Γιγάντωσε τον ΠΑΟΚ ο Σαββίδης και δεν φοβάται κανέναν - Δύο νέα μεγάλα δώρα

«Κάποτε νόμιζα ότι είχα τα πάντα. Όταν αποκτήσαμε τον ΠΑΟΚ, κατάλαβα ότι μέχρι τότε δεν είχα τίποτα. Τα χρέη του ΠΑΟΚ, είναι και δικά μου». Υπόσχεση που δεν έμεινε στα λόγια, αλλά για εκείνον ήταν δέσμευση και έγινε πράξη! Ο άνθρωπος που συστήθηκε στην Τούμπα, υποσχόμενος να φέρει τη χαρά με ορίζοντα «να φτάσει ο ΠΑΟΚ εκεί που ανήκει, στην κορυφή».

Ενδεχομένως ερωτηθείς κανείς «τι είναι ο ΠΑΟΚ για σένα;» να εγκλωβίζεται στις σκέψεις του και δη στην αποτύπωση των όσων επιθυμεί να εκφράσει προκειμένου να τοποθετήσει με σωστή σειρά τις λέξεις όσο απλή κι αν φαντάζει με ένα αναγνωριστικό άκουσμα η εν λόγω ερώτηση… Και αυτό διότι αρκείται να το ανακαλεστεί με τη δύναμη των συναισθημάτων που από μόνα τους μιλούν και των εικόνων. Πολλών εικόνων. Αφουγκράζεται μελωδίες, περιστοιχίζεται από στιγμές, ευτυχία, δάκρυα…

Αντανακλαστικά προφανώς, αλλά πώς όμως; Και τι να προσθέσει κανείς; Με ποιες λέξεις και τρόπο, πως μπορεί να βρει συνέχεια; Δεν έχει σημασία. Μάταιη αρκετές φορές και η αναμονή. Δεν υπάρχουν λέξεις. Κι εν προκειμένω δεν χρειάζονται δεδομένου πως οι καλύτερες ιστορίες που έχουν φτιαχτεί ποτέ δεν μπορούν να ειπωθούν με πολλά λόγια. Και αν κάτι χαρακτηρίζει τη σχέση του Ιβάν Σαββίδη με τον ΠΑΟΚ είναι ακριβώς αυτή.

Εκ του αποτελέσματος γι΄αυτόν δεν χρειάζεται σκέψη. Μιλάνε τα συναισθήματα, δίνοντας αυτόματα την απάντηση: «Τι είναι ο ΠΑΟΚ για σένα;». «Τα πάντα! Όλα τα λεφτά κι αν μου δώσουν, τον ΠΑΟΚ που είναι η ψυχή μου, δεν τον δίνω!». Προφανώς και κυλάει μέσα στο DNA του. Είναι τρόπος επιβολής. Ανέκαθεν υπαγόμενος στην πολύ σπάνια, την πολύ ξεχωριστή κάστα ανθρώπινης ράτσας που επικοινωνεί τις σκέψεις του με τον ιδανικότερο τρόπο, την πιο κατάλληλη δυνατή στιγμή.

Και η αλήθεια είναι πως πολλά χρόνια όδευε σε αυτήν την απόφαση «και είμαι ευτυχής που την πήρα. Ακόμη κι αν όλη μου τη ζωή κάνω λάθη στα πλαίσια του ΠΑΟΚ, θα είναι η δική μου ζωή» πόσο μάλλον γιατί κανείς δεν ξέρει προκαταβολικά πως θα έπρεπε να ζήσει τη ζωή του σωστά. Το βασικό είναι να μην σε βασανίζει η συνείδησή σου. Γι΄αυτό και η δική του δεν τον βασανίζει. Καθόλου. Άλλωστε, τα σημαντικότερα πράγματα σε αυτήν τη ζωή δεν είναι… πράγματα, έχοντας άμεσα παραδεχθεί πως όλο αυτό προέκυψε καρμικά ως η πατρίδα που στερήθηκε μία ζωή.

Ανθρώπινα μπροστά του απλωνόταν ένα κύμα… επιφύλαξης που εκ του αποτελέσματος δεν τον πτόησε. Το είχε αντιληφθεί κι ο ίδιος αλλά χωρίς να ζητήσει κάτι… εκβιαστικά, αφήνοντας το χρόνο να δουλέψει υπέρ, με την έκβαση εν τέλει να τον δικαιώνει αν αναλογιστεί κανείς πως δεν φοβάται την αποτυχία, την πρόκληση. Για την ακρίβεια: «Δεν θα κουραστώ να θέτω υψηλούς στόχους. Όταν πάλευα στο δρόμο και πάλευα συχνά, ο βασικός μου στόχος ήταν να μην πέσω στα δυο γόνατα. Το να πέσεις στο ένα γόνατο δεν είναι ήττα, αλλά ο χρόνος που χρειάζεσαι για να ανασυνταχθείς. Εμείς οι Πόντιοι Έλληνες, οι Έλληνες της Διασποράς έχουμε μάθει να πεθαίνουμε όρθιοι και να μην πέφτουμε στα γόνατα».

