"Πατρίς", "Θρησκεία", "Οικογένεια"

Ιδού, λοιπόν, που η Χρυσή Αυγή έχει θαυμαστές και στον καλλιτεχνικό χώρο. Επειδή οι "κωλόμαυροι", λέω εγώ, πουλάνε τα σιντί και χάνουνε λεφτά από τα πνευματικά δικαιώματα. Κατά τα άλλα οργή και αγανάκτηση για τα τάγματα εφόδου. Ορμάνε σε θέατρα για να διακόψουνε και βαράνε εν ψυχρώ. Δεν κοπανάνε πλέον μόνο τους μετανάστες. Βαράνε όποιον θεωρούνε αντίπαλο ή αντίθετο τους. Και πάντα στην πρώτη γραμμή των μαχών οι βουλευτές.

Όπως ο Παναγιώταρος που ζήτησε στοιχεία από όλους τους βρεφονηπιακούς σταθμούς της Ελλάδας για παιδιά μεταναστών. Που τρώνε τις θέσεις από τα ελληνόπουλα. Δεν συνιστούσε, όμως, κάποια πρωτοτυπία η ερώτηση του Πανατγιώταρου. Ήδη τον είχαν προλάβει άλλοι. Άλλωστε οι διαφορές μεταξύ εθνικοφρόνων, δεξιών, ακροδεξιών και εθνικιστών ήταν πάντα δυσδιάκριτες.

Οι κ.κ Πλεύρης-Γεωργιάδης, λοιπόν, σαν βουλευτές του Λάος την 1-10-2009 είχαν υποβάλει στη Βουλή, την ίδια ακριβώς ερώτηση. Απέδιδαν, δηλαδή, το πρόβλημα στους παιδικούς σταθμούς της Αθήνας στην "υπερσυγκέντρωση τέκνων αλλοδαπών και επί των πλείστων Αφρικανών λαθρομεταναστών". Κι ερωτούσαν την Κυβέρνηση "τι προτείθεται επιτέλους να κάνει για να δοθεί προτεραιότητα στα ελληνόπουλα. Ποια είναι, λοιπόν, η διαφορά Γεωργιάδη-Παναγιώταρου; Μικρή θα έλεγα εγώ. Ελάχιστη.

Η διαφορά της Χρυσής Αυγής είναι ότι δεν μένει στα λόγια, όπως το Λαος, αλλά είναι κόμμα των "έργων". Έτσι πάει. Πριν από τη Χρυσή Αυγή και τον Μιχαλιολάκο είχαν προϋπάρξει το Λαος κι ο Καρατζαφέρης. Για μια δεκαετία και βάλε, προσκεκλημένος σε καθημερινή βάση όλων των καναλιών, όλων των μεγαλοδημοσιογράφων. Προβεβλημένος στα δελτία ειδήσεων και στις πολιτικές εκπομπές υψηλής ακροαματικότητας. Έτσι ανδρώθηκε και γιγαντώθηκε το Λαος. Στην σκοπιμότητα ότι κόβει ψήφους από τη από τη Νέα Δημοκρατία.

Ο Καρατζαφέρης, όμως, δεν έλεγε μόνο εξυπνάδες και καμιά "μαλακία να περνάει η ώρα". Έλεγε κι άλλα πράγματα. Έλεγε από πριν (όταν ήταν στη Νέα Δημοκρατία - όποιος θέλει μπορεί να το βρει στο Γιου Τουμπ) ότι πρέπει η δεξιά να ενωθεί. Να γίνει μεγάλη παράταξη. Να τους φωνάξουμε όλους και να τους βάλουμε μέσα. Και τη Χρυσή Αυγή. Δικά μας παιδιά είναι. Κι επειδή δεν τους φώναξε όλους αυτούς η Νέα Δημοκρατία, έφυγε τότε αυτός. Και φώναζε στις συγκεντρώσεις του Λαος "Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών" του Γεωργίου Παπαδόπουλυο και της "επαναστάσεως" της 21ης Απριλίου, που όπως έχει πει ο ίδιος "δημιούργησε δίκαιο".

Φώναζε επίσης το σύνθημα του Ανδρέα Παπανδρέου "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες". Όχι σε σχέση με το 1974 σε αντιδιαστολή με τη δεξιά που ήταν με την Αμερική και την Αριστερά που ήτανε με τη Ρωσία. Τώρα το "Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" έχει να κάνει με τους μετανάστες και μόνο. Έχει πει ακόμα ότι "η επανάσταση του 1821 τελεί εν αναστολή!

Δεν ήταν μόνος, όμως. Στο ίδιο επίπεδο και τα πρωτοπαλίκαρα του. Ο Άδωνις Γεωργιάδης ππούλαγε από το Τηλεάστυ το βιβλίο του πατέρα Πλεύρη (ιδρυτή του κόμματος της 4ης Αυγούστου) για το δήθεν Ολοκαύτωμα, που επικαλούνται οι Εβραίοι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως!

