Μετά την οικογένεια Τσοχατζόπουλου, αρέστο και η οικογένεια Ψωμιάδη. Για οικονομικά εγκλήματα που ανατρέχουν στο 2001, όταν ο Μάκης είχε την ΑΕΚ.
Και για να τα λέμε όλα το δρόμο για την ΑΕΚ στον Ψωμιάδη τον έστρωσε με ροδοπέταλα η τότε Νέτμεντ. Αυτή ήταν ιδιοκτήτρια, αυτή είχε το πακέτο των μετοχών και προκειμένου να ξεφορτωθεί την ΑΕΚ, άνοιξε την πόρτα στον Μάκη Ψωμιάδη.
Αφορμής δοθείσης, λοιπόν, γυρίζω το χρόνο ακόμα πιο πίσω. Στο 1990 τέτοια εποχή. Ήταν που είχα πάει για πρώτη φορά στην Νέα Υόρκη. Και βεβαίως-βεβαίως και στην Αστόρια. Ένα Αιγάλεω, δηλαδή, έξω από το Μανχάταν. Η ελληνική παροικία με τα σέα της και τα μέσα της. Καφετέριες, πατσατζίδικα, σουβλατζίδικα, μπαρμπουτιέρες, μπουζουκια, η περίφημη "Σπηλιά'. Όλοι έχουν περάσει από κει. Από Καζαντζίδη και Μανώλη Χιώτη μέχρι Χάρυ Κλυνν, Ρίτα Σακελλαρίου και Στράτο Διονυσίου, που είχε το πρόγραμμα εκείνη την εποχή.
Συζήτηση με τους Έλληνες σχετικά με το πως έχει η κατάσταση: "καλά πάμε πατριώτη. Βγάζουμε λεφτουδάκια, αλλά είναι πολλά τα "τάξις". Και δεν μπορείς να τους φέρεις βόλτα με τίποτα. Έτσι κι είχες στην τράπεζα, πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσό π.χ πενήντα χιλιάρικα, αυτόματα γίνεται έλεγχος από την Εφορία, για το πόθεν έσχες. Αν τα έχεις βάλει αυτά τα λεφτά και είναι δηλωμένα,
ΟΚ. Αν όχι σου κόβουνε τον κώλο. Όπως καταλαβαίνεις, όσα μαύρα λεφτά κι αν έχεις είναι άχρηστα: ούτε στην τράπεζα μπορείς να τα βάλεις, ούτε ένα καλό αυτοκίνητο μπορείς να αγοράσεις, ούτε σπίτι να πάρεις. Στις γκόμενες μόνο μπορείς να τα φας, στον τζόγο και στο ντύσιμο. Να σκεφτείς ότι έναν πονηρό που αγόραζε πίνακες ζωγραφικής, κάποιος τον κάρφωσε, κάνανε ντου στο σπίτι του και τον αρπάξανε".
Όλα αυτά 22 χρόνια πριν στην Αμέρικα, πριν κάνει ντου στη Σπηλιά το FBI για να μαζέψει τη σκόνη με τα φτυάρια και τους κλείσει στο Σιγκ-Σιγκ. Απλές συνταγές και εύκολες σχετικά με τη φοροδιαφυγή. Και άλλα βαρύτερα οικονομικά εγκλήματα. Άλλωστε να μην ξεχνάμε και τον Αλ Καπόνε, για φοροδιαφυγή τον είχανε μπουζουριάσει κατ' αρχήν.
Ένα σοβαρό κράτος οφείλει άλλωστε να βρει τρόπους για να αμυνθεί απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα. Ένα ασόβαρο κράτος, όπως η Ελλάδα, δεν μπαίνει καν στον κόπο να αντιγράψει αυτές τις μεθόδους και να τις εφαρμόσει. Στην Αμερική έχουν σπουδάσει, άλλωστε, οι περισσότεροι των πολιτικών και ειδικότερα οι διατελέσαντες Υπουργοί Οικονομικών. Δεν γίνεται να μην ξέρουνε αυτά που έμαθε ο Καίσαρης σαν τουρίστας το 1990.
Δεν είναι λοιπόν ότι δεν μπορούσαν και να συνεχίζουν να μην μπορούν στην Ελλάδα. Δεν θέλουν. Συνειδητά δεν θέλουν. Συνειδητά έχουν ιδρύσει και εγκαταστήσει ένα κράτος πουτσαρά-μπουλούκι που ο καθένας κάνει ότι γουστάρει και πουθενά δεν δίνει λογαριασμό. Πρέπει πρώτα κάποιον να κάνουν τσακωτό. Ή να τον έχει καρφώσει ο απέναντι, ή η γυναίκα του, επειδή την παράτησε με δυο παιδιά για 19χρονη δίμετρη Ουκρανέζα.
Για βγαίνουν τα ρεπορτάζ στα δελτία ειδήσεων για αντιδήμαρχο στη Στερεά Ελλάδα με κατεθέσεις τριών εκατομμυρίων ευρώ. Για γιατρούς με ακόμα μεγαλύτερα (και αδήλωτα) ποσά. Για υπαλλήλους του ΙΚΑ και της Πολεοδομίας. Για αστυνομικούς και εφοριακούς. Για καλλιτέχνες, μέχρι και ρακοσυλλέκτες.
Η Εφορία στην Ελλάδα είναι σαν τον κερατά. Πάντα το μαθαίνει τελευταία. Τώρα βρέθηκε (;) άκρη στην υπόθεση Μάκη Ψωμιάδη, ύστερα από έντεκα χρόνια. Κι επειδή πέρσι το καλοκαίρι, ύστερα από δέκα χρόνια, είχε προκύψει το σόου με τα στημένα. Κι αν πατήρ και υιός Ψωμιάδης είναι προφυλακισμένοι, χιλιάδες άλλοι Ψωμιάδηδες, κυκλοφορούν ελεύθεροι. Όπως και χιλιάδες Τσοχατζόπουλοι.
Επειδή στην Ελλάδα έχει καταργηθεί το αυτονόητο. Ακόμα και τώρα, ακόμα κι αν η χώρα έχει πλέον χρεοκοπήσει οι Εφορίες δεν κάνουν αυτόματο έλεγχο του πόθεν έσχες, σε σχέση με τραπεζικές καταθέσεις. Οι εννιά στους δέκα που φοροδιαφεύγουν το φωνάζουν. Επειδή, όπως είπαμε, πρόκειται για κράτος, που ακόμα και σήμερα είναι πουτσαρά-μπουλούκι, όσοι έχουν μαύρα λεφτά, τα έχουν αξιοποιήσει σε ακίνητα κι όσα τους περισσεύουν σε καταθέσεις. Χωρίς κανείς να μπαίνει στον κόπο να τους ελέγξει. Όπως π.χ τον Σταύρο Ψωμιάδη, που όπως διαρρέεται με ετήσιο εισόδημα 7.000 ευρώ διακινούσε εκατομμύρια.
Για να πολεμήσεις τη φοροδιαφυγή, πρέπει να το θέλεις. Κι όχι με το να σπάσεις το κεφάλι σου για να βρεις τρόπους και μεθόδους. Αρκεί να αντιγράψεις αυτά που κάνουν οι άλλοι. Όταν δεν θέλεις, τους αφήνεις όλους ασύδοτους κι αρπάζεις έναν στους χίλιους και με δεκαετή καθυστέρηση μάλιστα. Και για να ελαφρύνει κάπως το πράμα, ας ακούσουμε τον Στράτο, λάιβ από την Αμέρικα, να λέει στη "Σπηλιά" τον Μεμέτη.
ΠΗΓΗ: Sport24.gr