει το τρίποντο- ανάσα.

Το κλίμα και την ψυχολογία την φτιάχνουν οι νίκες και ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του τρία παιχνίδια για να διεκδικήσει όσες περισσότερες μπορεί, να πετύχει τον μίνιμουμ στόχο της τρίτης θέσης και στη συνέχεια να στραφεί σε ακόμα έναν τελικό Κυπέλλου. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έγινε, αλλά πρέπει και να υπάρξει συνέχεια.

Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στις... πλαστογραφίες που επικαλείται η ΠΑΕ Άρης, που ανακάλυψε δήθεν διαιτητική αδικία στην Τούμπα.

Κατ' εμέ λοιπόν, δεν υπάρχει «μαρς» πέναλτι ούτε στο μαρκάρισμα του Εμπακατά στον Κωνσταντέλια, ούτε στη μονομαχία του Κουλιεράκη με τον Ματέο Γκαρσία αργότερα. Πρόκειται για δύο επαφές που όσο πέναλτι είναι η μία, άλλο τόσο είναι και η άλλη. Απλά πρέπει να βρεθεί ένα αφήγημα, για να δικαιολογηθεί ακόμα μια ήττα από τον ΠΑΟΚ.

Πάντως για τον Καμαρά έχουν δίκιο στον Άρη, δεν έπρεπε να αποβληθεί στις καθυστερήσεις. Έπρεπε να είχε δει την κόκκινη από το 80', όταν έκανε φάουλ που στα σεμινάρια διαιτησίας θα το παρουσιάζουν από εδώ και πέρα ως τον ορισμό της δεύτερης κίτρινης. Την «έπνιξε» ο Αγκάγιεφ κι έδωσε τη δυνατότητα στους φιλοξενούμενους να διεκδικήσουν την ισοφάριση με έντεκα ποδοσφαιριστές, για τα επόμενα δέκα λεπτά.

Υ.Γ. Από τότε που είπαν τον ΠΑΟΚ «πελάτη», δεν έχουν πάρει ούτε ισοπαλία. Μη σου τύχει...

 

*** ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Συνήθεια να… βουτάνε στον ΠΑΟΚ, διασκεδαστικοί στο τέλος - Χειροκρότησε και η Τούμπα παίκτη του Άρη!

Super League Άρης ΠΑΟΚ