Ο καθολικός θρίαμβος της ΑΕΚ, στην πανίσχυρη έδρα της Μπράιτον, αλλά και το όμορφο και αλάνθαστο ποδόσφαιρο, μίας άλλης εποχής του Παναθηναϊκού, με τη Βιγιαρεάλ απλά επιβεβαίωσαν τα όσα υποστήριζε μεταξύ άλλων, τέλη Αυγούστου και το Sportdog.gr. Ότι «κιτρινόμαυροι» και «πράσινοι» κρατούσαν αποκλειστικά και μόνο, στα χέρια τους την πρόκριση στους ομίλους του Champions League, αλλά δεν βρέθηκαν στην καλύτερή τους βραδιά και αμφότεροι, με μεγάλη δόση πικρίας για τη μοναδική ευκαιρία που πέταξαν στα σκουπίδια, συνέχισαν αναγκαστικά στο Europa.
Οι χθεσινές τους εμφανίσεις ωστόσο απέδειξαν ότι οι συγκεκριμένες ομάδες είχαν φτιαχτεί για τη μεγαλύτερη, ευρωπαϊκή διοργάνωση και όχι για την αμέσως επόμενη. Ότι δεν θα είχαν να ζηλέψουν απολύτως τίποτα από μία Άντβερπ (η ΑΕΚ) και Μπράγκα (ο Παναθηναϊκός) τις οποίες, με ακόμη μεγαλύτερη πικρία διαπιστώσαμε ότι, εν τέλει αποδείχθηκαν πολύ περισσότερο αδύναμες σε σχέση με τις Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Μαρσέιγ που είχαν βρεθεί στον δρόμο τους στην αμέσως προηγούμενη φάση. Ήταν όμως μία πραγματικότητα, συνέβη και τέλος: πάμε παρακάτω αν και, με τέτοιες εμφανίσεις σου έρχεται να χτυπήσεις το κεφάλι στον τοίχο, όχι μία, αλλά δύο φορές.
Χωρίς ν’ αφαιρέσουμε τίποτα από το 2-0 με το οποίο ο Παναθηναϊκός βύθισε ακόμη περισσότερο το «κίτρινο υποβρύχιο» της Βιγιαρεάλ, με μαγικό "ψηλοκρεμαστό" του Ιωαννίδη, με άριστο και προσεκτικό στήσιμο, ωραίο και γρήγορο ποδόσφαιρο, κυρίως με «θανατηφόρες» αντεπιθέσεις ή χωρίς, επίσης να μειώσουμε στο παραμικρό την εντυπωσιακή ανατροπή του ΠΑΟΚ στη Φινλανδία, το πραγματικό αριστούργημα της πρεμιέρας των ομίλων του Europa League το πέτυχε, επίσης μ’ ένα αφοπλιστικό 2-3, η ΑΕΚ.
Γιατί προσγειώθηκε στο Μπράιτον με νοκ- άουτ τους Βίντα και Μουκουντί, μ’ έναν «μισό» Γκαρσία, κυρίως σε μία έδρα όπου οι «Γλάροι» είχαν φανταστεί εντελώς διαφορετικό το ιστορικό, και παρθενικό τους ντεμπούτο σε μία ευρωπαϊκή διοργάνωση. Και οι Άγγλοι είχαν τις απουσίες τους, εξίσου σημαντικές, όπως τον Ιρλανδό σέντερ- φορ Έβαν Φέργκιουσον ή τον σέντερ-μπακ Λιούις Ντανκ, δεν γίνεται όμως ν’ αποτελούν δικαιολογία γιατί ήταν απόντες και από το Σαββατιάτικο 1-3 με το οποίο η Μπράιτον άλωσε το «Ολντ Τράφορντ» του Μάντσεστερ.
Επιπλέον, η ομάδα του Ντε Ζέρμπι είχε με το μέρος της δύο σοβαρούς παράγοντες: τον λεγόμενο 12ο παίκτη, από την υποστήριξη των φιλάθλων της, αλλά ακόμη πιο σημαντικό τη βοήθεια της διαιτησίας που αφού, μέσω Var, πρώτα πήρε πίσω την αρχική της απόφαση, ύστερα επιβράβευσε τη Μπράιτον μ’ ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο πέναλτι. Καθαρό, ήταν αντίθετα το δεύτερο με το οποίο, πάλι ο Ζοάο Πέντρο ισοφάρισε και νίκησε πάντα από τα 11 μέτρα, τον Στάνκοβιτς ο οποίος στο 90’ φεύγα κράτησε το 2-3 με την απόκρουση, πιθανότατα «της βραδιάς» σε ολόκληρη την Ευρώπη. «Πέρασα ώρες και ώρες μπροστά στην τηλεόραση να μελετήσω το ποδόσφαιρο του Ντε Ζέρμπι», είπε στο ιταλικό Sky Sport ο Ματίας Αλμέιδα, εμμέσως, πλην, σαφώς θέλοντας να τονίσει ότι τέτοιες νίκες δεν έρχονται απαραιτήτως τυχαία.
Δύο- τρία έληξε και το παιχνίδι του Ολυμπιακού, αλλά υπέρ της Φράιμπουργκ. Και ίσως ν’ ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια όταν κάθε χρόνο οι «ερυθρόλευκοι» υποπίπτουν στα ίδια ακριβώς λάθη, όχι αλλάζοντας στοχευμένα έναν, άντε δύο παίκτες ανά θέση, αλλά είκοσι πέντε, συν τον προπονητή περιμένοντας ύστερα να έχει προλάβει, η ομάδα να παίζει «στρωμένο» ποδόσφαιρο…