Τα λόγια του άκαρδου, του Ντανιέλου του Μαϊστόροβιτς στον Χρήστο τον Αραβίδη, δημιούργησαν πολύ πόνο στους ρομαντικούς ΑΕΚτζήδε. Είχαν δεθεί με τον Πόντιο επιθετικό, όπως και με τον κοντοζουμπά, τον Βαγγέλη τον Πλατέλλα που πριν λίγο καιρό αφέθηκε ελεύθερος και πλέον βγάζει το ψωμί του στο Περιστέρι, όπου το Σάββατο (7/1/17) έκανε ντεμπούτο με τη φανέλα του Ατρομήτου. Οι δύο συγκεκριμένοι είχαν ταυτιστεί με τα δύσκολα χρόνια της Ένωσης. Ο Πλατελλάκος είχε έρθει στη Γ'Εθνική, ενώ ο Άραβας στη Β' Εθνική. Ήπιαν δηλαδή, μαζί με τους οπαδούς, σταλιά σταλιά αυτό το πικρό ποτήρι μέχρι η ομάδα να επιστρέψει στη Super League. Η ΑΕΚ όμως δεν τους ξηγήθηκε όμορφα και τους έστειλε σαν παρείσακτους, μία εποχή που φαινόταν, ότι τους έχει ανάγκη.
Παρακολουθώ τα κιτρινόμαυρα στέκια του διαδικτύου και των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης πολύ καιρό. Και ένα έχω να πω. Η απομάκρυνση του Αραβίδη και του Πλατέλλα πλήγωσε περισσότερο απ' όλους, τις γυναίκες οπαδούς της ΑΕΚ. Μιλάμε υπήρχε λατρεία και αγάπη μεγάλη για τους συγκεκριμένους παίκτες. Ελεύθερες ή πιασμένες οι Ενωσίτισσες γούσταραν πολύ αυτούς τους δύο αθλητές. Είναι και ομορφόπαιδα, μην το ξεχνάμε. Και πάντα τα ομορφόπαιδα στο ποδόσφαιρο γίνονται λαϊκοί ήρωες. Τώρα όμως ο Δικέφαλος έχασε δύο σημαντικές μονάδες και έμεινε με τον έτερο συμπαθή, Μάνταλο, ο οποίος παιχταράς είναι, ωραίο όμως δεν τον λες.
Γι'αυτό σας λέω, κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες την ΑΕΚ.