Ήταν 24 Μαρτίου του 1981. Η τότε νεαρή μαθήτρια του λυκείου Μαρία Μπερδέση, είχε βγει για βόλτα με φίλες της. Για κακή της τύχη δέχτηκε να κάνει βόλτα με το καινούριο μηχανάκι ενός συμμαθητή της.

«Πριν από εμένα ανέβηκαν στη μηχανή οι δύο φίλες μου. Ήμουν η τρίτη και τυχερή. Σε μικρή απόσταση συγκρουστήκαμε με ένα διερχόμενο αυτοκίνητο, ο οδηγός του οποίου μας εγκατέλειψε στο δρόμο. Δεν φορούσα κράνος και όπως μου είπαν μετά, πετάχτηκα 30 μέτρα από το σημείο του ατυχήματος. Στο ύψος των καλωδίων της ΔΕΗ!», λέει στο «ΕΘΝΟΣ» η κ. Μπερδέση.

Όταν τη μετέφεραν στο «Λαϊκό», είχε σοβαρά κατάγματα στη λεκάνη, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και εσωτερική αιμορραγία.

«Δεν θα ξεχάσω το πόσο βαριά τραυματισμένη ήταν», αναφέρει ο κ. Φωτιάδης. «Η σπλήνα είχε χωριστεί στα τρία και αιμορραγούσε. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο χειρούργος προχωρεί σε σπληνεκτομή. Σκέφτηκα ότι αξίζει τον κόπο να διαθέσω χρόνο για να τη σώσω», σχολίασε στη συνέχεια.

Αυτό που έκανε ήταν απλό, ωστόσο δεν έχει ξανασυμβεί στα ιατρικά χρονικά. Αφαίρεσαν τα τμήματα της σπλήνας, τα απολύμαναν, δημιούργησαν από αυτά 4 μικρούς κύβους και τα κάλυψαν με πάνα από το παχύ έντερο. Δημιούργησαν δηλαδή ένα «σακουλάκι», το οποίο μεταμόσχευσαν στην κοπέλα.

Με το πέρασμα των ημερών, τα τμήματα αγγειώθηκαν, έγιναν ένα σώμα και λειτουργούν σαν η σπλήνα να μην είχε αφαιρεθεί. Η κοπέλα μεγάλωσε κανονικά, έγινε μητέρα, έγινε γιαγιά και είχε μία φυσιολογική ζωή.

Η κ. Μπερδέση και ο κ. Φωτιάδης ξανασυναντήθηκαν πρόσφατα στο Αττικό νοσοκομείο όπου εργάζεται τώρα ο γιατρός. Μόλις την είδε την αναγνώρισε και την έστειλε για σπινθηρογράφημα, που έδειξε ότι το μόσχευμα δουλεύει.

Ψάχνοντας στα ιατρικά χρονικά ο κ. Φωτιάδης είδε ότι αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Το «πείραμά» του είναι μοναδικό μέχρι σήμερα.

Πηγή: newstoday.gr

Κοινωνία LIFE Ελλάδα