Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Σου γράφω πάλι από ανάγκη, όχι η ώρα 5 το πρωί, αλλά μια συνηθισμένη, για να σου περιγράψω την καθημερινή σκυλίσια ρουτίνα μου. Δεν ξέρω αν στο έχω ξαναπεί, αλλά οι ειδικοί λένε, ότι η ρουτίνα είναι η ευχάριστη καθημερινότητα ενός σκύλου.

Εμείς, οι πιο έμπιστοι φίλοι του ανθρώπου, λατρεύουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα, τις ίδιες ώρες της ημέρας, κάθε 24ώρο. Γιατί μπορούμε και μας αρέσει...

Βλέπετε, στον εγκέφαλό μας έχουμε ένα έμφυτο ρολόι, το οποίο σαν ξυπνητήρι αφυπνίζει τις σκυλίσιες ανάγκες μας.

Έχουμε λοιπόν και λέμε! Κάθε μέρα ξυπνώ από τις 7:00, γιατί στις 06:00 η ημέρα ακόμα δεν έχει φέξει. Αφήστε που το αφεντικό μου, ο Μάκης, ρίχνει εκείνη την ώρα τα πιο ηχηρά ροχαλητά. Γι'αυτό και εγώ ανεβαίνω στο κρεβάτι και τον ξυπνώ γλείφοντάς τον, για να μην ξυπνήσει ολόκληρη τη γειτονιά...

Το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να βουρτσίζω τα δόντια μου. Έχω μάθει και το διασκεδάζω, γιατί με το τακτικό βούρτσισμα τα δόντια και τα ούλα διατηρούνται υγιή και προλαμβάνεται η περιοδοντική νόσος. Αφήστε που μου τρέχουν τα σάλια (στην κυριολεξία) με την οδοντόκρεμα που μου έχει πάρει και ο Μάκης.

Αφού αποκτήσω δροσερή αναπνοή είμαι έτοιμος για πρωινό! Γράψε λάθος.

Δεν τρώω ποτέ πριν πάω βόλτα. Είμαι αθλητικός τύπος και γουστάρω τζόκινγκ. Το ίδιο και ο Μάκης που ντύνεται σπορτίφ και βγαίνουμε μαζί για βόλτα σε ρυθμό τροχάδην. Όταν αυξάνει ταχύτητα τρελαίνομαι.

Νιώθω την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει από τη χαρά μου. Ειδικά, όταν μου ρίχνει να πιάσω κλαδιά τότε αισθάνομαι λες και πετώ. Έτσι επιδεικνύω, όχι μόνο τα αθλητικά μου προσόντα αλλά και τα δυνατά μου δόντια...

Επιστρέφουμε σπίτι. Το στομάχι μου γουργουρίζει. Ο Μάκης έχει πιάσει την πείνα στο βλέμμα μου. Έχει αγοράσει τη σκυλοτροφή που ταιριάζει στα γούστα μου και μου γεμίζει με αυτήν το πιάτο μου.

Τον κοιτάζω με ύφος σπαρακτικό, σαν να του λέω "βάλε μου λίγο παραπάνω". Εκείνος αφουγκράζεται την επιθυμία μου και μου απαντά: "το βράδυ θα φας περισσότερο" και μου διεγείρει ακόμα περισσότερο το κέφι μου για το υπόλοιπο της μέρας.

Ο Μάκης φεύγει για δουλειά και με αφήνει μόνο στο σπίτι. Έχει φροντίσει όμως να μην τη δω όπως ο... Μακόλεϊ Κάλκιν στην ομώνυμη ταινία. Μου έβαλε να βλέπω παιδικά στην τηλεόραση, τα οποία τα λατρεύω. Ειδικά τη Λαίδη και τον αλήτη...

Κατά τα άλλα, για να μη φάω όλο το σπίτι και δη, έπιπλα, καρέκλες, τραπέζια, κωμωδίνα, πρίζες, καλώδια, έχει φροντίσει και έχει πάρει από το pet shop τα πιο ευφάνταστα σκυλίσια παιχνίδια. Αν δεν τα είχα αυτά, θα έτρεφα τη βαρεμάρα μου με καταστροφές.

