Ο μάστορας που ήρθε στο σπίτι για κάτι μερεμέτια, είναι η τρανή απόδειξη ότι τίποτα δεν αλλάζει, ότι η κρίση μπορεί να επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε αλλά όχι τον τρόπο που σκεφτόμαστε, ότι δεν φτάσαμε εκεί που φτάσαμε τυχαία ή επειδή κάποιοι μας έσκαβαν συστηματικά τον λάκκο τόσα χρόνια αλλά επειδή μυαλό δεν είχαμε και δεν θα βάλουμε ποτέ (οι περισσότεροι) κι ότι ο πάτος έχει πολύ δρόμο ακόμα...

Ο μάστορας ήταν καλός στη δουλειά του. Τόσο καλός, που μόλις τελείωσε την εργασία του, η οποία διήρκεσε 30-45 λεπτά, αξίωσε πληρωμή της τάξεως των 80 ευρώ, παρόλο που είχε υπάρξει τηλεφωνική συνεννόηση με την εταιρεία που τον έστειλε, ότι 80 ευρώ θα στοίχιζε η επισκευή μόνο αν έπρεπε να αλλαχθεί ένας μηχανισμός κι όχι αν γινόταν απλή επισκευή. Ο καλός μάστορας λοιπόν στη συνέχεια, άρχισε να ξεδιπλώνει όλη την θαυμαστή επιχειρηματολογία του κουτοπόνηρου νεοέλληνα, όλη την καρμιριά που έχουμε «αγαπήσει», όλα αυτά που μας έχουν φέρει εδώ που είμαστε. Κατά σειρά είπε τα εξής:

- «Δηλαδή τι ήθελες να κάνω; Θα μπορούσα να σου πω ότι χρειάζεται αλλαγή ο μηχανισμός, αλλά δεν το έκανα». Μετάφραση: επειδή είμαι τίμιο λαμόγιο και θα μπορούσα να σε ξεγελάσω (εγώ είμαι μάστορας κι εσύ άσχετος), πρέπει να το εκτιμήσεις και να μου τα δώσεις κι όχι να μου λες ότι σου φαίνονται πολλά.

Ο καλός μάστορας λύγισε και «έπεσε» στα 70 ευρώ. Κι όταν εισέπραξε την απάντηση «ξέχασέ το, πολλά είναι», συνέχισε:

- «Τι πολλά; 15 ευρώ είναι μόνο οι βενζίνες μου!» Μετάφραση: είτε ο μάστορας ήρθε από τη Μαλακάσα (που δεν ήρθε), είτε οδηγάει Χάμερ (που δεν οδηγάει), είτε με ένα ραντεβού θέλει να βγάλει όλη τη βενζίνη της μέρας ή της εβδομάδας.

Η ωραία συζήτηση συνεχίστηκε, καθώς ο καλός μάστορας «έπεσε» στα 50 ευρώ. Και φυσικά, του ζητήθηκε απόδειξη. Τι είπε ο άνθρωπός μας;

- «Α, απόδειξη δεν δίνω. Ξέρεις πώς είναι τα πράγματα, στην Ελλάδα είμαστε». Μετάφραση: Α, απόδειξη δεν δίνω. Ξέρεις πώς είναι τα πράγματα, στην Ελλάδα είμαστε.

Κι όταν του είπαμε ότι χρεώνει παραπάνω από γιατρός κι ότι οφείλει να κόβει απόδειξη τέλος πάντων κι ότι με τέσσερα ραντεβού τη μέρα βγάζει όσα ο μέσος υπάλληλος την εβδομάδα, ο καλός μάστορας απάντησε:

- «Ναι, αλλά δεν έχω τέσσερα ραντεβού τη μέρα». Μετάφραση: μια που δεν έχω τέσσερα ραντεβού τη μέρα, τότε εγώ θα βγάλω από σένα τα σπασμένα και θα σε ξεζουμίσω όσο μπορώ.

Φινάλε της ιστορίας: ο καλός μάστορας πήρε 50 ευρώ και δεσμεύθηκε ότι θα συνεννοηθεί με την εταιρεία που τον έστειλε, με την οποία συνεργάζεται και δεν είναι υπάλληλός της, για να στείλουν εκείνοι την απόδειξη. Φυσικά, με την εταιρεία δεν επικοινώνησε κι όταν καλέσαμε εμείς ύστερα από δυο ώρες αναμονής, εκείνοι έμειναν έκπληκτοι ή έτσι έδειξαν. Η απόδειξη με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα σταλεί, γι’ αυτό δεν ανησυχώ. Αυτό που δεν θα γίνει ποτέ, είναι να αλλάξουν μυαλά όλοι οι «καλοί μάστορες», οι «καλοί γιατροί», οι «καλοί εφοριακοί», οι «καλοί πολεοδόμοι» κλπ. κλπ., που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ελλάδα είναι το δικό τους τσιφλίκι και μπορούν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ακόμα, όπως πάντα. Αμ δε!

ΠΗΓΗ: Sport-fm.gr

Γνώμες Κοινωνία LIFE Ελλάδα