Η ρετρό ιστορία που ακολουθεί αναδημοσιεύεται λόγω ...επικαιρότητας. Τέτοιο καιρό τα καζάνια παίρνουν φωτιά, τέτοιο καιρό η παλιοπαρέα των έιτις παραδιδόταν στη μυσταγωγία των... καζανιών. Βγάζαμε τσίπουρο. Και μετά, ό,τι άλλο μπορούσαμε να βγάλουμε...

Το σκηνικό ίδιο για καιρό. Βροχή. Ψιλή, ποτιστική, ασταμάτητη. Μέρες έβρεχε. «Θα σαπίσουμε», έλεγε ο Μαστρομανέλος, ο οποίος μισάνοιγε το πρωί το γκαράζι, έβαζε μια ταμπέλα «ΕΠΗΣΤΡΕΦΟ ΑΜΕΣΟΣ» στο μισοανεβασμένο ρολό και κατηφόριζε για τον καφενέ του Μπάφα, να στριμωχτεί ανάμεσα στο αγαπημένο του τραπέζι και το τζάκι και να τη βγάλει εκεί μέχρι να τον φωνάξει κανένας πελάτης ή... μέχρι το μεσημέρι, που ήταν και το πιο σύνηθες. Εκείνη τη μέρα δεν το σήκωσε καθόλου το ρολό, ούτε ταμπελάκι έβαλε.

Διάβασε περισσότερα στο: Άγιο μου τσιπουράκι! | gazzetta.gr

Miltos+ Γνώμες LIFE