Χρησίμευε στο να καλύπτει και να προστατεύει τα ανδρικά γεννητικά όργανα αλλά και να τα κρατάει στη θέση τους.

Τον 19ο αιώνα με τη λέξη αυτή περιέγραφαν το υφασμάτινο ή δερμάτινο περίζωμα των γηγενών Αμερικάνων. Έτσι προκύπτει το κόψιμο ολόκληρου του όρου g-string όπου g σημαίνει groin (=βουβώνας) λέξη ταμπού για πολλά χρόνια. Στην Ιαπωνία αποτελούσε μέρος του ανδρικού ρουχισμού μέχρι το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου

Το 1874 δημιουργήθηκε στο Σικάγο το σπασουάρ από την εταιρία αθλητικών ειδών Sharp & Smith.

Το 1939 ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης πρόσταξε τις ημίγυμνες χορεύτριες να ντύνονται πιο ευπρεπή.

Το 1946 ο Jackues Heim και ο Louis Reard κυκλοφόρησαν το περίφημο μπικίνι.  

Ο σχεδιαστής μόδας όμως Rudi Gernreich στα μέσα του '60 πέταξε το σουτιέν του μπικίνι και λάνσαρε το μονοκίνι με στρινγκ κυλοτάκι. Από τότε οι παραλίες της Βραζιλίας ήταν οι πρώτες που γέμισαν με αυτό το είδος μαγιό στρινγκ (ονομαζόταν fio dental, οδοντικό νήμα) και κέρδισαν τις εντυπώσεις Αμερικάνων και Ευρωπαίων και τη δεκαετία του ’80 εδραιώθηκε και στην αγορά των εσωρούχων.

Το string ήταν επανάσταση! Μπορεί να θεωρείται προκλητικό αλλά ταυτόχρονα απάλλαξε τη γυναίκα από την αντιαισθητική εμφάνιση της ραφής του εσώρουχου κάθε φορά που εκείνη φορά στενή φούστα ή παντελόνι.

Παράλληλα, όσο κατέβαινε η γραμμή της μέσης στα παντελόνια και τα ντένιμ τόσο εξελισσόταν και η μόδα στα string κι έτσι τα συγκεκριμένα εσώρουχα ντύθηκαν με στρας, κορδέλες ακόμα και φτερά γιατί ναι, μια περίοδο το να φαίνεται έστω και λίγο το string θεωρούνταν σέξι.

Πηγή: sirina.tv