Η ζωή της κυλούσε ήρεμα αν και ο γάμος της ήταν δύσκολος. Κάπως έτσι αποφάσισε να αλλάξει τα πράγματα, χώρισε και μετακόμισε σε άλλη πόλη. Εκεί είδε ότι υπήρχαν πολλοί άστεγοι που δεν χρειάζονταν χρήματα αλλά μια παρακίνηση για να ενταχθούν στην κοινωνία. Σκέφτηκε, λοιπόν, να δημιουργήσει έναν χώρο όπου θα γινόταν ανταλλαγές χωρίς τη μεσολάβηση χρημάτων.
Δηλαδή έφερνε κάποιος παλιά ρούχα και έπαιρνε μια ηλεκτρική συσκευή ή κάποιος που επιδιόρθωνε αυτοκίνητα μπορούσε να πάρει επιδιόρθωση από κάποιον άλλον στα υδραυλικά. Το κατάστημά της το ονόμασε «Gib und Nimm» («Δούναι και λαβείν») και πολύς κόσμος την εμπιστεύτηκε. Σιγά-σιγά είδε ότι χρήματα δεν χαλούσε καθόλου και αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά της, να πουλήσει το σπίτι της -τα παιδιά της είχαν μεγαλώσει και ήταν πλέον ανεξάρτητα- και να ζήσει χωρίς καθόλου λεφτά. Από τότε μέχρι σήμερα δεν χαλάει τίποτα, έχει μόνο 200 ευρώ στην άκρη για ώρα ανάγκης, τα υπάρχοντά της χωράνε σε μια βαλίτσα και έχει γράψει 2 βιβλία για τη ζωή της, τα έσοδα των οποίων δίνει σε φιλανθρωπίες.
ΠΗΓΗ: perierga.gr