Για να είμαι ειλικρινής δεν πέρασα και το καλύτερο κυριακάτικο μεσημέρι παρακολουθώντας τον αγώνα του ΠΑΟΚ με την Δόξα Δράμας. Εννοώ πως δεν θα έχανα και τίποτε αν δεν παρακολουθούσα το παιχνίδι.

Σε καμία περίπτωση δεν σκοπεύω να μειώσω τη νίκη του ΠΑΟΚ. Δεν δικαιούμαι και δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο. Έχω τοποθετηθεί άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν, κι έχω πει ότι κάθε νίκη προσθέτει στο σακούλι 3 βαθμούς ανεξάρτητα από το όνομα του αντιπάλου.

Ο Δικέφαλος έκανε αγγαρεία στο Καυτανζόγλειο. Οι παίκτες του έπαιξαν όσα έπρεπε για να κερδίσουν τον αντίπαλο τους και να προσθέσουν τρεις βαθμούς στο ενεργητικό τους. Ειδικά μετά το 2-0 ο ΠΑΟΚ εγκατέλειψε το παιχνίδι και απλά περίμενε το σφύριγμα της λήξης.

Η Δόξα δεν ήταν σε θέση να απειλήσει τον Δικέφαλο ακόμα και όταν οι παίκτες του Μπόλονι παράτησαν εντελώς το παιχνίδι. Ο Κατσαβάκης παρουσιάστηκε -όπως πάντα- καλά διαβασμένος αλλά η διαφορά δυναμικότητας των δυο ομάδων ήταν μεγάλη και παρά την φιλότιμη προσπάθεια των παικτών της Δράμας στο ξεκίνημα του αγώνα, η πλάστιγγα έγειρε προς τον Δικέφαλο.

Υπ΄ αυτές τις συνθήκες ο αγώνας δεν αντέχει σε καμία κριτική. Περισσότεροι έμοιαζε με τυπική διαδικασία. Στα συν για τον ΠΑΟΚ ότι ο Γλύκος πήρε ένα ακόμα παιχνίδι στην πλάτη του και ετοιμάζεται σιγά-σιγά για το μέλλον.

Διαβάστε το υπόλοιπο άρθρο στο gazzetta.gr

Δόξα Δράμας Γνώμες LIFE Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS