Ο Πάμπλο Εσκομπάρ, ο διαβόητος ναρκέμπορος που το όνομά του έγινε συνώνυμο της διαφθοράς, της βίας και της κοκαΐνης σε ολόκληρο τον Κόσμο, δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε: καταμεσής της ζούγκλας του Αμαζονίου στη Βολιβία, βρισκόταν στο μοναδικό μέρος στον πλανήτη όπου ακόμα πίστευαν με φανατισμό ότι ο Αδόλφος Χίτλερ και οι ορδές του είχαν θριαμβεύσει· κι ας είχαν περάσει περίπου 40 χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!

Η μάντρα που προστάτευε την περιοχή έφερε διακριτικά με κόκκινα και μαύρα χρώματα κι ανάμεσά τους ξεχώριζε η σβάστικα. Σε κάθε γωνιά των εσωτερικών χώρων υπήρχαν αφίσες, ύψους και τεσσάρων μέτρων, με την εικόνα του Φίρερ. Δεκάδες ψηλοί, χλωμοί, ξανθοί άντρες, ντυμένοι με τις κομψές μαύρες στολές των SS, χαιρέτησαν σηκώνοντας τα χέρια τους σε ευθεία γραμμή και πρόφεραν τα λόγια που πολλοί πίστευαν ότι δεν θα ακούγονταν ποτέ ξανά: «Χάιλ Χίτλερ»!

Ένας ηλικιωμένος άνδρας πάνω κάτω εβδομήντα χρονών, με φαλάκρα, κοντόχοντρος, που φορούσε ένα βαρύ μαύρο παλτό, έσπευσε να υποδεχτεί τον Εσκομπάρ· του έσφιξε το χέρι και παρουσιάστηκε λέγοντας ότι ήταν ο ανώτατος διοικητής της Γκεστάπο στη νότια Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι τρεις άνδρες από την Κολομβία: ο Εσκομπάρ, ο ξάδερφός του και ο Γκονζάλο Ροντριγες Γκάτσα (ένας από τους ηγέτες του καρτέλ του Μεντεγίν μαζί με τους αδελφούς Οτσόα και τον Εσκομπάρ) κατάλαβαν τότε, ότι το μακρύ ταξίδι που είχαν κάνει από την πατρίδα τους, άξιζε τον κόπο.

Ο Κλάους Μπάρμπι αυτοπροσώπως!

Το 1976 δεν είχε ξεμυτίσει από το χώμα ούτε ένα βλαστάρι κόκας στην Κολομβία, οπότε ο Πάμπλο Εσκομπάρ, που είχε μπει για τα καλά στη διακίνηση ναρκωτικών μέσω Ισημερινού, ταξίδεψε στη Βολιβία για να συναντηθεί με τον Ρομπέρτο Σουάρες, έναν γαιοκτήμονα, κτηνοτρόφο και διακινητή ναρκωτικών, γνωστό ως ο Βασιλιάς της Κόκας. Στα αχανή εδάφη του, στη Σιέρα Μπάχα, ο Σουάρες, εκτός από τη συμφωνία με την οποία τα αεροπλάνα του θα γέμιζαν με φύλλα κόκας τα εργαστήρια επεξεργασίας στις ζούγκλες της Κολομβίας, θα σύστηνε για πρώτη φορά στον Εσκομπάρ τον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για την καλλιέργεια των χιλιάδων στρεμμάτων κόκας στον Αμαζόνιο της Βολιβίας, κάποιον Κλάους Μπάρμπι!

Ο Μπάρμπι είχε πατήσει το πόδι του στη Βολιβία το 1951, ξεφεύγοντας από τη γαλλική κυβέρνηση που τον αναζητούσε για τα αμέτρητα εγκλήματα που διέπραξε όταν ήταν ανώτατος διοικητής της Γκεστάπο στη Λυών. Ο Μπάρμπι ήταν υπεύθυνος για εκτελέσεις, βασανισμούς, εκβιασμούς και φυλακίσεις μελών της Αντίστασης στην νότια Γαλλία, την εποχή της Ναζιστικής Κατοχής. Ένα από τα προτερήματα του Κλάους Μπάρμπι, που τον έκανε να κερδίσει τον σεβασμό των οπαδών του, ήταν η ευχαρίστηση που έβρισκε στο να σκοτώνει.