Δεν παραλείπτω καθημερινά, συν τοις άλλοις, να ενημερώνομαι με τα αθλητικά νέα και να διαβάζω εφημερίδα. Εξάλλου όλοι γνωρίζουν, ότι είμαι λαγωνικό και... sportdog.

Έτσι περνάει η ώρα μέχρι το απόγευμα, όπου ο Μάκης επιστρέφει από το γραφείο!

Και μαντέψτε! Έχω τόση λαχτάρα να τον δω που κατουριέμαι από τη χαρά μου, γι'αυτό και στριφογυρίζω γύρω του, γαβγίζοντας. Έτσι τον προειδοποιώ "κάνε γρήγορα φίλε, θέλω τουαλέτα".

Με δένει με το λουρί, μου δίνει μία δυνατή αγκαλιά και βγαίνουμε στο πάρκο! Έχω μυρίσει ό,τι έχω βρει μπροστά μου. Βρίσκω τη γωνιά μου και πυροβολώ. Ο Μάκης έχει πάντα μαζί του σακούλα και μαζεύει τα περιττώματα. Γι' αυτό, τον γουστάρω αυτόν τον άνθρωπο! Γιατί έχει το αίσθημα της ευθύνης.

Εκεί στο πάρκο βλέπω και τους φίλους μου, τον Αζόρ και τη Μάγκι. Τα αφεντικά τους είναι φίλοι μας. Κάνουμε καλή παρέα. Και τρώμε την ίδια σκυλοτροφή. Απίστευτο ε; Μας δένουν τόσο κοινά στοιχεία. Αφήστε που εμείς δεν είμαστε σαν τους άλλους σκύλους!

Αγαπάμε και τις γάτες. Μάλιστα πολλές φορές ο Μάκης βάζει τροφή στην Μπέλα, μία αδέσποτη κουκλάρα γάτα που έρχεται και μας επισκέπτεται καθημερινώς.

Όταν γυρνάμε στο σπίτι ο Μάκης κρατά την πρωινή του υπόσχεση. Μου σερβίρει δείπνο και βάζει να δει ταινία στην τηλεόραση. Βάζω στοίχημα, ότι και απόψε το βράδυ θα δει για 502η φορά τα "101 σκυλιά της Δαλματίας".

Κατά τις 23:00 ο Μάκης έχει αρχίσει και γλαρώνει από τη νύστα. Αποσύρεται στο δωμάτιό του και εγώ αρχίζω την περιπολία εντός του σπιτιού. Τι φύλακας άγγελος είμαι άλλωστε.

Λίγο αργότερα νιώθω τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν. Κάπου εκεί αντιλαμβάνομαι, ότι ήρθε η ώρα για τη βραδυνή μου σιέστα.

Αποσύρομαι στην κρεβατάρα που μου έχει πάρει ο Μάκης και αφήνομαι στα χέρια του Μορφέα.

Άλλη μία χαρούμενη μέρα δίνει την σκυτάλη στην επόμενη.

Αυτό είναι το καθημερινό μου πρόγραμμα, το οποίο ακολουθώ πιστά, γιατί οι πολλές αλλαγές μπορεί να επιφέρουν άγχος, νευρικότητα, στοιχεία που οδηγούν έναν σκύλο σε άσχημες συμπεριφορές.

Εγώ όμως ζω καλά και απολαμβάνω τα πάντα. Νιώθω αγάπη και στοργή από τον Μάκη. Πάνω απ' όλα είναι φίλος. Μακάρι όλοι οι σκύλοι να είχαν έναν σύντροφο σαν και αυτόν. Μόνο στα οπαδικά τα χαλάμε, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος.

Έτσι και αλλιώς, δεν θα είχε νόημα η ζωή αν ήμασταν όλοι ίδιοι. Η διαφορετικότητα είναι το αλάτι και το πιπέρι στο βίο μας.

Την επόμενη φορά, θα σου γράψω για το φλερτ με τη Σάσα, ένα Κόλεϊ, με το οποίο προβλέπω να γίνονται... σκυλοκαταστάσεις.

Άργος