Πρώτον, πως είναι δυνατόν ένα ποδοσφαιρικό δικαστήριο να συνέρχεται για να δικάσει και να μην γνωρίζει αν η σύνθεσή του είναι νόμιμη ή όχι;

Διότι αν γνώριζε, δηλαδή αν ήταν σίγουρο, θα απέρριπτε ως αβάσιμες τις αιτιάσεις της πλευράς του Παναθηναϊκού.

Δεύτερον, «νoμιμοποιείται» ένα δικαστήριο που δεν γνωρίζει αν έχει νόμιμη σύνθεση να συζητεί υποθέσεις και να εκδώσει αποφάσεις; Διότι στη συνεδρίαση της περασμένης Τρίτης εκτός από την προσφυγή του Παναθηναϊκού υπήρχαν στο πινάκιο περίπου 35 υποθέσεις!

Και τέλος, αν δεν υπήρχε ένας σύλλογος ώστε να βάλει το θέμα της νομιμότητας, τι θα γινόταν;

Θα έβγαιναν αποφάσεις από ένα δικαστήριο που δεν γνωρίζει αν έχει νόμιμη σύνθεση;

Δεν συντελούν όλα αυτά στον κλονισμό της αξιοπιστίας της ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης που θα έπρεπε να την προσέχει η ΕΠΟ ως «κόρη οφθαλμού», ώστε να μη δίνεται το παραμικρό δικαίωμα αμφισβήτησης της λειτουργίας της;

Όταν όμως όλο το «σύστημα» του Γουδιού ασχολείται… «εκ βαθέων» με το πώς θα πάρει καμιά «αντίπαλη» Ένωση για να μπορέσει να κάνει Γενική Συνέλευση τον Δεκέμβρη, η εύρυθμη λειτουργία της «ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης» μπορεί να περιμένει…

Πηγή: soccerplus.gr

ΕΠΟ LIFE Ελλάδα Ποδόσφαιρο SPORTS