Ο Μπάρμπι ήταν ένας αδίστακτος φονιάς που είχε στείλει εκατοντάδες παιδιά στα κρεματόρια του Άουσβιτς και ηδονιζόταν να σαπίζει στο ξύλο τους «άθλιους Γάλλους αντιστασιακούς» που είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια του· η σκληρότητά του, μάλιστα, του είχε χαρίσει το παρατσούκλι που θα τον έκανε διάσημο σε ολόκληρο τον Κόσμο: ο Χασάπης της Λυών.

Από τους Ναζί στη CIA!

Ο Κλάους Μπάρμπι ήταν υπεύθυνος για 14.000 θανάτους στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Επιστρατεύτηκε από τη CIA για να πολεμήσει τον κομμουνισμό και όταν βρισκόταν με φίλους καυχιόταν ότι βοήθησε να συλληφθή και να δολοφονηθεί ο Τσε Γκεβάρα!

Το όνειρο του Μπάρμπι ήταν να σπουδάσει θεολογία κι όταν δεν το κατάφερε συμμάχησε με τον Σατανά! Στρατολογήθηκε στις Υπηρεσίες Ασφαλείας (SD) των SS, ενώ πλήρες μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος έγινε το 1937. Το Νοέμβριο του 1942 μετατέθηκε στη Λυών ως επικεφαλής της Γκεστάπο με τον βαθμό του λοχαγού, αφού νωρίτερα είχε θητεύσει στο Άμστερνταμ και στη Ντιζόν. Εγκατέστησε το διοικητήριο στο ξενοδοχείο Τερμινούς και έμεινε στην Ιστορία για τα αποτρόπαια βασανιστήρια, στα οποία υπέβαλε αδιακρίτως άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Υπάρχουν καταθέσεις που μιλούν για ακραίες σεξουαλικές κακοποιήσεις, ηλεκροπληξίες και σπάσιμο οστών των κρατουμένων στα κελιά της Γκεστάπο. Και μάλιστα πολλοί υποστήριξαν ότι ο ίδιος ο Μπάρμπι υπέβαλλε σε βασανιστήρια τους κρατουμένους.

Όταν τέλειωσε ο Πόλεμος, και παρά το γεγονός ότι είχε οδηγήσει ολόκληρες οικογένειες σε στρατόπεδα θανάτου, οι Ηνωμένες Πολιτείες τον στρατολόγησαν ως κατάσκοπο της CIA. Κάποτε κάποια στιγμή κάποιοι ανακάλυψαν ότι ο Χασάπης της Λυών, ήταν ζωντανός και μάλιστα έμμισθος υπάλληλος της CIA. Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του Κλαόυς Μπάρμπι και το γεγονός ότι θα αντιμετώπιζε δίωξη για τα φρικτά εγκλήματα πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της ευθύνης για τους θανάτους 14.000 ανθρώπων, η CIA ζήτησε τη βοήθεια του Βατικανού για να αλλάξει το όνομά του σε Κλάους Άλτμαν και να τον φυγαδεύσει στη Βολιβία το 1951.

Ο Μπάρμπι έφτασε στη χώρα του Σιμόν Μπολιβάρ, έγινε συνταγματάρχης στον βολιβιανό στρατό όπου είχε υπό τις διαταγές του, τους τρομοκράτες που ονομάζονταν «Fiances of Death » (Μνηστήρες του Θανάτου)· επίσης έκανε αυτό που γνώριζε άριστα: παρείχε συμβουλές στον βολιβιανό στρατό σχετικά με τις τεχνικές ανάκρισης και βασανιστηρίων! Στο κρησφύγετό του στη ζούγκλα του Αμαζονίου της Βολιβίας, ο Μπάρμπι είχε φορέσει ξανά τη στολή των SS και καμάρωνε.