Είχε πει πως «μέχρι το Δεκαπεντάγουστο ο ΠΑΟΚ θα γίνει δικός μου, με διάφορους τρόπους ο Θεός με οδηγούσε εκεί», εν τέλει τα κατάφερε λίγες μέρες νωρίτερα… «Έβλεπα μια ομάδα στα όρια της επιβίωσης. Πήρα μια απόφαση: Να ζήσει», πλαισιώνοντας τον εαυτό του με σωρεία αυτοπεποίθησης και βάζοντας τελεία στις άνω που κανένας δεν μπορούσε να κλείσει, δίνοντας εν καιρώ απαντήσεις που αναντίλεκτα πυροδότησαν τον εσωτερικό ανταγωνισμό στο βωμό του ονόματός του.

Προφανώς και στοχοποιήθηκε με δεδομένο πως ισχυρή του βούληση παρουσιαζόταν κατεξοχήν η αποκατάσταση της ισονομίας εντός των εγχώριων διοργανώσεων, με αποκορύφωμα την απόσυρση του ΠΑΟΚ από τη διοργάνωση Κυπέλλου Ελλάδος την αγωνιστική περίοδο του 2015-2016, ανταπαντώντας στη διαιτησία του Ανδρέα Παππά κατά την αναμέτρηση απέναντι στον Ολυμπιακό στο γήπεδο της Τούμπας. Με την υποσημείωση πως η πιθανότητα αφαίρεσης βαθμών ως τιμωρία για τον ΠΑΟΚ δεν τον ανησύχησε λεπτό.

«Ο ΠΑΟΚ ηγείται των αλλαγών που άρχισαν. Ο ΠΑΟΚ είναι η ψυχή του κινήματος που παλεύει για τη δικαιοσύνη, για όποιον έχει αυτό το στόχο. Ο ΠΑΟΚ πυροδότησε τη διαδικασία αλλαγής στις 2 Μαρτίου και είμαι πραγματικά χαρούμενος που εκείνη τη νύχτα που συναντήθηκα με τους βετεράνους και με ρωτούσαν αν αντιλαμβάνομαι ότι το -3 είναι το μίνιμουμ τιμωρίας, τους απάντησα ότι ο ΠΑΟΚ στη ζωή του έχει χάσει τόσα, που το -3 με στόχο να αποκτήσουμε καθαρό ποδόσφαιρο επιτέλους, δεν μ’ ανησυχεί καθόλου. Και τότε μου είπαν προχώρα. Ο ΠΑΟΚ είναι ο μόνος σύλλογος που πλήρωσε για τη στάση του σε αρχές με το ίδιο του το αίμα…».

Κοιτώντας πίσω αντιλαμβάνεται κανείς πως ουδέποτε μετάνιωσε για την εν λόγω πράξη, έχοντας πρωτίστως στο πλευρό του και την οικογένειά του υπό την παράλληλη προσπάθεια εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου, φωνάζοντας ανοιχτά για ένα σύστημα που έμοιαζε με φαύλο κύκλο: «Δε θέλω να πω ότι από τη στιγμή που εγώ έγινα ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, ότι ο ύπνος μου είναι πολύ καλός. Έχω μία μηχανή στο κεφάλι που λειτουργεί 24 ώρες. Αλλά πιστέψτε με και εγώ έχω παραβιάσει τον ύπνο κάποιων άλλων και κάποιοι σε αυτό το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, τώρα δεν κοιμούνται πολύ καλά».

Κάτι πολύ αναμενόμενο δεδομένου πως αρχής γενομένης από τη μονιμοποίησή του στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χώρο -κι όχι μόνο- κατάφερε να κοιτάξει στα μάτια το κατεστημένο τροποποιώντας ως επί το πλείστον την ιδέα με την οποία ενίοτε προσλάμβαναν τον ΠΑΟΚ. Ένας «φτωχός» συγγενής που είχε παραδοθεί στην αποτελμάτωση χωρίς υποτυπώδη αντίδραση στα πεπραγμένα -όπως ανέκαθεν θεωρούσαν- με τη χαρακτηριστικότερη, υποτιμητική, φράση του «ήρθαν αυτοί».

«Ναι, εμείς ήρθαμε για να βελτιώσουμε και να εξευγενίσουμε αυτό το πρωτάθλημα». Λαμβάνοντας υπόψιν δε και τα αποτελέσματα της εκκωφαντικής παρουσίας του στους Θεσσαλονικείς κάθε άλλο παρά αποτυχημένος αποδείχθηκε. Απεναντίας, αποφάσισε συνειδητά να ακολουθήσει το δύσβατο μονοπάτι, επέλεξε την τρικυμία στο καράβι του προκειμένου να διασχίσει τη θάλασσα. Πολύ απλά διότι οι υπόλοιποι δεν ήξεραν κολύμπι…

Συστατικά τα οποία θέλησε να εμφυσήσει και στους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, φροντίζοντας να αφήνει το στίγμα του με τονωτικές ομιλίες. Όπως ακριβώς και η χθεσινή (30.12) στο αγωνιστικό τμήμα δηλώνοντας εκ νέου τη στήριξή του στο γκρουπ του Ράζβαν Λουτσέσκου με αφορμή τις διακοπές των Χριστουγέννων. «Δεν θα αλλάξουμε λογική. Το κάθε παιχνίδι είναι τελικός και έτσι θα το αντιμετωπίζουμε. Έχουμε μακρύ δρόμο και θα είμαι συνεχώς δίπλα σας για να πετύχουμε τους στόχους μας. Μη χάσετε το πνεύμα που σας έχει φέρει ως εδώ».

