Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αρχίζουν και η καρδιά όλου του φίλαθλου κόσμου θα χτυπάει για τις επόμενες ημέρες στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Το Πρακτορείο Sport επικοινώνησε με τον ζωντανό θρύλο, όχι μόνο της ελληνικής Αρσης Βαρών, αλλά και του ελληνικού αθλητισμού. Με τέσσερα Ολυμπιακά μετάλλια είναι ο αθλητής που έχει ανέβει περισσότερες φορές σε βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι συστάσεις είναι περιττές και ο Πύρρος Δήμας είναι ο καταλληλότερος για να μας βάλει στο πνεύμα της κορυφαίας διοργάνωσης. Ο τρεις φορές χρυσός Ολυμπιονίκης, γύρισε τον χρόνο πίσω και μας μίλησε για το πως περνούσαν οι μέρες πριν αρχίσει η μεγάλη γιορτή του αθλητισμού. Βαρκελώνη, Ατλάντα, Σίδνεϊ και Αθήνα, αναμνήσεις μιας ζωής. Παράλληλα μας αποκάλυψε τι συνέβη στην Ισπανία που τον έκανε να... σαστίσει, ενώ ευχήθηκε σε όλους τους αθλητές καλή επιτυχία και «να αποδείξουν σε όλους, ότι παρά τις δυσκολίες είμαστε εδώ, παλεύουμε και προσπαθούμε για τη χώρα μας».

ΕΡ: κ. Δήμα οι Ολυμπιακοί Αγώνες αρχίζουν. Τι περιμένετε να δούμε στο Ρίο;
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι μία ξεχωριστή διοργάνωση. Είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση. Ελπίζω κι εύχομαι να δούμε μεγάλες στιγμές, σπουδαίους Αγώνες, καλές επιδόσεις και ο κόσμος να ευχαριστηθεί αυτή τη γιορτή του αθλητισμού».

ΕΡ: Η ελληνική Αρση Βαρών θα συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο με τον Θοδωρή Ιακωβίδη. Τι θα τον συμβουλεύατε;
«Καταρχήν θα ήθελα να του ευχηθώ καλή επιτυχία. Ευχομαι να υλοποιήσει τους στόχους που έχουμε θέσει. Αυτό που θα τον συμβούλευα είναι να ζήσει την εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Θοδωρής βρίσκεται ήδη στο Ρίο και η κάθε στιγμή θα τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για την ελληνική Αρση Βαρών που θα έχει εκπρόσωπο σε ακόμη μία Ολυμπιάδα. Γιατί έτσι δίνουμε ερεθίσματα και στα νέα παιδιά. Χωρίς την πολύτιμη βοήθεια της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., που είναι εθνικός χορηγός της ΕΟΑΒ, πιστεύω πως πολύ δύσκολα θα είχαμε καταφέρει να πάρουμε την πρόκριση».