Ποια είναι η διαφορά; Ότι ο Καρατζαφέρης κι οι δικοί του λέγανε,. Ενώ ο Μιχαλιολάκος και οι δικοί του και λένε και δέρνουνε κι από πάνω. Επιτρέψτε μου να μη θεωρώ αυτή τη διαφορά ιδιαίτερα σημαντική. Κάπως άνοιξε ο δρόμος για τους Κασιδιάρηδες και τους Μπαρμπαρούσιδες. Από τα ΜΜΕ που δήθεν έκαναν πλάκα με τις εξυπνάδες του Καρατζαφέρη, ενώ ταυτόχρονα το Λαος έσπερνε τους καρπούς της ακροδεξιάς. Μέχρι που ήρθε η Χρυσή Αυγή για να καλύψει το τον χώρο και να το εξαφανίσει σαν κόμμα.

Δεν είναι μόνο, όμως, η Χρυσή Αυγή. Τι έλεγε ο εν δυνάμει Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πριν τις εκλογές για το πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας με τους μετανάστες: "Να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας". Δεν υπήρχε πολιτική, οικονομική, κοινωνική εκτίμηση και τοποθέτηση από τον επόμενο πρωθυπουργό της χώρας, για το υπαρκτό πράγματι πρόβλημα. Όχι. Σύνθημα έδινε. Δίκην στρατιωτικού παραγγέλματος: "Για ανακατάληψη των πόλεων". Για να ξεβρωμίσει ο τόπος από τους λαθρομετανάστες συμπληρώνει ο Μιχαλιολάκος, που το πήγαινε ένα βήμα παραπέρα.

Κι επειδή, όμως, φαίνεται ο Ξένιος Δίας του Δένσια, δεν είναι αρκετές για την ανακατάληψη των πόλεων, μπήκε μπροστά η "ιδιωτική πρωτοβουλία" της Χρυσής Αυγής. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απορεί και να εξίσταται. Όλοι είχαν ανοίξει το δρόμο με ροδοπέταλα, μέσω του Καρατζαφέρη. Όλοι, άλλοις λιγότερο, άλλος περισσότερο, έγιναν σαν τα μούτρα του. Για να αδρεύσουν από την πολιτική δεξαμενή του.

Ο Σαμαράς, μάλιστα, έτρεξε να δώσει στέγη και σε στελέχη υψηλού κύρους όπως οι Πλεύρης-Άδωνις, αλλά και υψηλού παρελθόντος ταυτόχρονα όπως ο Βορίδης. Που ποτέ δεν αποκήρυξε το παρελθόν του, όταν είχε αδελφοποιηθεί σαν "Μέτωπο" με τον Λεπέν και το μόνο που είχε να πει για τη φωτογραφία του με το αυτοσχέδιο τσεκούρι ότι "ήμουν ακτιβιστής της δεξιάς". Τίποτε άλλο. Όπως, θα μπορεί να λέει ο Κασιδιάρης αύριο "ήμουν ακτιβιστής του εθνικισμού".

Κάπως έτσι η "δεξιά" γίνεται όπως λέγαμε ένα, Από τη δημοκρατική μέχρι τη Δεξιά της 21ης Απριλίου, του Λεπέν και του Λαος. Πάνω σ' αυτή τη μάχη, λοιπόν, ποιος θα προλάβει πρώτος να εισπράξει από τη φθορά και τον πολιτικό θάνατο του Λαος, η Χρυσή Αυγή, ήταν η πλέον γρήγορη και αποτελεσματική. Βρήκε ανοιχτό το δρόμο, πάτησε ακριβώς στα ίδια χνάρια και το πήγε ακόμα παραπέρα. Πέρασε από τα λόγια του Καρατζαφέρη στα έργα.

Έτσι πάει. Όταν ο Βορίδης κι ο Άδωνις γίνονται Υπουργοί και μέρος του συστήματος, κάποιος πρέπει να πάρει τη θέση τους και να τους αντικαταστήσει. Όπως αποδεικνύεται μια μερίδα των Ελλήνων, έχει ανάγκη κι από αυτού του είδους τον "Χριστιανισμό" κι απ' αυτού του είδους τον "Πατριωτισμό". Κι από κοντά κι ένα κομμάτι της εκκλησίας. Ο Άνθιμος είχε πει από αμβώνος, για τους μετανάστες ότι "βγαίνω στο δρόμο και μαύριζε η ψυχή μου". Όχι βέβαια από λύτη. Τώρα ο Σεραφείμ Πειραιώς κατέθεσε μήνυση κατά των "αντίχριστων" της θεατρικής παράστασης στο Χυτήριο, συνοδευόμενος από τρεις Βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Η "Πατρίς" κι η "Θρησκεία" βρήκαν στη Χρυσή Αυγή την "οικογένεια" τους.

Πηγή: sport24.gr