Ξαφνικά μοιάζει να είναι εκείνος που φταίει για το καθεστώς ατιμωρησίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο, για την άρνηση της Ελλάδας να πατάξει τη διαφθορά και να καθαρίσει τον χώρο από λαμόγια και παράνομους. Ο μόνος εκπρόσωπος της πολιτείας που έχει τα κότσια να μην κρύβεται στις δύσκολες στιγμές αυτής της διαδρομής, ο οποίος ήταν και ο πιο ειλικρινής στον σχολιασμό της απόφασης της πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΟ που ακύρωσε τον υποβιβασμό του Βόλου και της Καβάλας, παρουσιάστηκε ξαφνικά «σαν από άλλον πλανήτη» στα δελτία ειδήσεων και ως φαβορί για αποχώρηση από τη θέση ευθύνης που κατέχει.
Θεωρώ εντελώς άσκοπο να αραδιάσω επιχειρήματα συνηγόρου υπεράσπισης του γ.γ.Α., του μόνου που πέρασε από τη γραμματεία με τέτοια διάθεση και τέτοια κότσια για κανονική δουλειά και όχι αργομισθία και νταραβέρια. Δεν στέκομαι σε αυτό, διότι δεν είναι αυτό το θέμα μας. Είναι εξοργιστικό να παρουσιάζεται σαν εξωγήινος το μοναδικό στέλεχος της κυβέρνησης που έχει μια κάποια σχέση με την αγορά του ποδοσφαίρου, που έχει τολμήσει να μπει και να κυκλοφορήσει στους διαδρόμους αυτής της κοινωνίας, που έχει αντίληψη του τι και γιατί συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Δίχως καμιά απολύτως υπερβολή, όλοι οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι κυβερνητικοί, μηδενός εξαιρουμένου, ζητούν μεταφραστή ακόμα και στην πιο απλή συζήτηση για ποδόσφαιρο και έχουν κάνει πλήθος μαθημάτων για να καταφέρουν να ορθώσουν δημόσιο λόγο που δεν προκαλεί μόνο γέλιο.
Δεν μου μοιάζει καθόλου τυχαίο όλο αυτό που αντιλαμβάνομαι ότι συμβαίνει από την ώρα που οι παλαίμαχοι δικαστές της ΕΠΟ έκαναν την εφεύρεση που οδήγησε στην ποινή η οποία έβαλε οριστικά το ποδόσφαιρο στην εποχή της απαξίωσης. Ο Μπιτσαξής ήταν το μόνο ενοχλητικό, για τα συμφέροντα, μέλος σε αυτό το παρεάκι που διοικεί τον τόπο και τον αθλητισμό. Και τώρα πρέπει να βγει από τη μέση. Οχι επειδή θεωρήθηκε επικίνδυνος για την υγεία και τη ζωή των συμφερόντων, αλλά και μόνο επειδή τολμά και μπορεί να γίνεται ενοχλητικός. Δεν θα μου προκαλέσει καμιά εντύπωση μια απόφαση για αποχώρησή του. Ούτε αν αύριο αλλάξει η σύνθεση των επιτροπών της ΕΠΟ, αν αλλάξει η εισαγγελέας ή ο ανακριτής που χειρίζεται τα στημένα. Θα είναι η πρώτη φορά στη ζωή της Ελλάδας που θα συμβεί κάτι τέτοιο;
Πέρα από όλα τα άλλα, ο Μπιτσαξής πληρώνει, στις εντυπώσεις, και την επιλογή του να σκεφτεί φωναχτά και να μιλήσει ειλικρινά στον δημόσιο λόγο του για όλο αυτό που προσπαθεί με τη στήριξη της κυβέρνησης, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, να επιτύχει. Θα ήταν πολύ πιο εμπορικός ο δημόσιος αφορισμός της επιτροπής εφέσεων της ΕΠΟ. Θα γινόταν αρεστός αν χαρακτήριζε σκάνδαλο την απόφαση και αν μας φλόμωνε στις ντεμέκ απειλές ότι η πολιτεία θα την τσακίσει τη διαφθορά και θα βάλει όλους τους κακούς του ποδοσφαίρου στη φυλακή. Με τέτοια παραμύθια μεγαλώσαμε, τέτοια παραμύθια θέλουμε να συνεχίσουμε να ακούμε οι Ελληνες. Οποίος τολμά να αλλάζει τα λόγια και να μιλήσει ειλικρινά γίνεται, αυτομάτως, ανεπιθύμητος, ακατάλληλος, γραφικός, ανίκανος, εκτός τόπου και χρόνου.
