Ελλειψη ιδεών, στάση εμπορίου

Αυτό φανέρωνε η παρουσία δυο «εξαριών» (Βιτόλο και Σιμάο), του Κατσουράνη σαν τρίτου στον άξονα και των τριών μπροστά (Κουίνσι, Ζέκα, Κλέιτον), με τον Βραζιλιάνο τυπικά να είναι στην κορυφή, αλλά ουσιαστικά να κινείται οπουδήποτε αλλού εκτός της αντίπαλης περιοχής. Μπορεί καλά να το είχε σκεφτεί ο Φερέιρα, καλά να το είχε σχεδιάσει, «πατώντας» σε μια λογική που του είχε δώσει νίκες και βαθμούς στη διάρκεια της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος, μόνο που ο ΠΑΟΚ είχε διαφορετική γνώμη.

Το γκολ του Σαλπιγγίδη άλλαξε εντελώς τη φιλοσοφία του παιχνιδιού και τις διαθέσεις των δύο ομάδων. Ο μεν ΠΑΟΚ απ' τη στιγμή που έβαλε το γκολ δεν είχε κανένα λόγο να προσπαθήσει για δεύτερο, παρά μόνο αν είχε την ευκαιρία να βγάλει μια γρήγορη αντεπίθεση. Κλείστηκε πίσω και περίμενε έναν αντίπαλο που δεν φημίζεται ούτε για τη δημιουργικότητά του ούτε για την ευχέρεια στο σκοράρισμα. Και όντως ο Παναθηναϊκός μπορεί να πήρε το κέντρο μετά την οπισθοχώρηση του ΠΑΟΚ, μπορεί να είχε την περισσότερη ώρα την μπάλα στα δικά του πόδια, αλλά δεν είχε ούτε τους παίκτες που μπορούσαν να φτιάξουν φάσεις ούτε τον παίκτη που θα μπορούσε με μια προσωπική ενέργεια να ισοφαρίσει.

Ο Λάζαρος με τον Τοτσέ ήταν η έμπνευση του Φερέιρα για να αλλάξει τη μοίρα του παιχνιδιού. Ο ΠΑΟΚ όμως ήταν πολύ καλά οργανωμένος πίσω και πολύ συγκεντρωμένος για να αφήσει χώρους και την μπάλα να τριγυρίζει στην περιοχή του. Τελευταία ιδέα του Φερέιρα ήταν ο Καραγκούνης αντί του Κλέιτον, μια αλλαγή που κάποτε θα γινόταν, αν ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά στο σκορ, για να κρατήσει η ομάδα λίγο την μπάλα και να κερδίσει ο «Κάρα» κανένα φάουλ.

Ελλειψη ιδεών, στάση εμπορίου... Και κάπως έτσι ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε έναν πρώτο γύρο αντίστοιχο των περσινών πλέι οφ, μόνο που δεν προκύπτει από πουθενά ότι θα επαναλάβει τον περσινό δεύτερο γύρο των πλέι οφ και θα κλείσει τη χρονιά με την ευκαιρία των προκριματικών του Τσάμπιονς Λιγκ.

ΠΗΓΗ: Sportday