O Τέρενς Κουίκ μίλησε για τον βιολογικό του πατέρα, την πιο δύσκολη είδηση που κλήθηκε να διαχειριστεί on air αλλά και τις δολοφονικές απόπειρες σε βάρος του.
Καλεσμένος στην εκπομπή «Τετ α Τετ» ανέφερε: «Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Πεντέμισι χρονών, στα έξι ο πατέρας μου μας εγκατέλειψε. Χάθηκε. Τον ξαναείδα, όταν ήμουν 12 χρονών για δύο ημέρες, που μου χάρισε ένα κασετόφωνο και τον ξαναείδα στα 19 μου τρεις μέρες πριν πεθάνει από καλπάζοντα καρκίνο».
«Παρόλα αυτά τον αγάπησα με την έννοια ότι δεν κρατάω κακίες τέτοιου είδους αλλά βεβαίως λάτρεψα τον θετό μου πατέρα» εξομολογήθηκε αρχικά.
«Η πιο τραγική είδηση που έχω εκφωνήσει δεν ήταν στην τηλεόραση, ήταν στο ραδιόφωνο. Το βράδυ βεβαίως αναπαρήχθηκε στην τηλεόραση. 26 Σεπτεμβρίου του ’89. 8 παρά 10 το πρωί, χτυπάει το ενδιάμεσο που είχαμε με την αίθουσα σύνταξης και έτσι όπως ήμουν στον αέρα το ανοίγω γιατί ήταν πολύ επίμονο και μου λένε “Τέρενς, έχουμε πολιτική δολοφονία από την 17 Νοέμβρη στο κέντρο της Αθήνας”. Το λέω και ανατριχιάζω, το μυαλό μου πήγε στον Παύλο Μπακογιάννη. Δεν είπα το όνομα “επανέρχομαι σε λίγο με νεότερες ειδήσεις” είπα».
«8 και 5, μου είπαν “Παύλος Μπακογιάννης”. Δολοφονήθηκε πισώπλατα από τα καθάρματα της 17 Νοέμβρη. Ο Ξηρός στον σβέρκο και ο Κουφοντίνας στην πλάτη».
«Όταν έγινε η δίκη, κατέθεσαν τα δυο του παιδιά και ο Κωνσταντίνος είπε το εξής στο δικαστήριο “Ήμουν στο σχολικό λεωφορείο με την αδελφή μου. Ο οδηγός άκουγε την Πρωινή Γραμμή με τον Τέρενς Κουίκ και ακούσαμε ότι δολοφονήθηκε ο πατέρας μας”. Το έχω ενοχές απέναντι σε αυτά τα δυο παιδιά που λατρεύω, τον Κωνσταντίνο και την Αλεξία».
«Έδωσα μεγάλη μάχη κατά της 17 Νοέμβρη. Είχα και δολοφονικές απόπειρες εναντίον μου, αυτό είναι γεγονός, που υπάρχουν στα κιτάπια της αστυνομίας. Δεν τους χαρίστηκα καθόλου. Τουλάχιστον οι δυο απόπειρες που γνωρίζω, από φυσική επαφή, ήταν με αυτοκίνητα και με μοτοσικλέτα. Είχα ασφάλεια, ναι, για έναν πολύ σημαντικό λόγο. Είχαν απειλήσει και τον γιο μου. Έλειπα στις Σπέτσες και με ειδοποίησαν από το τηλεφωνικό κέντρο του ΑΝΤ1 ότι έλαβαν το εξής τηλεφώνημα “Ξέρουμε ότι ο πατέρας του λείπει, να ξέρει ότι ο γιος του δεν θα περάσει καλά εδώ μόνος του”. Ο Ρίτσαρντ ήταν τότε 16 ετών και μου τον έφεραν κουβαλητό στις Σπέτσες».