Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση το ποδόσφαιρο, σε μια χώρα που έχει μάθει πλέον και έχει αποδεχθεί να ζει με την εικονική πραγματικότητα.
Σε μια χώρα που σημασία δεν έχει αν περνάς καλά αλλά αν... σου λένε ότι περνάς καλά.
Σε μια χώρα που δεν έχει σημασία το τι ανάγκες έχεις, αλλά το τι ανάγκες... σου λένε ότι έχεις.
Σε μια χώρα που δεν έχει σημασία το ότι βλέπεις στην οθόνη σου να μην κουνιέται φύλο στα δέντρα την ώρα που καίγονται τα πάντα, αλλά το ότι ο ρεπόρτερ... σου λέει ότι εκείνη την στιγμή λυσομανανε άνεμοι των 8 και 9 μποφόρ.
Σε μια τέτοια χώρα λοιπόν, μην περιμένετε ότι έχει και ιδιαίτερη σημασία το τι είδαμε στα παιχνίδια προετοιμασίας, αλλά το... σας λένε ότι είδατε στα συγκεκριμένα παιχνίδια.
Και φυσικά σε μια τέτοια ιστορία, εξαίρεση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει ειδικά ο Παναθηναϊκός, ο οποίος έχει κάνει δεύτερη φύση του τα τελευταία χρόνια την εικονική πραγματικότητα.
Απλά κάθε φορά και ανάλογα με το αποτέλεσμα, προσαρμόζουμε και την εικονική πραγματικότητα στα μέτρα μας.
Σε μια ομάδα λοιπόν που από το φιλικό με την Μπερ Σεβά που έληξε 1-1, υπάρχει κοινό που... αποδέχεται για να μην πω "καταπίνει" την εξήγηση "ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός και θα νικούσε αν δεν υπήρχε... ο καύσωνας", ίσως και να μην έχει σημασία να μιλήσεις ή να βγάλεις συμπεράσματα και από το παιχνίδι με την Ράγιο το οποίο έληξε με ήττα.
Βέβαια σ' αυτή εδώ την γωνιά έχουμε κατοχυρώσει από την πρώτη μέρα το... δικαίωμα, να μιλάμε λογικά και ποδοσφαιρικά πάνω απ' όλα, αλλά απ' την 'άλλη πόσο μπορείς να αντισταθείς σε ένα τόσο ισοπεδωτικό και σχεδόν καθολικό παραλογισμό, στην ανάλυση και τα συμπεράσματα που παρελαύνουν συνεχώς από μπροστά σου;
Να το επιχειρήσουμε για μια ακόμα φορά;
Άντε να το κάνουμε αν και είναι γνωστό ότι ένα κοινό που έχει μάθει να σκέφτεται -τρόπος του λέγειν το να... σκέφτεται- με ένα συγκεκριμένο τρόπο, είναι πολύ δύσκολο να του μιλήσεις διαφορετικά και συνήθως τις περισσότερες φορές καταλήγεις να είναι και... δαχτυλοδειχτούμενος για... εσχάτη προδοσία των ιερών και των οσίων της... ομάδας του.
Τέλος πάντων, έτσι μάθαμε τόσα χρόνια και δεν γίνεται να αλλάξουμε το τροπάρι μας τώρα, επειδή οι "πολλοί" αποφάσισαν ότι άλλα θα γίνονται και άλλα θα λένε και θα γράφουν στον κόσμο.
Στα δύο σοβαρά φιλικά λοιπόν που έδωσε ο Παναθηναϊκός πριν τα παιχνίδια με την Ντνίπρο και με το σοβαρά εννοώ φιλικά με κανονικές ομάδες σε κανονικό γήπεδο και όχι παιχνιδάκια στα χωραφάκια της Αυστρίας με ομάδες που ούτε και οι ίδιες δεν ήξεραν...ποιες είναι, ΕΙΔΑΜΕ και ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ταυτόχρονα αρκετά πράγματα από τον Παναθηναϊκό της νέας σεζόν.
