Ο Σάντος είπε -φυσικά- «ναι» (αλίμονο αν ο προπονητής έλεγε κάτι άλλο) και δείχνει να το πιστεύει. Δεν το είπε επειδή έπρεπε αυτό να υποστηρίξει. Παρατηρώ, ωστόσο, ότι πείθει λίγους, κάτι απολύτως λογικό σε σχέση με την εικόνα που η Εθνική έβγαλε στο χορτάρι των πολωνικών γηπέδων στους δύο έως τώρα αγώνες της...

Μπορούμε, λοιπόν, ή δεν μπορούμε; Θα συμφωνήσω με τον ομοσπονδιακό. Βεβαίως και μπορούμε, παρότι θα καίγεται για αποτέλεσμα και ο αντίπαλος. Αλλά με εντελώς διαφορετική εικόνα απ' αυτήν που βγάλαμε ως τώρα. Με εικόνα π.χ. σαν και κείνη πέρσι με το Ισραήλ και με την Κροατία...

Με εικόνα όπου η ομάδα θα ξαναθυμηθεί τα βασικά της γνωρίσματα: Την αυτοσυγκέντρωση κάθε δευτερολέπτου κι όχι μετά από κάθε πρώτο 20λεπτο. Την αλληλοκάλυψη σε κάθε φάση κι όχι αφότου ο αντίπαλος θα έχει σκοράρει και θα μας έχει από κάτω να κυνηγάμε ανατροπές. Μπορούμε αν παραταχθούμε ορθολογικά και στις τρεις γραμμές. Αν ξαναβρούμε τη χαμένη (λόγω τραυματισμών και τιμωριών) χημεία. Μπορούμε αν το πιστεύουν οι διεθνείς. Αλλωστε, κάθε φορά που αυτοί το πίστευαν ?κι ας το αμφισβητούσαν τόσοι άλλοι- το κατάφεραν...

Μπορούμε αν η άμυνα θυμηθεί και θυμίσει τη «στιβαρότητα» για την οποία κάνουν λόγο οι ξένοι αρμόδιοι όποτε αναφέρονται σε μας. Και δεν την είδαν ακόμα στη διοργάνωση. Μια άμυνα με τον Παπασταθόπουλο που θα μπορεί να παίξει και αριστερά ένα μπακ που αν μη τι άλλο δεν θα χάνει τις τοποθετήσεις του

Διαβάζω και ακούω πάρα πολλούς να γκρινιάζουν για τον Καραγκούνη και τον Κατσουράνη. Και να υποστηρίζουν ότι πρέπει να βγουν από την 11άδα (!) και απορώ: Οχι τόσο επειδή μ' αυτούς ακριβώς πήγαμε εκεί, αλά διότι ως ποδόσφαιρο δεν διαθέτουμε (δυστυχώς) άλλους που να κάνουν όπως αυτοί τη δουλειά. Και με τον Μανιάτη «δένουν» μια χαρά. Κι αν τυχόν προσθέταμε ακόμα έναν μεσοεπιθετικό με τα χαρακτηριστικά του Φορτούνη ή του Νίνη (εκεί όμως, σ' αυτούς τους χώρους και όχι στα άκρα να παριστάνουν τα εξτρέμ), θα διευκολυνόταν η παραγωγή επιθετικών προσπαθειών...

Κοντολογίς, για να μπορούμε με τους Ρώσους πρέπει να θυμηθούμε πώς μπορέσαμε κάθε φορά με την πλάτη στον τοίχο τα τελευταία χρόνια. Με τους Ουκρανούς, π.χ., στα μπαράζ του Νοέμβρη το '10. Τη συνταγή την ξέρουν οι διεθνείς. Αρκεί να την εφαρμόσουν...

Πηγή: Goal