Τα... θηρία συναντήθηκαν στη ζούγκλα

Και τώρα, ο Χασάπης της Λυών ήταν εκεί μπροστά στον διαβόητο Πάμπλο Εμίλιο Εσκομπάρ Γκαβίρια, τον χαιρετούσε ναζιστικά και περίμενε να σφίξουν τα χέρια με θέρμη. Στις 8 Ιανουαρίου του 1981, ο Κλάους Μπάρμπι έδειξε στον Πάμπλο Εσκομπάρ, στον Γκουστάβο Γκαβίρια και στον Ροντρίγκες Γκάτσα τα χιλιάδες στρέμματα της κόκας που θα κατέληγε σε εργαστήρια στην Κολομβία. Οι Βολιβιανοί Ναζί συμφώνησαν να δώσουν στο Καρτέλ του Μεντεγίν το 90% της παραγωγής με την οποία θα πλημμύριζαν τους δρόμους των Ηνωμένων Πολιτειών με την άσπρη σκόνη. Επιπλέον, ο Μπάρμπι θα ήταν ο σύνδεσμος του Εσκομπάρ με την Τράπεζα Ambrosiano, που ανήκε στο Βατικανό. Μετά τις λεπτομέρειες της συμφωνίας και τις χειραψίες και τις φιλοφρονήσεις, ακολούθησε μια πλούσια γιορτή όπου ψητά γουρούνια και σαμπάνιες Dom Perignon είχαν γεμίσει τα τραπέζια στη μέση του δάσους του Αμαζονίου. Τότε, ένας ενθουσιασμένος Πάμπλο Εσκομπάρ υποσχέθηκε στον Κλάους Μπάρμπι να χρηματοδοτήσει τους Μνηστήρες του Θανάτου, την παραστρατιωτική ομάδα που δημιουργήθηκε από τον Χασάπη της Λυών για να εκκαθαρίσει τη Βολιβία από τα «κομμουνιστικά μιάσματα».

Και μετά ήρθαν οι... κυνηγοί

Η συμφωνία δεν θα κρατούσε πολύ. Το καθεστώς του δικτάτορα Λουίς Γκαρσία Μέσα θα κατέρρεε στις αρχές του 1982 και η παντοκρατορία του Κλάους Μπάρμπι θα συμπαρασυρόταν. Ο Χασάπης της Λυών συνελήφθη στη Λα Παζ και εκδόθηκε στη Γαλλία το 1983 για να δικαστεί. Μέχρι τότε, στα 70 του, παρέμεινε αμετανόητος για τα εγκλήματά του, δηλώνοντας: «Όταν σταθώ ενώπιον του θρόνου του Θεού θα κριθώ αθώος».

Ο Εσκομπάρ δεν θα στενοχωριόταν και πολύ για τη σύλληψη του συντρόφου του· στην Κολομβία είχαν ήδη μάθει να καλλιεργούν τον θάμνο της κόκας και στα νότια της χώρας (Πουτουμάγιο, Ναρίνιο και Κακουέτα) θα γίνονταν οι νέοι μεγάλοι παγκόσμιοι προμηθευτές της άσπρης σκόνης. Η Κολομβία είχε γίνει η αυτοκρατορία της κόκας και ο Πάμπλο Εσκομπάρ ήταν ο αυτοκράτορας!

Ο φίλος του Εσκομπάρ, ο Κλάους Μπάρμπι θα κρινόταν ένοχος και θα καταδικαζόταν σε ισόβια κάθειρξη τον Ιούλιο του 1987· θα πέθαινε τέσσερα χρόνια αργότερα από λευχαιμία και καρκίνο στη σπονδυλική στήλη στο κελί του. Τώρα τι είπε όταν έφτασε στον Δημιουργό του, κι αν εκείνος τον συγχώρησε δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Ο Πάμπλο Εσκομπάρ θα ακολουθούσε τα βήματα του Μπάρμπι προς την Κόλαση έξι χρόνια μετά. Και οι κακοί αυτού το Κόσμου δεν έχουν σταματήσει να ξεπροβάλουν από τα σκοτάδια, σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας: ένας πεθαίνει, δυο γεννιούνται…

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

Πάμπλο Εσκομπάρ Ιστορία Κολομβία Γαλλία