Ήταν δεδομένο ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα σταμάτησε να παίζει άμυνα, όσο κι αν έβαζε στην επίθεση, κάποια στιγμή θα σταματούσε. Τα 5/5 τρίποντα με τα οποία ξεκίνησε, ήταν παρά φύσιν. Οπως και όλος ο ρυθμός του αγώνα στο πρώτο ημίχρονο. Η Ελλάδα έκανε κάτι ανεπίτρεπτο κόντρα στους Ρώσους. Αποφάσισε ότι μπορεί να κερδίσει παίζοντας επίθεση. Ε, δεν γίνεται έτσι.

Μέσα σε λίγες αράδες συνοψίζεται η εικόνα ενός αγώνα, που ελπίζουμε να μην έχει καμία άλλη απώλεια (οποιασδήποτε φύσεως), πλην της αγωνιστικής. Το λέω αυτό, διότι η ψυχολογία της είναι τόσο ευμετάβλητη, που το "στραπάτσο" της Ρωσίας μπορεί να μας κάνει να χάσουμε τα αυγά και α πασχάλια.

Το παιχνίδι αυτό, πάει, τελείωσε και να μην ξανάρθει. Ούτε κορώνες απογοήτευσης χρειάζονται, ούτε μηδενισμοί. Ηταν τόσο προφανές τι έφταιξε για την ήττα, που δε χρειάζεται καν οι παίκτες να το δουν ξανά σε βίντεο... Εστω κι αν όπως λέει ο Μπράμος... ¨Είναι τόσο δυσάρεστο να ξαναβλέπεις τον κακό εαυτό σου, που σε κάνει να ντρέπεσαι".

Το ζήτημα πλέον είναι τι γίνεται από εδώ και στο εξής. Και η λογική λέει..."Bienvenue France" ή αλλιώς... "Καλώς ήρθε το (αείμνηστο, όπως και η δραχμούλα), φράγκο". Κι όπως αναφέρεται και στον τίτλο (ελαφρώς παραφρασμένο).... Fr(e)ncore! Γαλλία και πάλι Γαλλία, δηλαδή!

Η ιστορία παίζει παράξενα παιχνίδια, λες και έχει βαλθεί να αξιολογήσει τη δύναμη της παράδοσης. Ανεξαρτήτως τι θα γίνει στον αγώνα με τη Γεωργία, η Ελλάδα είναι τρίτη στον όμιλο και στα προημιτελικά θα παίξει με τον ηττημένο του σημερινού (πια) αγώνα της Ισπανίας με τη Γαλλία. Τον αγώνα, που όπως μας έλεγε ένας καλός και πολύπειρος φίλος δημοσιογράφος, οι Γάλλοι δεν έχουν καμία επιθυμία να τον κερδίσουν.

Οι λόγοι είναι απλοί, όπως τουλάχιστον τους καταθέτει ο δημοσιογράφος της Εκίπ...

α) Δεν επιλέγουν αντίπαλο την Ελλάδα για τα προημιτελικά από τον δικό μας όμιλο, αλλά αφού έρχονται έτσι τα πράγματα, αισθάνονται για πρώτη φορά έτοιμοι και δυνατοί να λήξουν το θέμα της πελατειακής σχέσης που έχουν τα τελευταία χρόνια με την Εθνική μας ομάδα. "Ηρθε η ώρα να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία. Είμαστε καλύτεροι από κάθε άλλη φορά, κερδίζουμε και βάζουμε τέρμα σε όλη αυτή την φιλολογία. Νίκη και το παρελθόν διαγράφεται μία και καλή. C'est fini!". Που λένε και οι Γάλλοι...

β) Ο πιο βασικός λόγος που η ομάδα του Κολέ, επιθυμεί να βγει δεύτερη είναι γιατί στον ημιτελικό θα αποφύγει τα δύο φαβορί για ένα μετάλλιο. Την Ισπανία και τη Λιθουανία! Από τη δεύτερη θέση πια, η Γαλλία, στον ημιτελικό (αν περάσει) θα αντιμετωπίσει τον νικητή της Ρωσίας (ή τον Σκοπίων) με τη Σερβία (ή την Τουρκία).

γ) Τους ανησυχεί το γεγονός ότι μέχρι τον προημιτελικό μεσολαβούν τρεις ολόκληρες μέρες, χρονικό διάστημα που είναι πιθανό να αποδιοργανώσει οποιαδήποτε ομάδα. Μήπως θυμάστε πως την είχε πατήσει το 2003 η Ελλάδα που πήγε τρένο μέχρι τα προημιτελικά για να ηττηθεί από τους Ιταλούς, έχοντας μείνει εκτός αγώνων για 4 μέρες;

δ) Και τέλος: Οι παίκτες της Γαλλίας, δείχνουν να μην έχουν μεγάλη ζέση να διεκδικήσουν μέχρι τέλους τη νίκη επί της Ισπανία. Κι εκεί τελειώνει η ιστορία

Το δυσάρεστο αποτέλεσμα για την Εθνική μας ομάδα πάντως δεν ήταν ήττα από τη Ρωσία, όσο κυρίως η νίκη των Σκοπίων επί της Σλοβενίας, που ουσιαστικά γκρέμισε όλα τα μύχια όνειρα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Ετσι, ο αγώνας με τη Ρωσία, ήταν δεδομένο πως δεν είχε κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον. Η τέλος πάντων σχεδόν κανένα.

Ακόμα και η δεύτερη θέση θα ήταν Mission impossible για την ελληνική ομάδα, αν κέρδιζε τους Ρώσους. Οπότε, πιθανώς και οι διεθνείς να υποτάχθηκαν στη μοίρα τους που προέβλεπε μία μεγάλη νίκη. Πλέον για να επιτευχθεί ο στόχος του Προολυμπιακού, η Εθνική χρειάζεται μία τεράστια νίκη. Κι αυτό γιατί σε περίπτωση ήττα από τους Γάλλους (ή τους Ισπανούς, αλλά είναι απίθανο αυτό), θα χρειαστεί στον αγώνα του γκρουπ για τις θέσεις 5-8 να κερδίσει στον πρώτο αγώνα τον ηττημένο του προημιτελικού Ρωσίας (ή Σκοπίων) με Σερβία (ή Τουρκία). Κι αυτό είναι πραγματικά δύσκολο.

Αρα λοιπόν, είτε το θαύμα, είτε ο ρεαλιστικός στόχος, περνάει μέσα από μία μεγάλη, πραγματικά μεγάλη νίκη... Πάμε να την κάνουμε!

ΠΗΓΗ: sentragoal.gr