Πέρασαν άλλα τέσσερα χρόνια μετά το Σύδνεϋ και φτάσαμε αισίως στους δικούς μας Ολυμπιακούς Αγώνες, για τους οποίους έχω πάθει κενό μνήμης ή –μάλλον- έχω την εντύπωση ότι τους κάλυψα εκ του μακρόθεν!

Αστειεύομαι, αλλά όχι και τόσο: με τόση δουλειά και τέτοια πίεση που έπεσαν (έχοντας εκτός από την εφημερίδα και την τηλεόραση, την ευθύνη του INFO 2004, της Υπηρεσίας Ολυμπιακής Ενημέρωσης) είναι μετρημένες στα δάχτυλα των δυο χεριών, οι φορές που κατάφερα να… δραπετεύσω από το Μain Press Center για να παρακολουθήσω από κοντά κάποιους αγώνες, χώρια που μέχρι και την τελευταία μέρα δεν είχα αξιωθεί να επισκεφθώ το Ολυμπιακό Χωριό. Τα κατάφερα in extremis, που λένε, μόλις την τελευταία μέρα, προτού κατηφορίσω στο Φάληρο για να παρακολουθήσω από κοντά τους τελικούς του ταεκβοντό.

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Ολυμπιακοί Αγώνες LIFE Ελλάδα