Σαν μία... συνέχεια από το video που ο ΠΑΟΚ έθεσε σε δημοσιότητα για τις γιορτές. Όλοι έχουν ρόλο διακριτό. Σεβόμενοι τους ομαδικούς στόχους και περιορίζοντας το ατομικό καλό. Με την υποσημείωση πως ο «μαέστρος» είναι ο Ράζβαν Λουτσέσκου αλλά ακόμη και όσοι είναι πίσω από τις κάμερες φέρουν επίσης ευθύνη. Είναι γνωστό πως όταν όλα λειτουργούν σωστά, αρμονικά και με σεβασμό του ενός στον άλλον, έρχονται ιστορικές στιγμές. «Και σας εύχομαι να συνεχίσετε να γράφετε τέτοιες σελίδες στο βιβλίο του ΠΑΟΚ». Εκείνος θα είναι εκεί, δίπλα τους. Αθόρυβα μεν στην παρούσα φάση, αλλά εκεί. Άλλωστε μόνο στις φήμες και στα σενάρια που κατά διαστήματα έβγαζαν οι πολέμιοί του δεν ήταν. Θεωρητικά πάντα γιατί από τα λόγια στην πράξη υπάρχει τεράστια διαφορά.

Για τον Ιβάν Σαββίδη αυτό που είχε πραγματική αξία πέραν τούτων ήταν ο κόσμος που είχε απέναντί του παρέχοντας στον ΠΑΟΚ μέχρι στιγμής δύο πολύτιμα «κοσμήματα». Δώρα Χριστουγέννων. Αρχής γενομένης από την ανανέωση της συνεργασίας με τον Ράζβαν Λουτσέσκου μετά από ένα τηλεφώνημα αφορμή δοθείσης από τις εορταστικές μέρες. Ενισχύοντας μία σχέση που «χτίστηκε» και δοκιμάστηκε αρκετά αλλά πλέον φαντάζει ιδανική και ως εκ τούτου η όποια καθυστέρηση στη συμφωνία έμοιαζε πλεονασμός.

«Δεν σας κρύβω πως κάναμε αυτή τη συζήτηση και το καλοκαίρι και πάντα έλεγα ότι εγώ είμαι ΠΑΟΚ και ότι ανήκω στον ΠΑΟΚ! Γράψαμε ιστορία και ζήσαμε μοναδικές, εκπληκτικές στιγμές, αλλά και μεγάλη απογοήτευση. Δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ θέμα υπερβολικής σκέψης ή μεγάλης διαπραγμάτευσης. Πάντα έλεγα ότι όταν έρθει η ώρα, δεν θα είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Και αυτό έγινε ανήμερα των Χριστουγέννων. Μίλησα με το αφεντικό και μου είπε ότι θέλει να συνεχίσουμε μαζί». Τόσο απλά για κάτι τόσο σύνθετο που όμως στην πράξη ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα.

Με το... κερασάκι στην τούρτα να εντοπίζεται σε μία νέα επένδυση που δεν είναι άλλη από τη δημιουργία ενός έργου πνοής για τον οργανισμό. Το αθλητικό κέντρο Θέρμης με τον Ιβάν Σαββίδη να προχωρά στην αγορά 150 στρεμμάτων για το πιο σύγχρονο κέντρο των Βαλκανίων και εκ των κορυφαίων της Ευρώπης κάτι που αποκάλυψε σε συνάντηση με το Δ.Σ και τους υπεύθυνους των ακαδημιών. Όλα για τον ΠΑΟΚ με τις ανακοινώσεις προσεχώς περιστοιχίζοντας τους «ασπρόμαυρους» με τις καλύτερες υποδομές.

Όσο για τον ανταγωνισμό; «Καλώ την Αθήνα να έχει πιο καθαρό μυαλό. Εγώ τους ευχαριστώ, αυτοί ενώνονται και κάνουν εμάς πιο δυνατούς!». Γιατί γιγάντωσε τον ΠΑΟΚ. Γιατί έβαλε τη δική του προσωπική υπογραφή στην εξέλιξη της ιστορίας του. Γιατί ανανέωσε το συναίσθημα. Γιατί έχοντάς τον στο τιμόνι κανείς δε νοείται να φοβηθεί τίποτα. Γιατί πλέον με αυτόν ο «ασπρόμαυρος» οργανισμός έχει τα πάντα. Γιατί είναι ο άνθρωπος που συστήθηκε στην Τούμπα, υποσχόμενος να φέρει τη χαρά με ορίζοντα «να φτάσει ο ΠΑΟΚ εκεί που ανήκει, στην κορυφή». Γιατί έδωσε το λόγο του, «το λόγο του Ποντίου».