Είδαμε λοιπόν αρκετά πράγματα από τον Παναθηναϊκό που βλέπαμε την περσινή σεζόν και ειδικά προς το τέλος της, δηλαδή μια καλή σχετικά αμυντική λειτουργία και κυκλοφορία, αλλά τεράστιο πρόβλημα μεσοεπιθετικά και σε σχέση με την δημιουργία και σε σχέση με την εκτέλεση.
Ταυτόχρονα δεν είδαμε ΤΊΠΟΤΑ απ' όσα... διαβάζαμε ότι βλέπαμε στα φιλικά προετοιμασίας στην Αυστρία. Ούτε ένα αναγεννημένο Μπερνάρ είδαμε, ούτε ένα Αϊτόρ... απ τα παλιά που είναι... πανέτοιμος να ξαναμπεί και να δώσει λύσεις, ούτε... άλλο Σπόραρ που έχει αφήσει πίσω του την περσινή μέτρια στα όρια της κακής σεζόν του.
Το μόνο που πραγματικά είδαμε σε σχέση με όσα διαβάζαμε ότι βλέπαμε στα φιλικά στην Αυστρία, ήταν αυτή η περίπτωση του νεαρού Φικάϊ. Το παιδί αυτό πραγματικά ξεχωρίζει από την πρώτη του επαφή με την μπάλα και θα είναι πραγματικά αμαρτία αν αυτός ο παίκτης δεν καθιερωθεί στον Παναθηναϊκό και χαθεί κάπου μεταξύ πάγκου, εξέδρας και Β' ομάδας.
Συμπερασματικά λοιπόν τώρα.
Φάνηκε μέχρι τώρα πως αν ο Παναθηναϊκός πάει και στη νέα σεζόν στηριγμένος στοι περσινό του κέντρο και ειδικά όταν λείπει και ο Τσέριν, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και σε Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Τα πράγματα είναι απλά.
Η μοναδική ελπίδα και προσδοκία ταυτόχρονα να είναι πολύ διαφορετικός προς το καλύτερο ο Παναθηναϊκός, είναι να αποδειχθεί μέσα στο γήπεδο, ότι ο Τζούρισιτς και ο Βιλένα θα βγάλουν την ποιότητα και τα στοιχεία που διαθέτει το βιογραφικό τους και που έκαναν τον Παναθηναϊκό να τους αποκτήσει.
Αυτό είναι το στοίχημα για τον Παναθηναϊκό και κανένα άλλο. Αν ο Τζούρισιτς με τον Βιλένα -όταν μπει φυσικά και ο Ολλανδός- δεν καταφέρουν να αλλάξουν την εικόνα και από πλευράς ποιότητας και από πλευράς διαφορετικού τρόπου λειτουργίας των χαφ του Παναθηναϊκού, τα πράγματα θα είναι δύσκολα.
Κι επειδή ο Βιλένα φάνηκε ότι πολύ δύσκολα θα προλάβει να βάλει τις δικές του πινελιές στα παιχνίδια με τη Ντνίπρο, το βάρος της.... διαφορετικής εικόνα των χαφ του Παναθηναϊκού στα κρίσιμα προκριματικά που έρχονται, θα πέσει αναγκαστικά στον Τζούρισιτς.
Όσο για την επίθεση και το σκοράρισμα και εδώ πολλά μπορούμε να πούμε και άλλα τόσα φάνηκαν στα φιλικά με την Λεωφόρο.
Αλλά εδώ τα δεδομένα είναι αυτά που είναι, δεν αλλάζουν, δεν υπάρχει κάποια νέα προσθήκη και απλά απομένει να δούμε πως θα διαχειριστεί την ιστορία ο Γιοβάνοβιτςκαι ποια θα είναι η ιεραρχία και η σειρά που θα καθιερώσει στους τρεις φορ που έχει στην διάθεσή του αυτή την στιγμή.