Τι να γράψουμε δηλαδή; Οτι εμείς δεν είχαμε... Ντουγκουντούρο, που έβαλε όλα τα κρίσιμα καλάθια στο τέλος; Οτι είχαμε 17/28 βολές; Οτι οι Αφρικανοί μας πήραν 10 παραπάνω ριμπάουντ (38-28), εκ των οποίων τα 17 επιθετικά; Μόνο ο... προπονητής τους δεν πήρε ριμπάουντ! Οτι στο τέλος, τέλος χάσαμε από μια ομάδα που είχε 4/22 τρίποντα (!), αλλά τα κρίσιμα τα έβαλε στο τέλος;
Το γεγονός είναι πως πληρώσαμε τα αδικαιολόγητα σκαμπανεβάσματα μας σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, παρότι προηγηθήκαμε ακόμα και με 13 πόντους (47-34) στο 23'! Βάλτε οτι και πάλι είχαμε κακή αμυντική λειτουργία, αφήνοντας τους παθιασμένους Νιγηριανούς να επανέρχονται συνεχώς στη διεκδίκηση της νίκης...
Τι άλλο να κάναμε για να... χάσουμε δηλαδή; Θέλετε να βάλουμε και την... κατάρα που μας κυνηγάει στα Προολυμπιακά; Όπως φαίνεται, πρέπει να το διοργανώσουμε εμείς, όπως το 2008, για να προκριθούμε...
Κακά τα ψέματα, αν αποκλειόμασταν από τους Ρώσους, θα λέγαμε "ΟΚ, χάσαμε από τον Κιριλένκο", αλλά η ήττα αυτή ήταν πισωγύρισμα, όπως και να το κάνουμε... Ώρα ανασύνταξης λοιπόν για την "επίσημη αγαπημένη", καθώς τουλάχιστον από το Ευρωμπάσκετ του 2013 δεν μπορούμε να αποκλειστούμε...