Το μεγάλο κακό που της έκαναν, αυτής της υπόθεσης, οι αποφάσεις της Super League και της ΕΠΟ είναι το ξενέρωμα που προκάλεσαν στον κόσμο που παρακολουθεί. Αυτός, όμως, ήταν ο στόχος, όπως πολύ καλά καταλαβαίνουμε σήμερα. Φάγαμε το παραμύθι, έγιναν όλα όπως τα ήθελαν αυτοί που τα κανόνισαν και τώρα σιγά σιγά θα ξεπατωθούν κι όλοι όσοι έβαλαν την παράνομη αγορά του ποδοσφαίρου σε τέτοια αναστάτωση. Διότι το ρεύμα της κάθαρσης έχει ήδη εμποδιστεί και ο κόσμος, μαζί με τα media, αρχίζει να ξαναπέφτει σε ύπνωση. Οι Μπιτσαξήδες αυτού του τόπου θα διαπιστώσουν σύντομα ότι είναι μόνοι και αβοήθητοι. Και η ζωή συνεχίζεται, όπως παλιά, σαν να μη συνέβη τίποτα.
Πώς σου φάνηκε το «clasico»; Καλή δόση ποδοσφαίρου μέσα στο κατακαλόκαιρο, συμφωνείς;
Ηταν σαν προϊόν παραγγελίας των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων αυτή την εποχή. Για να θυμηθούν τι χάνουν, τι τους στερεί η εγχώρια αγορά που δεν λέει να βάλει μυαλό και να μάθει να παίζει ποδόσφαιρο. Αυτό το παιχνίδι, δηλαδή ακόμη μια επίδειξη κανονικού ποδοσφαίρου, ήρθε την εποχή που οι Ελληνες αναρωτιούνται αν έχουν ποτέ ξενερώσει περισσότερο με το ντόπιο ποδόσφαιρο. Αν έχω συναντήσει εκατό ανθρώπους τις τελευταίες πέντε έξι ημέρες οι ενενήντα, δίχως υπερβολή, μου λένε το ίδιο πράγμα: δεν το σκέφτηκα καν για διαρκείας φέτος, και δεν αποκλείεται να μη του δώσω καν σημασία του πρωταθλήματος. Θα τη βγάλω με Champions League, αγγλικό και ισπανικό πρωτάθλημα. Δεν ξαναδίνω ούτε σεντς σε αυτούς που μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα.
Η ψυχαγωγία, ο πολιτισμός που παράγει το ποδόσφαιρο αυτού του επιπέδου, σαν το προχθεσινό, η ποιότητα των παροχών προς θεατή και τηλεθεατή είναι κίνητρα, προς τον Ελληνα, για να γίνει πολύ πιο επιλεκτικός στο εξής στις ποδοσφαιρικές επιλογές του. Συμφωνώ με όσους με πλησιάζουν για να μου πουν ότι τέτοια αποχή και αδιαφορία σαν αυτές που έρχονται, το ελληνικό πρωτάθλημα δεν τις γνώρισε ποτέ. Δεν έχω την αφέλεια να απαιτώ από τις ελληνικές ομάδες να γίνουν ισπανικές και από το πρωτάθλημα να γίνει Πριμέρα. Ομως η σύγκριση του προχθεσινού θεάματος, συνολικά, με αυτό που πουλάει η ελληνική αγορά σε αναγκάζει να βάλεις τα κλάματα.
ΠΗΓΗ: sday.gr