Από την προηγούμενη Τρίτη χρωστάω την ολοκλήρωση της μπασκετικής ιστορίας με τους Ανεμόμυλους, οι οποίοι έπαιρναν μέρος στο τοπικό τουρνουά της περιοχής και ήδη είχαν χάσει πολλά με λίγα το πρώτο τους παιχνίδι...

Θυμηθείτε την αρχή της ιστορίας. Και τώρα πάμε στη συνέχεια...

Στο πρώτο ημίχρονο του ματς με τον Αστέρα τίποτα δεν πήγαινε καλά. Χάναμε έντεκα πόντους. Εγώ είχα βάλει δέκα, τους πιο πολλούς με βολές. Ο Δεμπασκαλάς μούντζωνε με εκείνα τα δαχτυλάκια από την εξέδρα. Στα μισά του δευτέρου ημιχρόνου (τότε δεν είχε δεκάλεπτα), είχε αρχίσει να μουντζώνει τους αντιπάλους, ενώ λίγο πριν το τέλος, είχε αρχίσει να τους δείχνει και την πραμάτεια του, κατεβάζοντας εκείνα τα χεράκια τεντωμένα στον καβάλο του πανταλονιού του.

Κερδίζαμε! Ξεσκίστηκα, εδώ που τα λέμε. Μέχρι και τρίποντο με ταμπλό έβαλα, ενώ ο Νώντας στην τελευταία φάση πέταξε την μπάλα από τη σέντρα κι αυτή έπεσε μέσα! Τέλειωσα με τριαντατέσσερους και κερδίσαμε με οκτώ. Στο ματς της πρόκρισης με τους Τρίποντους, έγινε πάρτι. Στο 101-38 έβαλα εξηνταεννιά και για όποιον δεν πιστεύει, έχω βαστήξει το φύλλο αγώνα!

Στον ημιτελικό παίξαμε με τον πρώτο του άλλου ομίλου. Καλή ομάδα, πλήρης, οι ...«Σίξερς», αλλά είχαμε πάρει φόρα. Ήταν η βραδιά του Νώντα. Βάλαμε από εικοσιπέντε και κερδίζαμε όλο το ματς από δέκα πόντους και πάνω. Τελικό σκορ; 59-48. Είπαμε, μάζευα τα φύλλα αγώνα.

Στον τελικό έπρεπε να ξορκίσουμε τους δαίμονές μας. Τα Γκαλάκια μας περίμεναν με την άνεση που τους έδινε το +15 της προηγούμενης βδομάδας. Μας είχαν και το ήξεραν. Κι εμείς το ξέραμε πριν μια βδομάδα, αλλά τώρα το πιστεύαμε. Ο τελικός έγινε υπό το φως των προβολέων(!), τέλη Αυγούστου και το γηπεδάκι ήταν γεμάτο, τόσο από την πλευρά που ήταν οι εξέδρες όσο και από την άλλη, όπου είχε γεμίσει γύρω γύρω από τις γραμμές με όρθιους. Μέχρι και ο Μαστρομανέλος με τον Πέτρο της Κουφής είχαν έρθει, για να κάνουν φασαρία με τον Δεμπασκαλά. Ο Πέτρος της Κουφής ήθελε να το παίξει και προπονητής κι έδινε οδηγίες πριν το ματς, με συστήματα αλά Πάτ Ράιλι: «Άκου τι θα κάνεις», είπε στον πλέι-μέικερ Παππού. «Θα κατεβάζεις την μπάλα και θα τη δίνεις στον Μίλτο. Οι άλλοι θα πηγαίνετε στις γωνίες για να του δίνετε χώρο».

Διαβάστε την υπόλοιπη ρετρό ιστορία του νταλικέρη στο gazzetta.gr

Miltos+ Γνώμες LIFE Ψυχαγωγία Μπάσκετ SPORTS