Porca miseria, που λένε και οι φίλοι μας οι Ιταλοί!
Κατά καιρούς στα διάφορα προολυμπιακά τουρνουά η Εθνική έχει αποτύχει ποικιλοτρόπως και χθες προσέθεσε άλλο ένα επεισόδιο σε αυτό το δραματικό σίριαλ: ένα επεισόδιο με ανατρεπτική εξέλιξη, που έφερε την ελληνική ομάδα από το -23 στο +2 και από εκεί ξανά στο -11 και στον αποκλεισμό
Το πιο εύκολο, το βολικότερο και το πλέον σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να έχουν στηθεί από χθες το βράδυ κιόλας οι γκιλοτίνες για να καρατομηθούν ο Κατσικάρης και οι δώδεκα παίκτες, οι οποίοι συμμετείχαν σε αυτήν την απόπειρα που κατέληξε σε φιάσκο, όπως και οι προηγούμενες. Οσο κοινότυπο και εάν ακούγεται, όμως, στην προκειμένη περίπτωση και επειδή αυτή η ομάδα απαρτίζεται από έξι πρωτάρηδες, που υπήρξαν κατά το μάλλον ή ήττον αθώοι του αίματος, ας μη σπεύσουμε να τους απαγχονίσουμε, αλλά ας τους δώσουμε άλλη μια ευκαιρία
Φώτη χάσαμε, λοιπόν, όπως αυτοσαρκάστηκε (με το όνομα Γιώργος) πριν από είκοσι χρόνια και ο συχωρεμένος ο Γεράσιμος Αρσένης. Προφανώς ο Κατσικάρης δεν είναι άμοιρος ευθυνών και μάλιστα έσπευσε να τις αναλάβει αμέσως, βιώνοντας την απογοήτευση της τρίτης απανωτής αποτυχίας της Εθνικής επί των ημερών του: μια αποτυχία που κόβει σε αυτήν τη φάση τα φτερά μιας νέας ομάδας, η οποία λάνσαρε ένα νέο στιλ και μια καινούργια φιλοσοφία και ελπίζω πως δεν θα αποβεί θνησιγενής.
Αυτό το διαφορετικό μπάσκετ δεν χρεοκόπησε χθες, αλλά δεν εξαργυρώθηκε κιόλας σε ουσία, καθώς η Εθνική έπεσε από την πρώτη στιγμή σε κενό αέρος και εξαναγκάστηκε από τους πολύ διαβασμένους (και για πρώτη φορά υποψιασμένους και εστιασμένους στην άμυνα) Κροάτες να κυνηγάει χίμαιρες. Τις γράπωσε κάποια στιγμή αυτές τις χίμαιρες με ένα επιμέρους σκορ 35-9, αλλά ενώ εκείνη τη στιγμή οι Κροάτες τα είχαν κάνει πάνω τους (sic) από τον πανικό τους, η ελληνική ομάδα φρόντισε να τους σκουπίσει τα οπίσθια και να τους δώσει καινούργια και καθαρά βρακιά!
Η αλληγορία έχει να κάνει με το γεγονός ότι στα επόμενα έξι λεπτά η Εθνική δεν το μάτωσε ούτε μια φορά (με σουτ εντός παιδιάς) και βάραγε στον γάμο του Καραγκιόζη με αποτέλεσμα η λήξη του αγώνα να τη βρει με παραπάνω τρίποντα (34) από δίποντα (30). Η τακτική του Πέτροβιτς να θωρακίσει τη ρακέτα για να περιστείλει τη δημιουργία και την εκτέλεση του Μπουρούση (πάνω στον οποίον έστειλε τον ομόσταβλό του στη Λαμποράλ Κούτσα, Ντάρκο Πλάνινιτς) δικαιώθηκε πανηγυρικά από τη στιγμή κατά την οποία οι παίκτες της Εθνικής είδαν το τυράκι των ελεύθερων μακρινών σουτ, αλλά έπεσαν στη φάκα, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η αδυναμία του ελληνικού μπάσκετ στο περιφερειακό σουτ είναι διαχρονική και ανίατη!
Συνέβησαν κι άλλα γεγονότα που επηρέασαν και εντέλει καθόρισαν το αποτέλεσμα: τα φάουλ και η υποτονικότητα του Νικ Καλάθη και η γενικότερη (δημιουργική και εκτελεστική) υστέρηση στη θέση «1», οι κακές περιστροφές και γενικότερα η ευάλωτη άμυνα στα pick n’ roll (που επέτρεψε στους Κροάτες να κάνουν πάρτι στο πρώτο δεκάλεπτο), η αδυναμία της Εθνικής να τρέξει στο ανοικτό γήπεδο, να υποχρεώσει τους αντιπάλους της σε λάθη και να αναχαιτίσει (είτε με το zone press είτε στο ένας εναντίον ενός) τον Σάριτς
Αφήνω για το τέλος την υπόθεση του Γιάννη Αντετοκούνμπο, ο οποίος κλήθηκε να επωμιστεί πολύ περισσότερες από τις ευθύνες που μπορεί να σηκώσει αυτήν τη στιγμή κι ενώ προέρχεται από ένα εντελώς διαφορετικό μπασκετικό περιβάλλον: άλλο πράγμα το αέναο show time, οι αιφνιδιασμοί, τα coast to coast, τα καρφώματα, οι φάσεις που αφήνουν άναυδο το κοινό, οι άνευ κόστους ήττες και το τριαλαρί τριαλαρό μπάσκετ του ΝΒΑ και άλλο πράγμα οι αγώνες χωρίς αύριο, οι σοφιστικέ ευρωπαϊκές άμυνες, το σετ παιχνίδι, η κυκλοφοριακή συμφόρηση μέσα στη ρακέτα και ο ψυχαναγκασμός τον οποίον υπέστη χθες με αποτέλεσμα να σουτάρει 0/7 τρίποντα και να κάνει έξι λάθη!
Πηγή: εφημερίδα "Goal"