ΕΡ: Εχετε συμμετάσχει τέσσερις φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες και έχετε κατακτήσει τρία χρυσά μετάλλια κι ένα χάλκινο. Ποιο είναι το συναίσθημα ενός αθλητή πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες;
«Είναι δύσκολο να σας το περιγράψω. Για εμάς που υπηρετούμε τα λεγόμενα «μικρά» αθλήματα, που μόνο μικρά δεν είναι, υπάρχει μεγάλη? ανυπομονησία. Ο κόσμος στρέφεται στα αθλήματά μας και περιμένει να δει και να ζήσει τις αγωνίες μας. Από την? αφάνεια, τα φώτα στρέφονται πάνω μας. Όταν μάλιστα δεν έχεις ανάλογες εμπειρίες, νιώθεις πραγματικά? πρωτόγνωρα συναισθήματα!».
ΕΡ: Βαρκελώνη, Ατλάντα, Σίδνεϊ και Αθήνα. Πως αισθανόσασταν πριν αρχίσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
«Πραγματικά σε κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες το ζούσα διαφορετικά. Στη Βαρκελώνη το συναίσθημα που με κυρίευε είναι αυτό της ανυπομονησίας. Ηταν η πρώτη μου συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και ήθελα να ζήσω την εμπειρία. Παράλληλα ήξερα ότι είχα τη δυνατότητα να κατακτήσω ένα μετάλλιο και έπρεπε να το αποδείξω?
Μετά την επιτυχία της Βαρκελώνης συμμετείχα στην Ατλάντα με πολλά όνειρα. Η κατάκτηση του χρυσού μου είχε φέρει αναγνωσιμότητα και επέστρεφα εκεί ακριβώς που είχαν ξεκινήσει όλα για μένα. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ηθελα πάρα πολύ να αποδείξω ότι δεν είχα ανέβει τυχαία στο βάθρο.
Στο Σίδνεϊ, ήμουν πλέον καταξιωμένος με δύο χρυσά στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ειχα μπροστά μου μία μοναδική ευκαιρία και να γράψω το όνομά μου στην ιστορία της Αρσης Βαρών. Επρεπε, όμως, να μείνω συγκεντρωμένος στον στόχο και να κρατήσω χαμηλούς τόνους. Τα φώτα της δημοσιότητας έπεφταν πάνω μου κι έπρεπε να μείνω προσηλωμένος στον στόχο μου. Ολοι ήθελαν ένα μετάλλιο κι αυτό μπορούσε να με αποσυντονίσει. Επίσης ο παλμός και η στήριξη των ομογενών ήταν κάτι που δεν το περίμενα. Ελληνες από όλη την Αυστραλία ήρθαν και με στήριξαν στην προσπάθειά μου.
Όσο για την Αθήνα, ήταν τελείως διαφορετικά. Ηξερα ότι ήταν ο τελευταίος μου αγώνας. Οι πολλοί τραυματισμοί, όμως, δεν με είχαν αφήσει να προετοιμαστώ όπως ήθελα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να έχω έναν καλό αγώνα, μπροστά στους συμπατριώτες μου. Μέσα στο σπίτι μου. Να ευχαριστηθώ την τελευταία μου παράσταση. Κι έτσι έγινε!».

ΕΡ: Στη ζωή σας δύο φορές ήσασταν σημαιοφόρος της Ελλάδας. Στην Ατλάντα και στην Αθήνα. Τι βιώσατε εκείνη τη στιγμή που μπήκατε πρώτος στο γήπεδο;
«Τα συναισθήματα είναι μοναδικά. Δεν σηκώνεις απλά μια σημαία. Δεν μπαίνεις απλά πρώτος σε ένα γήπεδο. Σηκώνεις μια ολόκληρη ιστορία. Την ιστορία των Ολυμπισμού που έδειξαν οι Ελληνες σε όλο τον κόσμο. Τις αξίες του αθλητισμού και πόσο πολύ μπορεί να ενώσει και να βοηθήσει τους λαούς. Σίγουρα, πάντως η τελετή έναρξης της Αθήνας ήταν ξεχωριστή και θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου».

ΕΡ: Υπάρχει κάποιο περιστατικό που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
«Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, μία ημέρα μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, είχαμε πάει στη Ράμπλα (σ.σ. κεντρικός πεζόδρομος) για να δώσω μία συνέντευξη και να κάνω μία φωτογράφιση. Ημουν με το μαγιό κι ο κόσμος με κοιτούσε σαν? εξωγήινο. Μόλις έβγαλα το μετάλλιο έσπευσαν όλοι κοντά και φώναζαν medalla de oro (σ.σ. χρυσό μετάλλιο). Ακόμα θυμάμαι τις φωνές τους. Πραγματικά είχα σαστίσει. Επίσης η απονομή στην Αθήνα ήταν σαν να ζω σε όνειρο».

ΕΡ: Τέλος, η Αρση Βαρών έχει συνδυάσει το όνομά της με την φράση του κ. Ιακώβου «κάτσε κάτω από τη μπάρα». Ποιο θα ήταν το μήνυμά σας στους αθλητές που θα αγωνιστούν στο Ρίο;
«Να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό για την Ελλάδα. Η χώρα μας και οι συμπολίτες μας έχουν τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, την ανάγκη για επιτυχίες. Εύχομαι να κάτσουν όλοι κάτω από την μπάρα και να σηκώσουν την Ελλάδα ψηλά. Να αποδείξουν σε όλους, ότι παρά τις δυσκολίες είμαστε εδώ, παλεύουμε και προσπαθούμε για τη χώρα μας».

Υγεία LIFE